Άποψη

Ανδρουλάκης: Σε τροχιά απόκλισης από τον ΣΥΡΙΖΑ

Ο Μανώλης Σταυρουλάκης γράφει στο pagenews.gr ότι ο νέος Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ άδραξε τη χρυσή ευκαιρία που του δόθηκε να απευθυνθεί σε ευρύ κομματικό ακροατήριο και κινήθηκε μακριά από τους τετριμμένους φιλιππικούς κορυφαίων και ιστορικών στελεχών του κόμματος, στέλνοντας το μήνυμα της αντιπαράθεσης στον αριστερό ριζοσπαστισμό

Αν κάποια ομιλία στο Συνέδριο ΠΑΣΟΚ ήταν κατεξοχήν εξωστρεφής για έναν ολόκληρο πολιτικό χώρο, που επανακάμπτει όταν πολλοί είχαν από καιρό αρχίσει να εκφωνούν επιπόλαια επικήδειους λόγους και να τελούν ακόμη κι ενυπόγραφες επιμνημόσυνες δεήσεις, αυτή ήταν η εισαγωγική ομιλία του Νίκου Ανδρουλάκη. Ο νέος Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ άδραξε τη χρυσή ευκαιρία που του δόθηκε να απευθυνθεί σε ευρύ κομματικό ακροατήριο και κινήθηκε μακριά από τους τετριμμένους φιλιππικούς κορυφαίων και ιστορικών στελεχών του κόμματος, στέλνοντας το μήνυμα της αντιπαράθεσης στον αριστερό ριζοσπαστισμό.

Ο Νίκος Ανδρουλάκης ξέκοψε με  αντιδεξιά σύνδρομα, που κοχλάζουν στους πύρινους λόγους του Προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ. Εμφανίσθηκε πεπεισμένος για τη κουρασμένη και κουραστική ρητορεία περί κράτους της Δεξιάς, με τις εν γένει υπεραπλουστεύσεις της αντιδεξιάς μηχανής παραγωγής λόγου, που φθάνει ως την πολιτική δαιμονοποίηση  του 40% των πολιτών.

Ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ τάχθηκε, ακόμη, υπέρ της οικονομικής ενεργοποίησης της κρατικής οντότητας, αποφεύγοντας όμως τις σχετικές γενικόλογες αναφορές. Το κράτος δεν νοείται ως λάφυρο, ως εργαλείο, ως  πράγμα, που, πάλι με χρόνια με καιρούς, το ΠΑΣΟΚ θα αλώσει, ξηλώνοντας τους δεξιούς θύλακες. Έθεσε συγκεκριμένα ζητήματα για το πότε και υπό ποιες προϋποθέσεις πρέπει να κινητοποιείται οικονομικά η κρατική συγκρότηση, για τα διοικητικά υποσυστήματα της κρατικής μηχανής που εμπλέκονται σε περιόδους οικονομικής ύφεσης, για τις οικονομικές λειτουργίες που δύνανται να αναλαμβάνουν τα διοικητικά όργανα του κράτους.

Σε αντίθεση προς την πολυετή παράδοση του κόμματος και σε αντιδιαστολή προς αντίστοιχες θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ, ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ επανέλαβε την αντίταξή του στον επεκτατισμό της Ρωσίας, συμπλέοντας με τις κυρίαρχες πολιτικές δυνάμεις του  δυτικού κόσμου και εκφράζοντας ταυτόχρονα την ανάγκη για την πολιτική ουσιαστικοποίηση της διαδικασίας ευρωπαϊκής ενοποίησης.

Η αποφυγή των αντιδεξιών συνδρόμων, η ανάγκη συγκεκριμενοποίησης του οικονομικού ρόλου του σοσιαλδημοκρατικού κράτους, ο χωρίς αστερίσκους φιλοευρωπαïσμός και δυτικισμός είναι σημαντικές εγγραφές στον δημόσιο χώρο, οι οποίες απομακρύνουν το ΠΑΣΟΚ του Ν. Ανδρουλάκη ακόμη περισσότερο από τον ΣΥΡΙΖΑ.