Σαν σήμερα, το 1990, η ομοφυλοφιλία παύει να θεωρείται ασθένεια από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας. Έτσι, η 17η Μαΐου καθιερώνεται ως η διεθνής ημέρα στον αγώνα εναντίον της ομοφοβίας.
Μάλιστα, μετά τον ΠΟΥ την σκυτάλη παίρνει η Ευρωπαϊκή Ένωση. Το Ευρωκοινοβούλιο έρχεται να αναγνωρίσει, τον Ιανουάριο του 2006, με συντριπτική πλειοψηφία το συμβολισμό της ημέρας. Εκδίδει ψήφισμα, με το οποίο προτρέπει τα κράτη – μέλη της ΕΕ να αναλάβουν δράσεις και πρωτοβουλίες για την οριστική εξάλειψη των κοινωνικών και πολιτικών διακρίσεων λόγω του συγκεκριμένου ερωτικού προσανατολισμού.
Η διεθνής ημέρα κατά της ομοφοβίας γίνεται ευρύτερα γνωστή με την ονομασία International Day Against Homophobia, με τη συντομογραφία IDADHD.
Ως ομοφοβία νοείται η στάση της αποστροφής ή/και των διακρίσεων με βάση τον ερωτικό προσανατολισμό των ομοφυλοφίλων και, συνολικότερα, των LGTBQΙ + ανθρώπων. Ο όρος της ομοφοβίας σφυρηλατείται από τον Αμερικανό κλινικό ψυχολόγο George Weinberg, ο οποίος εισάγει τον όρο στην διεθνή επιστημονική κοινότητα με το βιβλίο του Society and the Healthy Homosexual, που εκδίδεται το 1971. Η ομοφοβία είναι δυνατόν να περικλείει ακόμη και εχθρότητα, αισθήματα μίσους ή δημόσιες αποδοκιμασίες των ομοφυλοφίλων. Ορισμένες φορές, η ομοφοβία εκδηλώνεται με ιδιαίτερα επικίνδυνους τρόπους, όπως είναι η λεκτική βία ή η σωματική βία, η οποία μπορεί να απολήξει σε σωματικές επιθέσεις και στη διάπραξη εγκλημάτων μίσους.
Τα άτομα που ενεργούν με τέτοιους τρόπους περιγράφονται ως ομοφοβικά. Έρευνες έχουν δείξει ότι η ομοφοβία είναι δυνατόν να προέρχεται από θρησκευτική προκατάληψη, θρησκόληπτες αναπαραστάσεις και αισθήματα κοινωνικής ανασφάλειας.
Από νομική άποψη, η κατοχύρωση των δικαιωμάτων της LGTBQI+ εντάσσεται στην κατηγορία των συνταγματικών δικαιωμάτων τρίτης γενιάς, δηλαδή ενός σύγχρονου δικαιωματικού ρεύματος στη συνταγματική θεωρία και πράξη.