«Υπάρχουν ψέματα, υπάρχουν μεγάλα ψέματα, υπάρχουν και οι στατιστικές» σύμφωνα με τον Μάρκ Τουέιν.
Ο Οττο Φον Μπισμαρκ, από την άλλη, είχε πει: «.τα μεγαλύτερα ψέματα λέγονται ύστερα από το κυνήγι, κατά τη διάρκεια του πολέμου και πριν από τις εκλογές».
Μπορεί εύκολα λοιπόν να φανταστεί κάποιος τι συμβαίνει ότι οι αριθμοί και οι στατιστικές χρησιμοποιούνται στον πολιτικό…πόλεμο και στο κυνήγι των ψηφοφόρων πριν από τις εκλογές! Ένας συνδυασμός που μπορεί να καταστεί… «όπλο» μαζικής πολιτικής… καταστροφικής προπαγάνδας!
Οι στόχοι
Κι αν όλα τα παραπάνω φαντάζουν υπερβολικοί συμβολισμοί, στην περίπτωση των εκλογών του ΣΥΡΙΖΑ, όχι μόνο ισχύουν, αλλά πρέπει να συνυπολογίσουμε κι άλλα δυο στοιχεία, που αύξησαν την πίεση για επικοινωνιακή διαχείριση και αξιοποίηση των αριθμητικών δεδομένων: η διαδικασία αφενός είχε προεξοφληθεί –εκ μέρους του ΣΥΡΙΖΑ- ως η αντίστροφη μέτρηση για την Κυβέρνηση –υπό το πομπώδες σλόγκαν: «τους στέλνουμε πίσω τον λογαριασμό»- αφετέρου κατέστη πιεστική μετά την προσέλευση 170.000 ψηφοφόρων στις κάλπες του ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ.
Οι σχεδιασμοί της Κουμουνδούρου, ήθελαν η επανεκλογή Τσίπρα να έστελνε δυο σαφή και ισχυρά μηνύματα: ένα στην εσωκομματική αντιπολίτευση (που ήθελε άλλη διαδικασία) κι ένα στην κυβέρνηση (ότι αρχίζει η αντίστροφη μέτρηση). Εστάλησαν τα μηνύματα; Κι αν εστάλησαν, αυτό συνέβη με επιτυχία;
Τα αποτελέσματα
Η ανάγνωση των αποτελεσμάτων ήταν εντελώς διαφορετική: η μεν ΝΔ σχεδόν…τρόλαρε το αποτέλεσμα και τη διαδικασία! Ο δε Αλέξης Τσίπρας στα…επινίκια αξιολόγησε το αποτέλεσμα, σχεδόν, ως διαβατήριο για την εκλογική επικράτηση! Εννοείται ότι στην αντιπαράθεση πήρε μέρος και το ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ το οποίο σφόδρα ενδιαφέρεται για να ανακτήσει την ηγεμονία στο χώρο του κέντρου, αποκρούοντας τις επεκτατικές τάσεις του ΣΥΡΙΖΑ.
Η αλήθεια είναι μια για τις κόντρες των κομμάτων και την ερμηνεία που έδωσε καθένα για την προσέλευση στις κάλπες του ΣΥΡΙΖΑ: θύμισε κόντρες αγοριών στο προαύλιο των σχολείων, ή ακόμη το…παιδικό τραγουδάκι «σας πήραμε, σας πήραμε φλουρί κωνσταντινάτο/μας πήρατε, μας πήρατε βαρέλι δίχως πάτο»! Άρα καταλαβαίνει κάποιος που απευθύνεται η…αριθμολογανεία με την οποία –ιδίως ο ΣΥΡΙΖΑ- προσεγγίστηκαν τα αποτελέσματα. Κι άρα καταλαβαίνει κάποιος και που…απευθύνονται. Ή ακόμη χειρότερα πως αντιλαμβάνονται τα κόμματα το επίπεδο των ανθρώπων στους οποίους απευθύνονται και τους οποίους θέλουν να πείσουν. Για όσους μάλιστα πείθονται από τέτοιου επιπέδου επιχειρήματα…είναι ν’ απορείς, αν η λέξη «σανοφάγοι» είναι βαριά, ή απλά τους περιγράφει….
Η διαδικασία
Η εκλογική διαδικασία στον ΣΥΡΙΖΑ είχε προ πολλού εκφυλιστεί. Τα δεδομένα άλλαζαν ανά πάσα στιγμή, κυρίως στην κάλπη του Προέδρου. Στην κάλπη των πραγματικών μελών (όσων δηλαδή ήταν εγγεγραμμένα μέχρι το Μάρτιο) τα πράγματα ήταν συγκεκριμένα και δεν είναι ευνοϊκά για τον ΣΥΡΙΖΑ, γι αυτό και εντέχνως αποσιωπούνται: Από τα περίπου 60.000 μέλη, σχεδόν 42.000 είχαν ψηφίσει στο Συνέδριο και προχθές προσήλθαν στην κάλπη –σύμφωνα με τους υπολογισμούς- περίπου 45.000. Ήτοι: από τα πραγματικά μέλη του ΣΥΡΙΖΑ , σχεδόν το 25% δεν προσήλθε…
Ασφαλώς και υπήρξε εγγραφή νέων «μελών» που ψήφισαν προχθές μόνο στην κάλπη του Προέδρου: σχεδόν 125.000 νέες εγγραφές. Βεβαίως να θυμίσουμε ότι η διαδικασία δεν είναι καινούργια! Την ίδια διαδικασία εγγραφών την ημέρα των εκλογών ακολούθησαν όλα τα κόμματα (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ σε πολλές περιπτώσεις) στην εκλογή Προέδρων. Και μάλιστα με πολύ μεγαλύτερα ποσοστά συμμετοχής, με περισσότερους του ενός υποψηφίους.
Οι διαφορές σ αυτήν την εκλογική διαδικασία ήταν ότι μέχρι τελευταία στιγμή δεν υπήρχαν ξεκάθαρα δεδομένα, καθώς η μαζική συμμετοχή στις εσωκομματικές εκλογές του ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ υποχρέωσε εκ των πραγμάτων την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ να κινητοποιηθεί, έτσι ώστε να ξεπεράσει τις 171.000. Γι αυτό και την τελευταία εβδομάδα έλαβε ιδεολογική διάσταση η πρόσκληση στους 15χρονους. Και είναι η πρώτη φορά που κόμμα, έστω και σε εσωκομματική διαδικασία, «παραβιάζει» τις Συνταγματικές και νομοθετικές προβλέψεις που ορίζουν ποιοι έχουν το δικαίωμα του εκλέγειν! Και παρόλ’ αυτά πρόκειται για τη χαμηλότερη συμμετοχή σε διαδικασία εκλογής Προέδρου κόμματος. Εξουσίας.
Επιλογή
Είναι σαφές ότι η Κουμουνδούρου επέλεξε και συνεχίζει να δίνει μάχη εντυπώσεων πάνω στην κάλπη του Προέδρου με επικοινωνιακά τεχνάσματα και λογικά άλματα. Διότι, αν κάποιος επιδιώκει να στείλει μήνυμα στη…χειρότερη κυβέρνηση που έχει γνωρίσει η χώρα…δεν μπορεί να το πετύχει με 125.000 νέες προσελεύσεις (αγνώστου ταυτότητας, δε…).
Ως εκ τούτου, δεν είναι βέβαιο αν ο λογαριασμός, όπως ήθελε η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ, πήγε πίσω στην Κυβέρνηση. Το βέβαιο είναι, όπως φάνηκε από τις δηλώσεις του κ.Τσίπρα, ότι το μήνυμα εστάλη στην εσωκομματική αντιπολίτευση. Γι αυτό άλλωστε ο Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ έλεγε συνεχώς για το κόμμα των 30.000 μελών και το «νέο κόμμα» των 172.000 μελών. Διότι, εν κατακλείδι δυο πράγματα είναι σίγουρα: οι Πολίτες δεν ενδιαφέρονται πόσα μέλη έχει κάθε κόμμα, αλλά πόσες λύσεις μπορεί να προσφέρει. Όπως επίσης, δεν νοιάζονται για εσωκομματικές διευθετήσεις, αλλά για εναλλακτικά σχέδια