Ένας από τους πιο νευραλγικούς τομείς της κοινωνικής ζωής είναι αναμφίβολα η εκπαίδευση, η προαγωγή της οποίας προσκρούει σε «καλέσματα αγώνα και πάλης» που στερούνται της γνώσης των πραγματικών δεδομένων της συγκυρίας και του περιεχομένου της μεταρρύθμισης. Δεν μπορεί να ερμηνευθεί διαφορετικά η εξαγγελθείσα από την ΔΟΕ και την ΟΛΜΕ απεργία για την Τετάρτη, με αντικείμενο τις εξετάσεις της Ελληνικής Pisa.
Έτσι, όμως, υπονομεύονται οι διαγνωστικές εξετάσεις για μαθητές και μαθήτριες των τελευταίων τάξεων του Δημοτικού και του Γυμνασίου στα γνωστικά αντικείμενα των Μαθηματικών και της Νεοελληνικής Γλώσσας, που έχουν ως στόχο την έγκυρη διάγνωση των γνώσεων και των δεξιοτήτων της μαθητικής κοινότητας.
Με αυτόν τον τρόπο επιδιώκεται η βελτίωση του εκπαιδευτικού συστήματος σύμφωνα με συγκεκριμένα στοιχεία, έτσι ώστε να είναι γνωστό τι πραγματικά έχουν αφομοιώσει από τα σχολικά εγχειρίδια.
Εκτός κι αν θεωρείται μεμπτό από τις συνδικαλιστικές ηγεσίας το γεγονός ότι στις εξετάσεις αυτές συμμετέχουν σχολεία από όλες τις Περιφέρειες της πατρίδας μας. Κι η επιλογή των σχολείων έγινε από επιστημονική επιτροπή με στρωματοποιημένη δειγματοληψία από μονοθέσια, ολιγοθέσια και πολυθέσια Δημοτικά, καθώς και από μικτά, μεσαία και μεγάλα Γυμνάσια.
Μάλιστα, η απεργία φέρει το άρωμα του εκπαιδευτικού αναχρονισμού των συνδικαλιστικών κεφαλών, αφού η χώρα μας αποτελεί από τις ελάχιστες εξαιρέσεις της ΕΕ που ως τώρα δεν συλλέγουν συστηματικά, σε ένα θεσμικά κατοχυρωμένο πλαίσιο και σε εθνικό επίπεδο στοιχεία για την ποιότητα της εκπαίδευσης και δεν διεξάγουν εξετάσεις διαγνωστικού χαρακτήρα.
Ενδεικτικό είναι το ότι, από το 2009 και μετά, η συντριπτική πλειονότητα των κρατών-μελών έχει σταδιακά θεσμοθετήσει εξετάσεις για την αποτίμηση και διασφάλιση ποιότητας του εκπαιδευτικού συστήματος: Γερμανία, Ιταλία, Γαλλία, Αυστρία, Φινλανδία, Ουγγαρία, Σουηδία, Κύπρος, Τσεχία, μεταξύ άλλων. Με την θεσμοθέτηση της Ελληνικής PISA, η Ελλάδα επιδιώκει να ανήκει στην κατηγορία χωρών που χρησιμοποιούν τα αποτελέσματα διαγνωστικών εξετάσεων στην αξιολόγηση του εκπαιδευτικού συστήματος σε εθνικό επίπεδο.
Είναι προφανές ότι κάτι δεν πάει καλά με τις ηγεσία της ΟΛΜΕ και της ΔΟΕ. Και δεν είναι η πρώτη φορά.