Τα τραύματα του παρελθόντος τα έχει συζητήσει στο πλαίσιο της ψυχοθεραπείας της, ωστόσο η μεταφορά της εμπειρίας της στο χαρτί επίσης υπήρξε λυτρωτική για την ίδια. «Το τραύμα μου ήταν μεγαλύτερο από όσο νόμιζα. Δεν είχα συνειδητοποιήσει πόσο κεντρική θέση είχε εκείνη η επίθεση στη ζωή μου. Ένιωθα πολλή ντροπή και κατηγορούσα τον εαυτό μου. Είμαι ευγνώμων που αισθάνθηκα αρκετά ασφαλής ώστε να το μεταφέρω στο βιβλίο».
Ελπίζει, πάντως, μέσα από την προσωπική αποκάλυψή της να μη βοηθήσει μόνο τον εαυτό της αλλά και τους αναγνώστες: «Έγραψα το βιβλίο για το γιο μου και για όσους προσπαθούν να βρουν την πιο βαθιά τρύπα να συρθούν μέχρι να περάσει ο πόνος».