Κόσμος

Όταν ο Πούτιν διεύρυνε το ΝΑΤΟ

Ο Μανώλης Σταυρουλάκης γράφει στο pagenews.gr ότι η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία είχε ως αποτέλεσμα να τροποποιήσει τους μακροχρόνιους προσανατολισμούς της κοινής γνώμης στις δύο χώρες

Φαίνεται πλέον πιθανό, αν όχι αναπόφευκτο, η Σουηδία και η Φιλανδία να ενταχθούν στο ΝΑΤΟ. Η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία είχε ως αποτέλεσμα να τροποποιήσει τους μακροχρόνιους προσανατολισμούς της κοινής γνώμης στις δύο χώρες και δρομολόγησε μια πολιτική διαδικασία που μπορεί να οδηγήσει στην πρώτη ουσιαστική διεύρυνση της Βορειοτλαντικής Συμμαχίας μετά την ένταξη πολλών χωρών της Βαλτικής και των Βαλκανίων το 2004. Από την πλευρά του, η Συμμαχία είναι πρόθυμη να κινηθεί προς την ένταξη των δύο χωρών.

Οι δύο χώρες είναι γνωστές για τη στάση της ουδετερότητας που εν γένει τηρούν στη διεθνή σκηνή. Η ουδετερότητα λειτουργεί ομαλά όσο ισχύουν οι κανόνες κατά των πολέμων εδαφικής διεύρυνσης. Όταν αυτοί κανόνες παύουν να ισχύουν στην πράξη, οι χώρες καλούνται να αναζητήσουν εναλλακτικές επιλογές. Η διπλωματία της Ρωσίας σε αυτό το ζήτημα αποδείχθηκε ολέθρια για τα συμφέροντα του Κρεμλίνου, αφού μια σειρά από στρατιωτικές και πολιτικές απειλές ώθησαν την Φινλανδία και την Σουηδία ακόμη πιο κοντά στο ΝΑΤΟ.

Η πλήρης ένταξη της Φινλανδίας παρέχει στο ΝΑΤΟ πολύ μεγαλύτερη πρόσβαση στον βορρά της Ρωσίας σε σχέση με αυτήν που απολαμβάνει σήμερα. Το ΝΑΤΟ μπορεί ήδη να εκμεταλλευτεί τη νορβηγική αρκτική επικράτεια, αλλά η πρόσβαση στη Φινλανδία δίνει στο ΝΑΤΟ τη δυνατότητα να έχει μια πολύ πιο ξεκάθαρη άποψη για τις ρωσικές στρατιωτικές διαθέσεις στο βορρά, ειδικά τις βάσεις του ρωσικού βόρειου στόλου.

Οι αποφάσεις της Φινλανδίας και της Σουηδίας να ενταχθούν στο ΝΑΤΟ είναι αναμφίβολα σημαντικές και, με βάση τα δεδομένα των δύο τελευταίων εβδομάδων, δεν προκαλούν έκπληξη. Το αν η Μόσχα περίμενε την κίνηση ως συνέπεια της εισβολής της στην Ουκρανία είναι ένα ερώτημα που δεν μπορεί να απαντηθεί με βεβαιότητα. Αλλά, παρά κάποιες απειλές, το Κρεμλίνο δεν αντέδρασε τόσο επιθετικά όσο αντέδρασε στη σχετικά λιγότερο πιθανή ένταξη της Ουκρανίας. Η Ρωσία μπορεί να «τιμολόγησε» την ένταξη της Φινλανδίας και της Σουηδίας ως ένα ατυχές αλλά απαραίτητο κόστος για τη διεξαγωγή του πολέμου της κατά της Ουκρανίας ή ίσως περίμενε ότι οι δύο χώρες θα αποθαρρύνονταν από τη στρατιωτική ισχύ της Μόσχας και την εμφανή βούληση να τη χρησιμοποιήσει.

Σε κάθε περίπτωση, η ουσία παραμένει ότι η εισβολή του Πούτιν δρομολόγησε στην πράξη τη διαδικασία ένταξης της Φινλανδίας και της Σουηδίας και έχει καταστήσει τη Ρωσία λιγότερο ασφαλή και, μάλιστα, με τρόπους που ακόμη και μια αποφασιστική νίκη στην Ουκρανία δεν μπορεί να αποκαταστήσει πλήρως.