Κόσμος

Γαλλία: Η πολιτικά χρυσοφόρος σιωπή στα κοινωνικά δίκτυα

Σε μα μέρα ολοκληρώνεται και ο δεύτερος γύρος των προεδρικών εκλογών στην Γαλλία και είναι αναμενόμενο η προεκλογική εκστρατεία των υποψηφίων να απασχολεί αναλυτές και δημοσιογράφους της ιστορικής χώρας της Ευρώπης

Σε μα μέρα ολοκληρώνεται και ο δεύτερος γύρος των προεδρικών εκλογών στην Γαλλία και είναι αναμενόμενο η προεκλογική εκστρατεία των υποψηφίων να απασχολεί αναλυτές και δημοσιογράφους της ιστορικής χώρας της Ευρώπης, ιδιαίτερα στον απόηχο του προχθεσινού debate μεταξύ του Εμμανουέλ Μακρόν και της Μαρίν Λε Πεν.

Αυτό που εκπλήσσει ιδιαίτερα είναι η σχεδόν παντελής απουσία ψηφιακής επικοινωνίας από την πλευρά των δύο κομμάτων που βρίσκονται τώρα στον δεύτερο γύρο. Ο Μακρόν και η Λε Πέν άφησαν τους άλλους να παλέψουν στο μεγάλο αμφιθέατρο των κοινωνικών δικτύων. Και, από ό,τι φαίνεται, έχουν καρπωθεί τους καρπούς αυτής της στρατηγικής. 

Είναι σίγουρα αξιοσημείωτο ότι ο Εμμανουέλ Μακρόν πέρασε πρώτος σε αυτόν τον δεύτερο γύρο των προεδρικών εκλογών, έχοντας επιλέξει να είναι σχετικά διακριτικός στα κοινωνικά δίκτυα. Όσο περισσότερο ήταν παρών στο Twitter ή στο Facebook, τόσο περισσότερο γινόταν δέκτης κριτικών. 

Ποτέ μέχρι σήμερα, δεν είχαμε ποτέ τόσες πολλές διαθέσιμες τεχνολογικές εφαρμογές και δυνατότητες επικοινωνίας. Όμως, από κάποιο σημείο και έπειτα, φαίνεται πως γίνεται πιο έξυπνο να μένει ένας υποψήφιος σιωπηλός, αντί να επενδύει ​​στα δίκτυα και να δημοσιεύεις αναρτήσεις για έναν υποψήφιό σου. Αυτή η τάση είναι αρκετά νέα και δείχνει να επιβεβαιώνεται, ιδιαίτερα στο Facebook όπου η ανταλλαγή πικρόχολων σχολίων είναι συχνή.

Κατά τη διάρκεια αυτής της προεκλογικής εκστρατείας, αρκετοί υποψήφιοι βασίστηκαν στα κοινωνικά δίκτυα και κατάφεραν να αναπτύξουν μια πραγματική ψηφιακή στρατηγική. Πρόκειται ιδιαίτερα τον δεξιό Ερικ Ζεμούρ και τον υποψήφιο της ριζοσπαστικής Αριστεράς, Ζαν – Λυκ Μελανσόν, σε αντίθεση προς τον Μακρόν και την Λε Πεν, που επέλεξαν να είναι πιο δια κριτικοί στα κοινωνικά δίκτυα και τα ψηφιακά μέσα. 

Αυτό που είναι πολύ παράδοξο είναι ότι αυτή η εκστρατεία του 2022 έγινε πράγματι λίγο περισσότερο στα κοινωνικά δίκτυα από ό,τι το 2017, αλλά κυρίως για τους υποψηφίους που δεν κατάφεραν να προκριθούν στον δεύτερο γύρο. Σαφώς, οι υποψήφιοι που έλαβαν τη μεγαλύτερη ηλεκτρονική υποστήριξη δεν κατάφεραν να περάσουν τον πρώτο γύρο.

Φαίνεται, λοιπόν, ότι η ψηφιακή σιωπή αποδίδει μακροπρόθεσμα σημαντικούς πολιτικούς καρπούς και πολιτικά κέρδη για τους υποψηφίους. Αυτό βέβαια καλείται να επαληθευθεί και στις δυο ημέρες που μας χωρίζουν από τον δεύτερο και αποφασιστικότερης σημασίας δεύτερο γύρο των προεδρικών εκλογών.