Το φιλελεύθερο διάγγελμα του Πρωθυπουργού

Ο Πρωθυπουργός είναι φιλελεύθερος και επειδή ακριβώς είναι φιλελεύθερος, γνωρίζει καλά ότι στην καρδιά του φιλελευθερισμού βρίσκονται ο άνθρωπος και η ελευθερία του. Όχι όμως γενικά και αόριστα η ανθρώπινη ελευθερία, αλλά η ίση ελευθερία των ανθρώπων ως διαρκή αξιακή στόχευση.

Και γνωρίζει βέβαια ότι στα φιλελεύθερα – δημοκρατικά συστήματα διακυβέρνησες οι κυβερνώντες δεν εκλέγονται για να κυβερνούν αλαζονικά, «για να τα αλλάξουν όλα» – έχει γραφεί κι αυτό –, διότι αυτό θα εναντιωνόταν στην πολιτική φύση του φιλελευθερισμού, που υπαγορεύει, απεναντίας, την αίσθηση του μέτρου, όπως διδάσκει ο Montaigne, της λογοδοσίας, όπως υποστηρίζει ο Locke, και της μη μόνιμης εγκατάστασης στην εξουσία, όπως επισημαίνει – αιώνιες πριν –  ο Montesquieu.

Στον φιλελευθερισμό, το κράτος, στο εσωτερικό του οποίου κινούνται κατεξοχήν οι κυβερνώντες, δεν είναι ένας εξ ορισμού εχθρός της ελευθερίας μας. Συγκροτείται για να υπηρετεί τους ανθρώπους και τις κοινωνικοοικονομικές ολότητες όπου ζούμε και αναπτύσσουμε τις δεξιότητές μας, διότι δεν είμαστε, όπως και να το δούμε, ένα άθροισμα ασύνδετων οντοτήτων, αλλά μια κοινωνία που διεκδικεί συνεχώς τη συνοχή της.

Η συνεχιζόμενη επεκτατικότητα του αυταρχικού καθεστώτος Πούτιν στα εδάφη της Ουκρανίας προκάλεσαν άνοδο του πληθωρισμού στη χώρα μας και αλλού. Οι ΗΠΑ βλέπουν, για παράδειγμα, τον πληθωρισμό τους να εκτοξεύεται στο 8% την ώρα που γράφονται οι γραμμές αυτές. Και οι αυξήσεις στον ενεργειακό τομέα έχουν ως αλυσιδωτή συνέπεια την αύξηση των τιμών μιας σειράς αγαθών και υπηρεσιών.

Οι πιο ευάλωτες κοινωνικές ομάδες δυσκολεύονται να έχουν την οικονομική ευχέρεια να αντιμετωπίσουν τις υλικές συνθήκες της διαβίωσής τους, κάτι που παραδέχθηκε και ο επίσης φιλελεύθερος Πρόεδρος των ΗΠΑ. Η κινητοποίηση του κράτους ως οικονομικού παράγοντα δε σημαίνει ενεργοποίησή του ως επενδυτή, όπως ενδεχομένως θα βιαστούν κάποιες εγχώριες υπερφιλελεύθερες (φιλελεύθερες όμως;) γραφίδες να σημειώσουν. 

Ο Πρωθυπουργός είναι φιλελεύθερος και επειδή ακριβώς είναι φιλελεύθερος, γνωρίζει καλά ότι το κράτος, στο οποίο υποβάλλουμε τις φορολογικές μας δηλώσεις και καταβάλλουμε τους φόρους μας, οφείλει να υποστηρίζει τους πιο ευάλωτους οικονομικά ανθρώπους για να τονώσει την αγοραστική τους δύναμη σε περιόδους έκτακτης ανάγκης, όπως αυτή που διανύουμε.