The final countdown τραγουδούσαν εκατομμύρια Έλληνες στο ιστορικό 1987 όταν ο Γιαννάκης, ο Γκάλης και η παρέα του, σήκωναν το ευρωπαϊκό κύπελλο στο Μπάσκετ. Η διαφορά με την τελική αναμέτρηση, στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ, είναι τελείως διαφορετική. Η σύγκρουση ανάμεσα στους προεδρικούς και στην «Ομπρέλα», την εσωκομματική αντιπολίτευση, αναμένεται σφοδρή. Η εκλογή των μελών της κεντρικής επιτροπής αλλά και το ποσοστό ανάδειξης του Αλέξη Τσίπρα στην ηγεσία του κόμματος, αποτελούν τα κρίσιμα σημεία της έκβασης του «πολέμου».
Το συνέδριο δεν ολοκληρώθηκε. Όπως, είπε, μάλιστα, η Όλγα Γεροβασίλη, «το συνέδριο θα ολοκληρωθεί όταν επικρατήσει ο ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές». Αν συμβεί αυτό, τότε οι επιλογές Τσίπρα, θα δικαιωθούν και η επικράτηση θα είναι ολοκληρωτική. Όπως και η σύνθεση της επόμενης κυβέρνησης. Αν βέβαια ο ΣΥΡΙΖΑ αναδειχθεί πρώτο κόμμα. Σε διαφορετική περίπτωση, πολλοί θεωρούν ως δεδομένο πως θα υπάρξει νέα μεγάλη και σφοδρότερη εσωτερική σύγκρουση.
Δεν είναι λίγοι, μάλιστα, εκείνοι που διακρίνουν πως αν «όλα πάνε στραβά», τότε θα εμφανιστεί και έτερος υποψήφιος για τη προεδρική καρέκλα. Το κλίμα μετά το συνέδριο δεν είναι εαρινό. Και με το δεδομένο πως η προεκλογική περίοδος έστω και άτυπα έχει ξεκινήσει, τα περιθώρια διόρθωσης είναι ελάχιστα. Όπως, λένε και οι προσώρας δημοσκοπήσεις, ελάχιστες είναι και οι πιθανότητες ο ΣΥΡΙΖΑ να «πάρει κεφάλι».
Πολλά θα εξαρτηθούν από τη κρίσιμη αναμέτρηση της 15ης Μαΐου. Τα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ και όσοι εγγραφούν μέχρι τότε, θα κληθούν να εκλέξουν τον Αλέξη Τσίπρα, τα μέλη της κεντρικής επιτροπής και την υπερψήφιση ή τη καταψήφιση των κατασταλτικών αλλαγών. Μια μάχη σκληρή και με μηνύματα για την επόμενη ημέρα.
Βαρόμετρο θα είναι το ποσοστό συμμετοχής. Στη Κουμουνδούρου, θέλουν να είναι μεγάλο, διπλάσιο των μελών. Τότε ο Αλέξης Τσίπρας θα έχει κάθε δικαίωμα να προχωρήσει και επί του πρακτέου στις εσωκομματικές αλλαγές. Δηλαδή στην αντικατάσταση ανθρώπων σε θέσεις-κλειδιά του κόμματος. Θεωρείται, επίσης, δεδομένο πως η εσωκομματική αντιπολίτευση θα αυξήσει τα ποσοστά της στα μέλη της κεντρικής επιτροπής. Η διαφορά, όμως, θα παραμένει μεγάλη, δίνοντας στον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ, τον απόλυτο έλεγχο. Και προφανώς να οδηγήσει το κόμμα με λυμένα τα χέρια του, στη κρίσιμη αναμέτρηση των εθνικών εκλογών.
Η μεγάλη εβδομάδα, χαρακτηρίζεται και είναι από τους ορθόδοξους Χριστιανούς, η εβδομάδα των Παθών. Αυτό ακριβώς συμβαίνει και στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ. Όλοι βιώνουν το δικό τους Γολγοθά. Και κανείς δεν γνωρίζει αν αυτός ο δρόμος οδηγεί στη σταύρωση ή στη πολιτική ανάσταση.
Εξάλλου ο Νίκος Ανδρουλάκης ως σύγχρονος Πόντιος Πιλάτος, παρακολουθεί τα δράματα και απλώς νίπτει τα χείρας του. Μέχρι να έρθει η ώρα να λάβει τη κρίσιμη απόφαση και για τον ίδιον. Θα μείνει στην ιστορία ως θεατής ή θα αλλάξει τη γνωστή στους αιώνες κατάληξη της σταύρωσης;…