Πούτιν: διαπραγμάτευση από θέση ισχύος – Αναπροσαρμογή της πολιτικής του Κρεμλίνου

Το αυταρχικό καθεστώς του Κρεμλίνου και ο Πούτιν προσωπικά οδηγούνται σε αναπροσαρμογή της στρατηγικής τους στην Ουκρανία. Ο Ρώσος Πρόεδρος επιθυμούσε διακαώς την κατάληψη της πρωτεύουσας, του Κιέβου, αλλά κήρυξη ως τρέχοντα στόχο της εισβολής, μετά την αποτυχία στην επιχείρηση κατάληψης του Κιέβου και ανατροπής του νόμιμου κυβερνήτη, την περιοχή του Ντονμπάς.

Έχοντας τον έλεγχο του λιμανιού της Μαριούπολης και της ουκρανικής περιοχής εξόρυξης, το Κρεμλίνο θα είχε την ευκαιρία να καθίσει με τον Ζελένσκι για να διαπραγματευτεί τη διχοτόμηση της Ουκρανίας και να κηρύξει τη νίκη. Δεν είναι όμως σίγουρο ότι θα πετύχει τον σκοπό του.

 Ο ουκρανικός στρατός επιδεικνύει ικανότητες και μαχητικό ηθικό πολύ ανώτερο από το ρωσικό, με την οπλική βοήθεια που λαμβάνει από τις Ηνωμένες Πολιτείες και το Ηνωμένο Βασίλειο να  αποδεικνύονται κομβικής σημασίας εφόδια στην διάθεση των Ουκρανών. 

Υπάρχει ακόμη ένας σημαντικός θύλακας στρατιωτικής αντίστασης μέσα στη Μαριούπολη, που ζητά παράδοση άνευ όρων που προαναγγέλλει μια νέα σφαγή. Μετά την καταστροφή του θεάτρου της, λίγα είναι ακόμη γνωστά για τον άμαχο πληθυσμό αυτής της μαρτυρικής πόλης, που υποβλήθηκε σε βομβαρδισμούς και πολιορκία από τις 24 Φεβρουαρίου, όταν ξεκίνησε η εισβολή.

Οι ρωσικές θηριωδίες που ανακαλύπτονται, ορθά χαρακτηριζόμενες ως εγκλήματα πολέμου κατά το διεθνές δίκαιο, ενισχύουν το εσωτερικό ηθικό και την διεθνή συμπαράσταση. Από την άλλη, το κύρος και η εικόνα του Κρεμλίνου, σε ανοιχτή ολοκληρωτική επέλαση, και των Ενόπλων Δυνάμεών του, είναι στο έδαφος, ιδίως λόγω της εγκληματικής και βάρβαρης συμπεριφοράς τους, που δεν αρμόζει σε επαγγελματίες στρατιώτες. Το μόνο που έλειπε ήταν η καταβύθιση του «Μόσχα», της ναυαρχίδας του στόλου της Μαύρης Θάλασσας και καμάρι του ρωσικού ναυτικού, η απουσία του οποίου φαίνεται να αποκλείει το ενδεχόμενο μεγάλης θαλάσσιας απόβασης στην Οδησσό.

Ο Πούτιν απάντησε σε αυτή τη νέα οπισθοδρόμηση με την εντατικοποίηση των βομβαρδισμών, και πάλι στο Κίεβο. Χωρίς το εισόδημα από το φυσικό αέριο και το πετρέλαιο, η Ρωσία θα είχε πρακτικά χάσει τον πόλεμο αυτή τη στιγμή, αν και η Ουάσιγκτον έχει ήδη επισημάνει τον κίνδυνο ενός Πούτιν που βρίσκεται στη γωνία μπροστά στην επικείμενη ήττα και είναι ικανός να χρησιμοποιήσει όπλα μαζικής καταστροφής, και συγκεκριμένα πυρηνικό οπλισμό, μικρής εμβέλειας, αλλά με καταστροφικά αποτελέσματα.

Πλέον, το αυταρχικό καθεστώς του Κρεμλίνου τροποποιεί τη στρατηγική του και θέλει να καθίσει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων από θέση ισχύος, εξ ου και η ολοένα αυξανόμενη επιθετικότητα των επιθέσεων του και οι συστηματικές φρικαλεότητες που συνοδεύουν το πέρασμα των στρατευμάτων του. Ο μόνος τρόπος για να επιτευχθεί μια ειρήνη αντάξια του ονόματος είναι να ηττηθεί ο Πούτιν και να κερδίσουν η ελευθερία και η δημοκρατία της Ουκρανίας, ένα ζήτημα που απαιτεί όμως μεγαλύτερη αποφασιστικότητα κυρίως από την πλευρά των Ευρωπαίων.