Ιχθυοκαλλιέργειες: «Απαγορευτικό» επενδύσεων για ένα χρόνο ακόμη

Για ένα ακόμη χρόνο πήρε παράταση προκειμένου να ολοκληρωθεί η χάραξη των περιοχών που αφορούν τις ισχθυοκαλλιέργειες. Σύμφωνα με τους κανόνες της Ευρωπαϊκής Ένωσης θα πρέπει να καθοριστούν μέσα στο θαλάσσιο χώρο οι περιοχές και να προσδιοριστούν οι κύριες δραστηριότητες που γίνονται μέσα σε αυτές. Κλειδί προς αυτή την κατεύθυνση είναι η θεσμοθέτηση των Περιοχών Ολοκληρωμένης Ανάπτυξης Υδατοκαλλιέργειας (ΠΟΑΥ).

«Το χωροταξικό θα αποτελέσει το κύριο αναπτυξιακό εργαλείο για τις υδατοκαλλιέργειες», σημείωσε ο πρόεδρος του ΕΛΟΠΥ, Απόστολος Τουραλιάς στο πλαίσιο του Συνεδρίου Ιχθυοκαλλιέργειας 2021 και πρόσθεσε: «Εδώ και 10 χρόνια έχει ψηφιστεί το ειδικό χωροταξικό για τις υδατοκαλλιέργειες και όπως συνήθως συμβαίνει στην Ελλάδα υπήρξαν ενστάσεις και προσφυγές στο Συμβούλιο της Επικρατείας, το οποίο το έκρινε επαρκές. Επομένως, περιμέναμε ότι θα ξεκινήσει η υλοποίηση. Κανονικά προέβλεπε ότι θα έπρεπε να έχουν εγκριθεί οι ΠΟΑΥ μέχρι τον Νοέμβριο του 2017, δόθηκε μια παράσταση μέχρι τον Νοέμβριο του 2019, μετά μια ακόμη μια παράταση μέχρι τον Νοέμβριο του 2021».

Τι είχε προηγηθεί

Μετά από διαδοχικές παρατάσεις, έχουν ιδρυθεί μόλις 4 από τις 23 προβλεπόμενες ΠΟΑΥ ιχθυοκαλλιέργειας, παρότι βάσει της ευρωπαϊκής νομοθεσίας απαιτείται καθορισμός ζωνών στον θαλάσσιο χώρο για τις υδατοκαλλιέργειες.  Η έλλειψη επικαιροποιημένου χωροταξικού σχεδιασμού παραμένει εδώ και χρόνια το μεγάλο «αγκάθι». Πάντως, προ ημερών εγκρίθηκαν από το ΥΠΕΝ οι τεχνικές προδιαγραφές και οι όροι τουδιαγωνισμού για την εκπόνηση μελέτης για την «Αξιολόγηση και αναθεώρηση του Ειδικού Χωροταξικού Πλαισίου για τις Υδατοκαλλιέργειες» καθώς έχει παρέλθει  η  προβλεπόμενη από τη νομοθεσία πενταετία για την αξιολόγηση του υφιστάμενου   πλαισίου το οποίο είχε εγκριθεί το  2011.

Τα στατιστικά στοιχεία για τον κλάδο

Το 2020, το 79% της παραγωγής εξήχθη σε 40 χώρες, με το υπόλοιπο 21% να διατίθεται στην εγχώρια αγορά.  Όσο για το 2021,  οι πωλήσεις αυξήθηκαν, όπως και οι εξαγωγές (9% ως προς τον όγκο και την αξία) οι οποίες ανήλθαν στους 100.300 τόνους, αξίας 499 εκατ. ευρώ. Αλλά και η  κατανάλωση, φαίνεται να επανέρχεται, και σε ορισμένες χώρες να ξεπερνάει, τα προ COVID επίπεδα.