Μα πως αλλιώς να καλωσορίσεις αυτή την υπέροχη εποχή;  Όλα, αναγεννιούνται, ανθίζουν, ευωδιάζει η πλάση, πλημυρισμένη από έρωτα. Κι αφού τον χειμώνα που πέρασε, «ξεβοτάνιασα τον κήπο μου από κιτρινισμένους έρωτες, έγνοιες ζιζάνια, αναρριχητικές επιθυμίες, παρασιτικούς θυμούς, ξεσταχυασμένα όνειρα και παλιούς λογαριασμούς, τα πέταξα όλα!» όπως  λέει και ένας άγνωστος στοχαστής, καλωσόρισα την άνοιξη.

Το άρωμά της μεθυστικό από όλη την ανθισμένη πλάση, γεμίζει όλο μου το είναι, με παροτρύνει να αφεθώ,  να βγω έξω να περπατήσω, να γευτώ όλο το νέκταρ που μου χαρίζει απλόχερα, όπως το μηλέικο κουφέτο που συνοδεύει σαν κέρασμα, κάθε γιορτή μα κυρίως τους γάμους.

Η λέξη κουφέτο είναι λατινική και σημαίνει χειροποίητο ζαχαρωμένο αμύγδαλο. Ίσως προέρχεται από τα Ρωμαϊκά χρόνια όπου παραγόταν ένα ξεχωριστό μείγμα από αμύγδαλα, μέλι και αλεύρι ή από το Μεσαίωνα, που χάριζε το όνομα του σε μαρμελάδες και αποξηραμένα φρούτα με επικάλυψη μελιού.

Σήμερα έχει καθιερωθεί σαν ένα γλύκισμα, που χαρακτηρίζει κάθε γάμο και χαρά.

Έτσι στο όμορφο νησί της Μήλου, πήρα την περσινή λευκή κολοκύθα που έχει στεγνώσει πια κι έχει μείνει μόνο η γλυκιά σάρκα της, την καθάρισα, την έκοψα σε ομοιόμορφα μπαστουνάκια και την έβαλα να χορέψει το τραγούδι «σήμερα γάμος γίνεται», μέσα σε μια βαθιά κατσαρόλα, με νερό, μέλι και ζάχαρη, για 1 ώρα. Όταν όλα τα υλικά μελώσουν, παραδομένα από τον χαρούμενο χορό,  πρόσθεσα τα’ αμύγδαλα και λίγο χυμό λεμονιού.

Υλικά:

• 2 κιλά λευκή κολοκύθα
• 1 κιλό Μηλέικο μέλι(θυμαρίσιο)
• 1 κιλό ζάχαρη
• 1 φλιτζάνι νερό
• 400γρ. αμύγδαλα καθαρισμένα
• Χυμό από μισό λεμόνι

Άντε και στα δικά σας!