Δήμητρα Γαλάνη: «Χωρίς τη μουσική δεν υπάρχω, είναι οξυγόνο»

Η Δήμητρα Γαλάνη παραχώρησε μια εφ’όλης της ύλης συνέντευξη στον Νίκο Χατζηνικολάου και στην εκπομπή του. Μεταξύ άλλων μίλησε για το πως πήρε την απόφαση να ακολουθήσει το τραγούδι αλλά εξομολογήθηκε και στιγμές από την πολυετή καριέρα της.

Όσοι παρακολούθησαν την συνέντευξη την αποθέωσαν για ακόμη μια φορά

«Τι είναι η μουσική για σένα;», την ρώτησε ο Νίκος Χατζηνικολάου με τη Δήμητρα Γαλάνη να απαντά: «Χωρίς τη μουσική δεν υπάρχω, είναι οξυγόνο. Χωρίς την χρησιμοποίηση της μουσικής μπορώ να υπάρξω. Δηλαδή χωρίς την έκθεση που προκύπτει από τη μουσική αλλά χωρίς την μουσική είναι αδύνατον. Πάντα ήμουν έτσι από την αρχή. Το θέμα μου δεν ήταν το πώς θα είναι πάνω σε μια σκηνή. Το θέμα μου ήταν πώς θα «κολυμπάω» μέσα στη μουσική κι αυτό ήταν το ζητούμενο μου.

»Με έναν τρόπο ένιωθα πως ήμουν προορισμένη για τη μουσική. Όταν ο μπαμπάς μου είδε μια μικρή κλίση σε μένα μου το καλλιέργησε πάρα πολύ και η μητέρα μου επίσης. Εγώ κατά καιρούς άλλαζα επαγγέλματα. Άλλοτε ήθελε να γίνω γιατρός μετά αρχιτεκτόνισσα… Όποτε όμως σκεφτόμουν τον εαυτό μου με τη μουσική, με σκεφτόμουν μέσα σε μια μεγάλη ορχήστρα οπού έγραφα μουσική».

Στην ερώτηση αν έχει τα ίδια συναισθήματα όταν τραγουδάει κάθε φορά ένα τραγούδι η Δήμητρα Γαλάνη απάντησε: «Ξαναφέρνει την αύρα της μνήμης, όχι την ίδια την μνήμη. Δεν είμαι φαν των πισογυρισμάτων. Δεν μου αρέσει η επαναφορά, οι νοσταλγίες. Προτιμώ το τώρα και το από εδώ και πέρα. Δεν θα έλεγα ότι τραγουδάω καλύτερα όταν είμαι ερωτευμένη. Τραγουδάω βιωματικά, όχι αμιγώς, έρχεται και η ώρα που θες να τραγουδήσεις αποταυτισμένος. Άρα σε μεγάλους έρωτες δεν έχεις μυαλό για τραγούδι, αλλά για τον έρωτα». Το ίδιο ισχύει και όταν γράφει τραγούδια, θέλει να παίρνει αποστάσεις από το γεγονός, ενώ παραδέχτηκε ότι το γράψιμο είναι μια μοναχική διαδικασία. Της αρέσει επίσης να έχει ένα κάδρο, για αυτό και της αρέσει να γράφει για τον κινηματογράφο και το θέατρο.