Από την περασμένη Κυριακή η Μπούκα, το όνομα αυτού του προαστίου του Κιέβου είναι συνώνυμο με έγκλημα πολέμου. Οι δρόμοι σε όλες τις γειτονιές, από τις οποίες αποχώρησαν οι ρωσικές δυνάμεις, γέμουν άψυχων σωμάτων άμαχου πληθυσμού και ομαδικών τάφων.
Αυτές οι φρικαλεότητες, που παρήλασαν από τις οθόνες μας, προκάλεσαν την εύλογη αντίδραση της Ευρώπης και της Αμερικής και αυτός που προσυπογράφει τις εύλογες αυτές αντιδράσεις δεν πρέπει εκ προοιμίου να χαρακτηρίζεται από τον άμβωνα της προοδευτικότητας ως πρόθυμος απολογητής του φιλελευθερισμού, που σκοπίμως αποσιωπά τις ποικίλες δυσλειτουργίες του. Δεν είναι, εξάλλου, φιλελεύθερες όλες οι πολιτικές δυνάμεις που έλαβαν εγκαίρως σαφή και θαρρετή θέση υπέρ της ενεργοποίησης του διεθνούς δικαίου. Ανάμεσα σε αυτές τις πολιτικές δυνάμεις μπορεί κάποιος να βρει σοσιαλιστικούς και σοσιαλδημοκρατικούς κομματικούς φορείς.
Το αυταρχικό καθεστώς που βασιλεύει στο Κρεμλίνο έσπευσε να μιλήσει, ως αναμενόταν, για παραχάραξη του αριθμού των θυμάτων, ακόμη και για «παραποίηση βίντεο», στην προσπάθειά του να αρνηθεί οποιαδήποτε κατάχρηση από τα στρατεύματά του.
Τους ισχυρισμούς αυτούς τους διαψεύδουν ήδη, με τον τρόπο της, η Μαριούπολη, η γνωστή βομβαρδισμένη πόλη – λιμάνι, όπου χτυπήθηκαν μαιευτήριο, θέατρο και παιδιατρικό νοσοκομείο, και το Χάρκοβο, η δεύτερη μητρόπολη της Ουκρανίας, όπου ολόκληρες κατοικημένες γειτονιές θάφτηκαν κάτω από τις βόμβες.
Κι είναι αναντίρρητα θετική η εξέλιξη, σύμφωνα με την οποία το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο ερευνά καταγγελίες για εγκλήματα πολέμου από τις 3 Μαρτίου, και η Ευρωπαϊκή Ένωση, από την πλευρά της, συγκρότησε «μια κοινή ομάδα έρευνας με την Ουκρανία για τη συλλογή στοιχείων και τη διερεύνηση εγκλημάτων πολέμου και εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας». Αυτή η δεύτερη κατηγορία είναι ιδιαίτερα σημαντική: αφορά παραβιάσεις του διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου που δεν είναι πράξη ολίγων μεμονωμένων στρατιωτών, αλλά προκύπτουν από εκτεταμένες και συστηματικές επιθέσεις εναντίον αμάχων πληθυσμών. Επιθέσεις, που η στρατιωτική ηγεσία διέταξε ή ανέχθηκε να συμβούν.
Αρκετοί Ευρωπαίοι ηγέτες θεωρούν τη σφαγή στην Μπούκα ακόμη και ως γενοκτονία, δηλαδή την επιθυμία να καταστραφεί το σύνολο ή ένα τμήμα ενός λαού. Κι αν αυτό είναι πιο δύσκολο να αποδειχθεί, το σίγουρο όμως είναι ότι ετοιμάζεται η δίκη του Βλαντιμίρ Πούτιν. Αυτή, εξάλλου, είναι και η θέση που του αρμόζει στην Ιστορία.