H Μόσχα ετοιμάζει την αποστολή νέων δυνάμεων στο κέντρο επιχειρήσεων της Ουκρανίας, με σκοπό την κατάληψη δύο κομβικών πόλεων αυτής του Κιέβου και της Οδησσού και οι Η.Π.Α εξετάζουν την άμεση αποστολή στρατιωτικού υλικού στους Ουκρανούς.
Σύμφωνα με όσα αναφέρει σε άρθρο του το “pentapostagma” και το οποίο επικαλείται ρεπορτάζ του τηλεοπτικού σταθμού NBC “τρένο με ρωσικό στρατιωτικό εξοπλισμό κινείται από το Gomel προς τη Rechitsa, με 18 φορτηγά Ural και ένα θωρακισμένο όχημα MT-LB”
Το βέβαιο είναι ότι “μάτια” των αμερικανικών δορυφόρων παρακολουθούν συνεχώς τις ρωσικές κινήσεις στα Ουράλια Όρη, στα οποία βρίσκονται όλες οι κρίσιμες εγκαταστάσεις της Μόσχας.
Την ίδια στιγμή οι ΗΠΑ ενδέχεται να προμηθεύσουν στην Ουκρανία περιπλανώμενα πυρομαχικά που ονομάζονται Switchblades, σύμφωνα με αξιωματούχους του καναλιού NBC.
Τα αμερικανικά drones πετούν πιο γρήγορα από το τουρκικό Bayraktar TB2 και επιτυγχάνουν φονικά αποτελέσματα κατά των ρωσικών φαλαγγών.
Οι πηγές του καναλιού σημειώνουν ότι δεν έχει ληφθεί ακόμη απόφαση για αυτό το θέμα, αλλά ο Λευκός Οίκος μελετά πιθανή μεταφορά αυτού του τύπου όπλων ως μέρος ενός νέου πακέτου στρατιωτικής βοήθειας στην Ουκρανία, το οποίο αναμένεται να συζητήσει ο πρόεδρος των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν το αργότερο έως αύριο 17 Μαρτίου.
Επίσης χώρες του ΝΑΤΟ στέλνουν πολλά συστήματα πυραύλων εδάφους-αέρος στην Ουκρανία. Το Κίεβο συνεχίζει να αντιμετωπίζει έντονους βομβαρδισμούς, αλλά μέχρι στιγμής έχει γλιτώσει από μια μεγάλη επίθεση, με την κύρια δύναμη της Ρωσίας να έχει σταματήσει για μέρες στα βόρεια, μαζί με την παρουσία ισχυρής δύναμης Τσετσένων κομάντος.
Ωστόσο υπάρχουν αυξανόμενες ανησυχίες ότι τα ακίνητα ρωσικά στρατεύματα ανασυγκροτούνται και συγκεντρώνουν υλικοτεχνικές προμήθειες πριν εξαπολύσουν μια σφοδρή επίθεση στην πρωτεύουσα, η οποία είναι και ο κύριος αντικειμενικός στόχος των Ρώσων. Ο αριθμός των στρατιωτών που υπολογίζεται ότι ανασυγκροτούνται ξεπερνά 25.000 άνδρες.
Ο Πούτιν θέλει να «κόψει» την Ουκρανία στο μισό και να στερήσει από τον Βορρά τους πόρους που απαιτούνται για να συνεχίσει να πολεμά τον πόλεμο. Μια τακτική πολιορκίας που θυμίζει πώς κέρδισε τον πόλεμο της Τσετσενίας το 2000.