«Τα περισσότερα παιδιά που έρχονται τώρα έχουν καταλάβει τι γίνεται, γιατί έχουν εκτεθεί περισσότερο σε εικόνες, έρχονται όλο και πιο συνειδητοποιημένα και πιο παγωμένα», περιέγραψε μιλώντας στο Πρώτο Πρόγραμμα της ΕΡΤ, η γενική διευθύντρια του ελληνικού τμήματος των Γιατρών χωρίς Σύνορα, Χριστίνα Ψαρρά, που βρίσκεται στα σύνορα Πολωνίας-Ουκρανίας και βιώνει καθημερινά το δράμα των προσφύγων.
Τις προηγούμενες ημέρες οι γονείς έλεγαν στα παιδιά τους διάφορες δικαιολογίες για τη διαφυγή τους από την χώρα: ότι πήγαιναν ταξίδι, μια εκδρομή, ακόμα και ότι πάνε στην θάλασσα… «Τις πρώτες ημέρες, υπήρξε μια πολύ ιδιαίτερη στιγμή, επειδή ένα μικρό παιδάκι έκλαιγε η μητέρα του προσπαθούσε να του δείξει την θάλασσα, όμως δεν υπάρχει εδώ θάλασσα φυσικά», είπε χαρακτηριστικά η κα Ψαρρά.
Τις πρώτες ημέρες έρχονταν συνεχώς πάρα πολλοί πρόσφυγες πεζή, με αυτοκίνητα και τρένα, είπε η γενική διευθύντρια του ελληνικού τμήματος των Γιατρών χωρίς Σύνορα, ενώ αυτές τις ημέρες η ροή του κόσμου έχει σταθεροποιηθεί γιατί και οι συγκρούσεις είναι περισσότερες και πολλά σημεία ελέγχου έχουν τοποθετηθεί. «Τώρα χιονίζει, η θερμοκρασία είναι κάτω από το μηδέν, περνούν τα σύνορα οικογένειες με μικρά παιδιά και ηλικιωμένοι, είναι ελάχιστοι οι άνδρες που μπορεί να συνοδεύουν τις οικογένειές τους και μετά να γυρίσουν πίσω. Έχουμε και πολλές οικογένειες τώρα που οι μητέρες συνοδεύουν τα παιδιά και τα αφήνουν σε κάποιον συγγενή για να επιστρέψουν να προσέχουν τους άνδρες τους ή να μείνουν απλά μαζί τους», πρόσθεσε η κα Ψαρρά.
Σχετικά με το πού μετακινείται ο ουκρανικός πληθυσμός, η κ. Ψαρρά εξήγησε ότι το 80%-90% των οικογενειών έχει συγγενικούς ή φιλικούς δεσμούς στα σύνορα που επιλέγει, είτε στην Πολωνία, είτε Μολδαβία, Ρουμανία, Ουγγαρία. «Κάποιοι προχωρούν και σε άλλες περιοχές, αλλά ακόμα είναι πολύ νωρίς, μακροπρόθεσμα ο προορισμός μπορεί να αλλάξει. Προς το παρόν οι περισσότεροι είναι εδώ, η Πολωνία έχει μια πολύ καλή οργάνωση, υπάρχει ένα τρομακτικό κύμα αλληλεγγύης, ένα μεγάλο σύστημα υποδοχής, υπάρχουν πανεπιστήμια τα οποία δίνουν τις φοιτητικές εστίες στον κόσμο για να μείνει. Εμείς φέρνουμε ανθρώπινο προσωπικό καθώς και προμήθειες σε ιατροφαρμακευτικό υλικό και προσπαθούμε να το διοχετεύσουμε στις ομάδες μας που είναι μέσα, στα σημεία που υπάρχει ανάγκη» συμπλήρωσε η κα Ψαρρά. Ακόμα, είπε ότι αριθμούν σε 100άδες χιλιάδες εσωτερικά οι εκτοπισμένοι, ενώ υπάρχει πολύ μεγάλος πληθυσμός που έχει μεταφερθεί στην περιοχή του Λβιβ.
«Υπάρχει κόσμος που δεν έχει αποφασίσει αν θα φύγει, μετακινούνται εσωτερικά για να δουν πώς θα εξελιχθεί η κατάσταση. Δεν μπορείς να ξέρεις ποτέ, πότε θα είναι η κατάλληλη στιγμή για να πάρεις μια απόφαση να εγκαταλείψεις την οικογένειά σου, να αφήσεις πίσω έναν ηλικιωμένο, τον άνδρα σου. Ο άμαχος πληθυσμός πρέπει να προστατεύεται όπως και να έχει, η κατάπαυση πυρός για την προσωρινή έξοδο ατόμων δεν δικαιολογεί τον βομβαρδισμό μετά της πόλης. Δεν σημαίνει ότι δεν παραμένει άμαχος πληθυσμός πίσω και δεν πρέπει να προστατεύεται οποιαδήποτε στιγμή», τόνισε.
«Οι Γιατροί χωρίς Σύνορα είναι όλοι μέσα και έξω από τα σύνορα όλη την ώρα, οι ομάδες που παραμένουν συνεχώς στο εσωτερικό της Ουκρανίας και οι υπόλοιπες ομάδες στα σύνορα, γιατί καλύπτουμε όλη την συνοριακή γραμμή αυτές τις ημέρες. Δεν μπορούμε ούτε να εκφράσουμε τα συναισθήματά μας, γιατί είναι άλλη μια φορά που το βλέπουμε μπροστά μας και δεν πιστεύουμε ότι μπορεί να συμβαίνει αυτό», επισήμανε η κ. Ψαρρά.