Χειμερινοί Ολυμπιακοί Αγώνες: Έρευνες κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου για το αν θα ξανά πραγματοποιηθούν

Αυτό σημαίνει ότι μέχρι το 2080, οι 13 από τις 21 χώρες που κάποτε ήταν «φιλικές» για τη διοργάνωση των Αγώνων και γενικότερα φημισμένες για τα αθλήματα του σκι και του snowboard, όπως η Αυστρία και το Τορίνο Ιταλίας, θα είναι πλέον ακατάλληλες, ή τουλάχιστον αναξιόπιστες.

Τα μαντάτα έγιναν ακόμη πιο δυσοίωνα με όσα αποκάλυψε μια πρόσφατη ανάλυση στο Nature Sustainability, ακριβώς πριν την έναρξη των Αγώνων στο Πεκίνο: αντίθετα με τις δηλώσεις των διοργανωτών, οι δείκτες βιωσιμότητας τόσο των Χειμερινών όσο και των Θερινών Ολυμπιακών Αγώνων έχει μειωθεί σημαντικά μέσα στα χρόνια», με αποκορύφωμα τους Αγώνες του 2014 στο Σότσι και οι τους θερινούς Ολυμπιακούς του 2016 στο Ρίο Ντε Τζανέιρο.

Στις παραμέτρους της μελέτης προσμετρήθηκαν μεταξύ άλλων το ύψος ενέργειας που χρειάστηκαν οι mega-διοργανώσεις καθώς και το εάν οι εγκαταστάσεις αξιοποιήθηκαν έκτοτε ή έμειναν να ρημάζουν. Δεν χρειάζεται να μιλήσουμε για τη δική μας περίπτωση…

Χειμερινοί Ολυμπιακοί Αγώνες: Πώς άσπρισε το Πεκίνο;

Η επιτροπή των Αγώνων του 2022 στο Πεκίνο εξέδωσε report, ως είθισται, για τη βιωσιμότητα, το περιβαλλοντικό αποτύπωμα και τις λοιπές οικολογικές παραμέτρους της επικείμενης διοργάνωσης, με τον πρόεδρο Cai Qi να εκφράζει την περηφάνια του για την «πράσινη αναβάθμιση» που έχει επιτευχθεί, σε σύγκριση και με τους αγώνες του 2008.

«Συνεχίζουμε να εφαρμόζουμε διευρυμένη οικολογική αποκατάσταση στις δύο ορεινές αγωνιστικές ζώνες, διαβεβαιώνοντας ότι όλοι οι χώροι τροφοδοτούνται από ανακυκλώσιμη ενέργεια», έγραφε στο εισαγωγικό σημείωμα.

Πράγματι. Οι Χειμερινοί Ολυμπιακοί Αγώνες στο Πεκίνο ήταν οι πρώτοι στην ιστορία με αποκλειστικά ηλιακή και αιολική ενέργεια, αλλά ταυτόχρονα ήταν και οι πρώτοι που είχαν 100% τεχνητό χιόνι στις πλαγιές τους. Γεγονός που σίγουρα ανατρέπει τα δεδομένα για το πόσο έντονη και βίαιη είναι η παρέμβαση στο μικροκλίμα της περιοχής, στο έδαφος, στη χλωρίδα και την πανίδα.

Φωτογραφία – Radio Times

Ήταν ήδη γνωστό ότι οι δύο περιοχές που επιλέχθηκαν, το Yanqing και το Zhangjiakou, είναι μεν ψυχρές αλλά απέχουν πολύ απ’ το να θεωρηθούν κατάλληλες: κατά κανόνα, οι θερμοκρασίες σκαρφαλώνουν πάνω απ’ το 0° C τον Φεβρουάριο, ενώ το χιόνι σπάνια ξεπερνάει τα είκοσι εκατοστά. Τη λύση θα έδιναν τα μηχανήματα της ιταλικής εταιρίας TechnoAlpin, η οποία ανέλαβε (κατ’ αποκλειστικότητα) το πρότζεκτ, ψεκάζοντας με τα κανόνια της εκατοντάδες εκατομμύρια λίτρα τεχνητού χιονιού.

Βάσει των εκτιμήσεων, θα χρειαστούν μερικές εκατοντάδες χρόνια για να ανακάμψει πλήρως το οικοσύστημα της περιοχής. Πέρα απ’ το πόσο επιβλαβές είναι το τεχνητό χιόνι καθαυτό για μια περιοχή (αδιευκρίνιστο παραμένει επιστημονικά τι προκαλούν σε βάθος χρόνου οι χημικές ουσίες που χρησιμοποιούνται για την πήξη), το πρόβλημα ξεκινάει πολύ, πολύ νωρίτερα.

Όπως αναφέρθηκε, αυτές οι περιοχές είναι άνυδρες, ξερικές. Έτσι, για να καλυφθούν οι ανάγκες των μηχανημάτων και να παράξουν χιόνι, απλώθηκαν χιλιόμετρα σωλήνων που μετέφεραν νερό από μίλια μακριά, καθώς κι ένα γιγάντιο «οπλοστάσιο» δεξαμενών και πύργων ψύξης.

Χοντρικά, για να παράγεις 1 κυβικό μέτρο χιονιού χρειάζονται 1.000 λίτρα νερού. Οπότε για να καλυφθούν επαρκώς τα 800.000 τ.μ. αγωνιστικών χώρων του Πεκίνου χρειάστηκαν 49 εκατομ.γαλόνια νερού, όπως κατέδειξε το πρόσφατο report Slippery Slopes. Το μέγεθος αποκτά τις πραγματικές του διαστάσεις, εάν σκεφτούμε ότι ισοδυναμεί με 400 γεμάτες πισίνες Ολυμπιακών Διαστάσεων, ή απλούστερα με την ποσότητα σε νερό που χρειάζονται σε ημερήσια βάση 100 εκατομμύρια άνθρωποι…