Κανείς δεν περίμενε πως το κρίσιμο τρίμηνο του νέου έτους θα ξεκινούσε με το χειρότερο τρόπο. Όταν ένα 24ωρο κρίνεται ικανό και αναγκαίο για να διαλύσει κυριολεκτικά μια πρωτεύουσα και να αναδείξει την οργανωτική ένδεια ενός σύγχρονου(;) κράτους, τότε κάτι δεν πάει καλά στο Βασίλειο της Δανιμαρκίας. Και η «Δανιμαρκία», δηλαδή το πολιτικό σύστημα, εισήλθε, συντομότερα του αναμενόμενου, στη στενωπό του προεκλογικού έτους 2022.
Οικονομικοί κύκλοι, εκφράζουν την ανησυχία τους, για την επόμενη ημέρα του χιονιά. Οι εκτιμήσεις τους δεν είναι αισιόδοξες. Μετά το καταστροφικό πέρασμα της «Ελπίδας», αναμένονται οι ανατιμήσεις και οι λογαριασμοί. Μια οικονομική ανηφόρα που μερικοί εκτιμούν πως θα διατηρηθεί τουλάχιστον μέχρι το τέλος του έτους. Για τη μακροοικονομία αυτό σημαίνει πως η χώρα θα διέλθει της κρίσης, ύστερα από δυο τουλάχιστον έτη, μέχρι να καταφέρει να ισορροπήσει. Τραπεζικοί οίκοι εκτιμούν πως απαιτείται «εδώ και τώρα» σχέδιο προστασίας σε πρώτη φάση και διεξόδου της κρίσης, στη συνέχεια.
Το 24ωρο του χιονιά γκρέμισε κυριολεκτικά τη πρώτη προσπάθεια, της δημιουργίας ενός φράγματος έστω κάποιας ισορροπίας μεταξύ ανατιμήσεων και μισθών.
Το σενάριο για μείωση του ΦΠΑ, δείχνει να έχει απομακρυνθεί πλήρως. Η αύξηση του κατώτατου μισθού κρίνεται αναγκαία περισσότερο από ποτέ. Σε αυτό δείχνει να συμφωνεί-υπό προϋποθέσεις και ο διοικητής της Τραπέζης της Ελλάδος, Γιάννης Στουρνάρας που σημειώνει πως «είναι αναγκαία η αύξηση του κατώτατου μισθού, λαμβάνοντας υπόψη την ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας, ιδιαίτερα των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, όπου ίσως η πλειοψηφία αυτών των χαμηλόμισθων δουλεύει εκεί και της αύξηση των τιμών της ενέργειας που σαφώς επηρεάζει την ανταγωνιστικότητα των ελληνικών επιχειρήσεων».
Αξίζεις να σημειωθεί και με βάση τις εκτιμήσεις του Γιάννη Στουρνάρα πως «Το ’21 η ανάπτυξη τελικά θα εκπλήξει, ίσως να πλησιάσει και το 9%. Εδώ, στην Τράπεζα της Ελλάδος, οι τελευταίες εκτιμήσεις δείχνουν ότι θα είναι γύρω στο 8,5 με 9%. Άρα θα έχουμε μια πολύ μεγάλη ανάπτυξη το ’21, αλλά και το ’22 τα υποδείγματά μας δείχνουν ότι ένα 4,5 με 5% είναι εφικτό». Κάτι με το οποίο συμφωνούν και οικονομολόγοι της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Ταυτοχρόνως η υπόθεση του Ταμείου Ανάκαμψης μετατρέπεται σε σανίδα σωτηρίας. Αν δεν υπήρχε η αναμονή της οικονομικής ενίσχυσης, η επενδυτική απουσία θα ήταν φαινόμενο και οι αποσύρσεις των σχεδίων των μεγάλων ξένων επιχειρήσεων, θα ήταν ήδη πραγματικότητα.
Η έξοδος από τη δημοσιονομική πειθαρχία είναι, ίσως, το σημαντικότερο σκαλοπάτι της επόμενης ημέρας για την ελληνική οικονομία. Αυτή τη στιγμή ασχολούνται με την Ελλάδα, περί τα 100 funds. Η απόκτηση της επενδυτικής βαθμίδας θα προκαλέσει το ενδιαφέρον τουλάχιστον 1000 κεφαλαιακών οργανισμών. Με αλλά λόγια τεράστιο επενδυτικό ενδιαφέρον και προσέλκυση διεθνών οίκων.
Βήματα σε μια εξίσωση που μοιάζει να έχει λύση αλλά με έναν «άγνωστο Χ», που ακούει στο όνομα πολιτικό σύστημα. Οι φωνές για πρόωρες εκλογές πληθαίνουν. Η ανυπαρξία εσωτερικού σχεδίου με Περιφεριάρχη, σε ρόλο τηλεοπτικού αστέρα και ανάξιους δημάρχους, αποδεικνύεται καταστροφικό για τη χώρα. Και όλα αυτά εν μέσω πανδημικής κρίσης που το χιόνι τη σκέπασε για τα καλά. Με επικοινωνιακά λάθη όλων των πλευρών, που προκαλούν τη δυσφορία περισσότερο, παρά δημιουργούν κλίμα ηρεμίας και ανασυγκρότησης.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης προσπαθεί να συντονίσει ανύπαρκτο Περιφερειάρχη και εξαφανισμένους υπουργούς, ο Αλέξης Τσίπρας, να λύσει το «γόρδιο δεσμό» από που θα ψηφίζεται ο ίδιος και η κεντρική επιτροπή του κόμματος του και Νίκος Ανδρουλάκης να πείσει ότι «είμαι και εγώ εδώ».
Σε όλα τα παραπάνω μια είναι η απάντηση: οικονομία. Κοντολογίς στο τέλος του μήνα τι περισσεύει. Αν περισσεύει…