Το στοίχημα της… «Ελπίδας»!

Μάλλον οι μαθητές νησιών Αιγαίου, Αττικής και των άλλων περιοχών που δεν θα λειτουργήσουν δια ζώσης τα σχολεία για (τουλάχιστον) δυο ημέρες, ίσως «χάρηκαν» για το δεύτερο κύμα της κακοκαιρίας «Ελπίς». Ελάχιστοι άλλοι. Και σίγουρα, όχι η Κυβέρνηση, η οποία…ελπίζει κι εύχεται να ξεπεράσει αυτό το εμπόδιο χωρίς αντίκτυπο.

Κανείς στο κυβερνητικό στρατόπεδο, δεν θέλει αυτό το διάστημα να υποχρεωθεί να δώσει μάχες και σε άλλα μέτωπα, πέρα από τα τρία ήδη μεγάλα και ανοιχτά; Πανδημία-ακρίβεια-οικονομία. Οποιοδήποτε άλλο ζήτημα, ή πρόβλημα ανακύπτει, όχι μόνο αποπροσανατολίζει από την αναγκαία προσήλωση στα τρία μεγάλα θέματα, αλλά αποτελεί κίνδυνο για να δημιουργηθεί αρνητικός αντίκτυπος, είτε πολιτικά, είτε επικοινωνιακά. Και τα τρία μεγάλα θέματα δεν επιτρέπουν, ούτε καν προσκαιρες επικοινωνιακές αντιπαραθέσεις για άλλα…

Η Κυβέρνηση και η Πολιτική Προστασία, ιδίως το τελευταίο έτος έχουν αντιμετωπίσει (χιόνια, πλημμύρες, σεισμούς, πυρκαγιές) πολλαπλές κρίσεις, οι οποίες –ασχέτως της ανάλυσης που μπορεί να κάνει κάποιος- ανέδειξαν προβλήματα και δυσλειτουργίες της γραφειοκρατίας. Και υπήρξαν κυβερνητικά στελέχη που ήρθαν σε όλες τις περιπτώσεις σε θέση απολογούμενου για λάθη, καθυστερήσεις, ολιγωρίες, παραλείψεις, επικαλύψεις, αστοχίες.

Η διαχείριση

Η «Μήδεια», πέρσι το Φεβρουάριο, οι πυρκαγιές το καλοκαίρι, οι πλημμύρες, ο «Μπάλλος» φέτος τον περασμένο Οκτώβριο, είναι κάποια από τα έκτακτα φαινόμενα, τα οποία έφεραν και την Κυβέρνηση σε κατάσταση…έκτακτης ανάγκης.

Η επέλαση της «Μήδειας» πέρσι ανέδειξε τις απίστευτες και δαιδαλώδεις διαδρομές ανάμεσα στην Ελληνική γραφειοκρατία και τις υπηρεσίες, που ουσιαστικά καθιστούσαν τους πολίτες «έρμαιο» των καιρικών συνθηκών. Όλοι απεύχονται μια επανάληψη…

Στην Κυβέρνηση γνωρίζουν πολύ καλά, ότι μια «καλή διαχείριση» της «Ελπίδας», μάλλον δεν θα αλλάξει δραστικά την κεντρική-πολιτική επιχειρηματολογία τους. Προφανώς θα ενισχυθεί το κομμάτι εκείνο που δείχνει ότι πλέον το κράτος μπορεί να λειτουργεί οργανωμένα και συντονισμένα, εφόσον αποδειχθεί ότι υπήρξε ορθός συντονισμός.

Όμως, αν παρουσιαστούν δυσλειτουργίες και προβλήματα, κι αν το κράτος δεν λειτουργήσει, τότε, θα έχει να χάσει περισσότερα: σε επίπεδο «εικόνας», «επικοινωνίας»,

«αποτελεσματικότητας». Και σε μια χρονιά που είναι…προεκλογική, κάθε ρωγμή στην κυβερνητική εικόνα μετράει πολλαπλάσια. Έχοντας, δε ο ΣΥΡΙΖΑ επιλέξει να κάνει αντιπολίτευση στη βάση των εντυπώσεων και του θυμικού, είναι ξεκάθαρο ότι αν εμφανιστούν δυσλειτουργίες, το επιχείρημα περί… «ανίκανου επιτελικού κράτους» θα ανασυρθεί από τα συρτάρια της Κουμουνδούρου.

Προσεκτικά βήματα και σχολεία

Ήδη από την περασμένη εβδομάδα οι συσκέψεις στην Πολιτική Προστασία (και με την παρουσία του στενού συνεργάτη του Πρωθυπουργού, Άκη Σκέρτσου) ήτα συνεχείς. Και χθες έγινε άλλη μια για την εκτίμηση της κατάστασης κι αμέσως η Πολιτική προστασία απηυθυνε προειδοποίηση στους πολίτες να είναι προσεκτικοί και να λαμβάνουν μέτρα. Σοβαρός προβληματισμός υπήρχε και για τη λειτουργία των σχολείων.

Η Πολιτική Προστασία σε συνεργασία, τόσο με την Περιφέρεια Αττικής, όσο και με άλλες περιφέρειες «ζύγισε» τα ενδεχόμενα: αν πήγαιναν τα παιδιά σχολείο θα έπρεπε –υπό χαμηλές θερμοκρασίες- να κάνουν μάθημα με ανοιχτά παράθυρα και παράλληλα να αναληφθεί το ρίσκο της επιστροφής ενώ θα έχει αρχίσει η κλιμάκωση του φαινομένου. Από την άλλη, θα φάνταζε περίεργο με «καλό καιρό» το πρωί, να μην λειτουργήσουν τα σχολεία. Η απόφαση για «προσεκτικά και σίγουρα βήματα» οδήγησε τελικά στη λύση να κλείσουν τα σχολεία για σήμερα και αύριο και να ανακοινωθεί αρκετά νωρίς το σχετικό πρόγραμμα..

Σημαντικό ρόλο στην απόφαση διαδραμάτισε το γεγονός ότι υπάρχει η εναλλακτική λύση της τηλεκπαίδευσης, κι όπως ενημέρωσε το Υπουργείο Παιδείας τα μαθήματα θα συνεχιστούν μέσω αυτής κανονικά.

Τέλος, κρίσιμος θα είναι και ο τρόπος που θα ανταποκριθεί το νεοσύστατο υπουργείο Κλιματικής Κρίσης, καθώς πλέον μετρά, σχεδόν, πέντε μήνες λειτουργίας. Κι αυτό το φαινόμενο, ναι μεν δεν είναι το πρώτο που αντιμετωπίζει, πλην όμως θα είναι το πρώτο σημαντικό φαινόμενο για το οποίο δεν θα υπάρχει η «δικαιολογία» ότι ο φορέας είναι νεοσύστατος.