Για να είμαστε ειλικρινείς, στην Κυβέρνηση και τη ΝΔ, δεν μπήκανε σε ιδιαίτερο κόπο για να απαντήσουν σε όσα είπε στη συνέντευξή του ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης Αλέξης Τσίπρας. Όπως λένε οι επιτελείς του Μεγάρου Μαξίμου «το μόνο καινούριο που ακούσαμε είναι ότι ο κ. Τσίπρας δεν θα ψηφίσει τη συμφωνία με τις ΗΠΑ, όπως δεν ψήφισε ούτε τη συμφωνία με την Γαλλία, ούτε τις δαπάνες για το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας και τις Ένοπλες Δυνάμεις». Η θέση-στρατηγική της ΝΔ είναι να παρουσιάζουν (και κατ’ επέκταση να αντιμετωπίζουν) τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ ως μη έχοντα πολιτικές προτάσεις, ο οποίος περιορίζεται «σε κραυγές και χαρακτηρισμούς, χωρίς να εκφέρει σύγχρονο πρακτικό πολιτικό λόγο».
Υπ’ αυτήν την έννοια, θεωρούν ότι η τηλεοπτική του εμφάνιση ήταν ακριβώς αυτό. Κι ακόμη περισσότερο: η στήριξη στον κ.Πολάκη αντιμετωπίζεται ως «δώρο». Όχι μόνο διότι επιτρέπει σε κυβερνητικά στελέχη να επιτίθενται στον κ.Τσίπρα, εμφανίζοντας τον ως «alter ego» του στελέχους του, αλλά για έναν πολύ συγκεκριμένο στρατηγικό λόγο: στην Κυβέρνηση εκτιμούν ότι η συνεχής έκθεση του Παύλου Πολάκη , με την ταυτόχρονη στήριξη που του παρέχει ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ απομακρύνει την αξιωματική αντιπολίτευση από τον κεντρώο χώρο και από εκλογικά κοινά που δεν ικανοποιούνται με την ακραία ρητορική. Πολλώ δε μάλλον όταν ο κ.Τσίπρας εμφάνισε το βουλευτή Χανίων, ως κρίσιμη παράμετρο της πολυσυλλεκτικότητας του ΣΥΡΙΖΑ. Η αποστροφή του λόγου του, ήταν χαρακτηριστική: «Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ένα πολυσυλλεκτικό κόμμα, υπάρχει και ο Πολάκης και ο Δραγασάκης, υπάρχει και ο Τσίπρας και ο Τσακαλώτος».
Οπως επισημαίνουν στελέχη της ΝΔ, «αυτομάτως μ αυτήν την απάντησή του ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, όχι μόνο επιβεβαιώνει ότι είναι παράγοντας ο βουλευτής του στα Χανιά, αλλά ακυρώνει -από μόνος του- το σόφισμα: η ΝΔ παράγει περισσότερο Πολάκη από όσο μπορούμε να καταναλώσουμε». Θυμίζουν δε, ότι η κριτική και οι επικρίσεις της ΝΔ, προέρχονται κατόπιν δηλώσεων και τοποθετήσεων Πολάκη κι όχι από αναλύσεις ή σχόλια…
Στην Κυβέρνηση θεωρούν ότι «επί μήνες η αξιωματική αντιπολίτευση προκειμένου να βγει από την πολιτική της αφάνεια επενδύει στο διχασμό». Και -σύμφωνα με την προσέγγιση στελεχών της ΝΔ- βασικός βραχίονας αυτής της στρατηγικής είναι και ο ίδιος ο Π.Πολάκης, αλλά και το ύφος που οι τοποθετήσεις του εκπέμπουν. Αρα, ,εάν ισχύει η προσέγγιση της ΝΔ, στη στρατηγική της έντασης που έχει επιλέξει ο ΣΥΡΙΖΑ, ο βουλευτής Χανίων του κόμματος, προσδίδει πολλαπλασιαστική ισχύ.
Εκείνο το οποίο σχολιάζεται σε πολλά πηγαδάκια κυβερνητικών στελεχών είναι οι αναφορές του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ σε τέσσερα ονόματα ως «δηλωτικά» της πολυσυλλεκτικότητας. Και μάλιστα έτσι όπως τα ανέφερε, δημιούργησε την εντύπωση ότι ήταν σε αντίστιξη: Πολάκης-Δραγασάκης και Τσίπρας-Τσακαλώτος. Και η απορία κυβερνητικών βουλευτών ήταν: «δηλαδή μπαίνουν στην ίδια ζυγαριά Πολάκης, Δραγασάκης; Και πολύ περισσότερο: ο Τσίπρας αναγνωρίζει ως διαφορετικής προσέγγισης τον υπουργό Οικονομικών του και τον βάζει «απέναντί» του;».
Σε κάθε περίπτωση, η ΝΔ έχει αποφασίσει με κάθε ευκαιρία που της δίνεται να προχωρεί σε μετωπική σύγκρουση, για όσες θέσεις Τσίπρα τον απομακρύνουν από τον κεντρώο χώρο: και για να σπρώξουν τον ΣΥΡΙΖΑ…σε πιο αριστερές τοποθετήσεις και για να του περιορίσουν το πιθανό εκλογικό ακροατήριο, ανοίγοντας χώρο προς διεκδίκηση…
Τέλος, για να επιστρέψουμε στο αρχικό μας «ζητούμενο»: πρέπει να αποτελέσει αντικείμενο…ξεχωριστής ανάλυσης, τελικά η παρουσία (και το στυλ) Πολάκη ποιόν εξυπηρετεί περισσότερο: τον ΣΥΡΙΖΑ ή τη ΝΔ;