Ο Σπυρίδων Πλακούδας, Επίκουρος Καθηγητής Στρατηγικής και Διεθνούς Ασφάλειας στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, συνομιλεί με τον Λάμπρο Καλαρρύτη στην εκπομπή Point Zero, για τις λεπτές ισορροπίες στη Μέση Ανατολή, διπλωματικά και όχι μόνο. Εξελίξεις που επηρεάζουν και την Ελλάδα.
Στην εκπομπή του Λάμπρου Καλαρρύτη Point Zero στο pagenews.gr, η πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη.
Παρατηρείται πρωτοφανής μεταβλητότητα. Παλιά λέγαμε ότι αλλάζουν στρατηγικές σε χρόνια. Τώρα αλλάζουν σε εβδομάδες. Αν όχι σε εβδομάδες και σε ημέρες.
Δεν θα εκπλαγώ αν αύριο μεθαύριο ανακοινώσουν τα ΗΑΕ, την προμήθεια του Iron Daw από τους Ισραηλινούς, στον απόηχο αυτής της επίθεσης. Για την οποία πλέον γνωρίζουμε και περισσότερες πληροφορίες, χάριν στα ΜΜΕ των Χούθις. Στην Υεμένη. Δεν συνέβη μία απλή επίθεση με τα drones. Μάλλον συνέβη μία επίθεση και με βαλλιστικούς πυραύλους και με καμικάζι drones. Και ομιλούμε για μία απόσταση περί τα 1.480 χιλιόμετρα.
Δεν ήταν μία τυχαία ημέρα η μέρα, ακόμα και η ώρα της επίθεσης. Αλλάζει άρδην το γεωπολιτικό σκηνικό. Αποκαθίστανται δε, οι σχέσεις των ΗΑΕ με την Τουρκία.
Οφείλεται στο γεγονός, ότι ο Πρόεδρος Μπάιντεν συνεχίζει ως προς αυτό την πολιτική Τραμπ. Βέβαια στις διεθνείς σχέσεις, μία εξήγηση ουδέποτε αρκεί. Προφανώς οφείλεται και σε υποσχέσεις εκ μέρους του Ερντογάν για μία πιο φιλική, ή έστω ουδέτερη στάση του ιδίου.
Σίγουρα οφείλεται και στη ραγδαία πτώση της τουρκικής λίρας και άρα τις επιχειρηματικές δυνατότητες για τους Εμιρατιανούς και σε μικρότερο βαθμό για τους Σαουδάραβες. Δηλαδή για επιθετικές αγορές κρίσιμων τομέων της τουρκικής εθνικής οικονομίας. Όπως τα λιμάνια, τα αεροδρόμια, τα κέντρα logistics κ.λπ.
Και προσωπικά θα ανέφερα έναν ακόμη λόγο: Την πρόσκαιρη ταύτιση των συμφερόντων των Εμιρατιανών και των Τούρκων, τουλάχιστον σε δύο μέτωπα. Το ένα είναι αυτό της Αιθιοπίας, αλλά και σε μικρότερο βαθμό και αυτό του Αφγανιστάν.
Οι διμερείς σχέσεις μεταξύ της Ελλάδας και Saud, ή Ελλάδος και Εμιράτων, στηρίζεται πρωτίστως σε δεσμευτικά έγγραφα. Εκτός εάν οι μοναρχίες του Κόλπου δεν τιμούν την υπογραφή τους. Εμείς θα αναμένουμε τους επόμενους μήνες, την επίσημη επίσκεψη του Πρίγκιπα – Διαδόχου του Άμπου Ντάμπι στην Ελλάδα. Επίσης έχουμε ούτως ή άλλως ορίσει τα ΗΑΕ, ως τιμώμενη χώρα στη ΔΕΘ τον Σεπτέμβριο και αναμένουμε εν ολίγοις και ένα “ξεκαθάρισμα” εκ μέρους των Εμιρατιανών του status μεταξύ Ελλάδος – Εμιράτων και Ελλάδος – Εμιράτων – Τουρκίας.
Από την άλλη πλευρά, μία συμμαχία και φιλία, χωρίς δεσμευτικό έγγραφο ανθεί στην άλλη πλευρά του Αραβικού κόσμου, μεταξύ Ελλάδας και Αιγύπτου.
Ήδη βάσει πληροφοριών, έχει αναληφθεί μία πρωτοβουλία, εκ μέρους των ΗΑΕ για τη γεφύρωση του χάσματος μεταξύ Άμπου Ντάμπι και Τουρκίας. Για τη διατήρηση του status quo. Εμάς ως Ελλάδα, αλλά και την Αίγυπτο φυσικά, δεν μας ωφελεί η διατήρηση του status quo. Εμάς μας ωφελεί η προκήρυξη των εκλογών και ουσιαστικά η εκδίωξη, αυτής της φιλοτουρκικής – μεταβατικής κυβέρνησης και η αναθεώρηση των δύο τουρκολιβυκών μνημονίων.
Εάν όντως συμβεί μία συμφωνία κυρίων, μεταξύ Μπάιμπαχ και Χάφταρ, δίχως το πράσινο φως της Αιγύπτου, αυτό θα αυξήσει έτη περαιτέρω τις όχι ακόμα εμφανείς προστριβές μεταξύ της Αιγύπτου και των Εμιράτων.
Άρα δηλαδή για την Αίγυπτο, ούτε μία σπιθαμή πίσω. Και η Ελλάδα θα πρέπει ακριβώς, αντί να αφήσει εξελίξεις, θα πρέπει και η ίδια να αναλάβει πρωτοβουλίες. Θα πρέπει να ωθήσουμε τον κοιμώμενο γίγαντα και δυστυχώς στρατιωτικά νάνο, προς δραστηριοποίηση, για την προκήρυξη εκλογών στη Λιβύη.
Θα πρέπει η Ελλάδα να μετάσχει με κάποιον τρόπο στις εξελίξεις, Ακόμα και εάν οδηγηθούμε σε μία soft διχοτόμηση, τότε εμείς, ως Ελλάδα, διατηρούμε το δικαίωμα, της περαιτέρω διείσδυσης στην ανατολική Λιβύη.
Διατηρούμε δηλαδή σε μία τέτοια περίπτωση το δικαίωμα της εμβάθυνσης της συνεργασίας μας, οικονομικής, στρατιωτικής και διπλωματικής με την ανατολική Λιβύη. Ειδάλλως εκλογές. Εκλογές εδώ και τώρα όμως. Δίχως αστερίσκους και υποσημειώσεις.
Προ τεσσάρων ημερών αναρτήθηκε από ένα συντηρητικό Think Tank, μία έκθεση, η οποία αναφέρει επί λέξει, ότι η Χαμάς εκ του αρχηγείου της στην Πόλη, διευθύνει τα τρομοκρατικά χτυπήματα εις βάρος του Ισραήλ.
Δηλαδή ένα καρφί στο πέταλο προς τις προσπάθειες πρωτίστως εκ μέρους του καθεστώτος του Ερντογάν, για μία επαναπροσέγγιση με το Ισραήλ.
Κατά το ένστικτό μου, θα συμβεί μία εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία. Όχι όμως για αρπαγή εδαφών, αλλά για ανατροπή καθεστώτος.
Μάλλον τότε θα υποχρεωθούν εκ των πραγμάτων οι Αμερικανοί, εξαιτίας αυτής της νέας γεωπολιτικής μεταβολής στην Ουκρανία και εν συνεχεία στον Καύκασο και ίσως σε Συρία, ή και αλλού, θα υποχρεωθούν ενώ έχουν παραμελήσει την Μέση Ανατολή, να συζητήσουν ξανά και ίσως να σταματήσουν αυτή την οριστική απόσυρσή τους, από τη Μέση Ανατολή.
Εν κατακλείδι, θα ήταν αυτοκτονική η οριστική απόσυρση των Αμερικανών από τη Μέση Ανατολή.