Η ασιατική γρίπη του 1957 έχει πολλές ομοιότητες με τη σημερινή πανδημία. Ένα νέο και θανατηφόρο στέλεχος γρίπης εμφανίζεται στην Ασία, στη συνέχεια εξαπλώνεται σε όλο τον κόσμο, φτάνει στις Ηνωμένες Πολιτείες και κηρύσσεται πανδημία. Ο νέος ιός αναφέρθηκε για πρώτη φορά στη Σιγκαπούρη, τον Φεβρουάριο του 1957 και στη συνέχεια έφτασε στο Χονγκ Κονγκ. Τον Ιούνιο η ασθένεια είχε φτάσει στην Αμερική.
Τα συμπτώματα
Οι ασθενείς ήταν τις περισσότερες φορές σε θέση να εντοπίσουν μόνοι τους την έναρξη της ασιατικής γρίπης, όπως ονομάστηκε: Εκδήλωναν ταυτόχρονα πονόλαιμο, συνάχι, ρίγη και βήχα. Στους ενήλικες τα συμπτώματα συνοδεύονταν από πόνο στα άκρα, στα παιδιά από πονοκέφαλο και στη συνέχεια ψηλό πυρετό. Τα μικρά παιδιά, ιδιαίτερα τα αγόρια, παρουσίαζαν αιμορραγία από τη μύτη.
Τα συμπτώματα ήταν ως επί το πλείστον ήπια και οι ασθενείς συνήθως ανάρρωναν μετά από παραμονή στο κρεβάτι με μια απλή αγωγή κατά του πυρετού. Υπήρχαν επιπλοκές στο 3% των περιπτώσεων με 0,3% θνησιμότητα, ενώ η πνευμονία και η βρογχίτιδα αντιπροσώπευαν το 50%.
Δημοσίευμα του περιοδικού Life του 1957, ανέφερε ότι «η κυβέρνηση ξεκίνησε την ταχύτερη ιατρική κινητοποίηση που έγινε ποτέ ενάντια σε μια επιδημική ασθένεια» και ο αγώνας για τη θεραπεία ξεκίνησε τον Απρίλιο του 1957, όταν ερευνητές από τον Walter Reed άρχισαν για πρώτη φορά να εργάζονται για την ανάπτυξη εμβολίου.
Η παρασκευή του εμβολίου
Η διαδικασία με την οποία δημιουργήθηκε το εμβόλιο, ήταν συναρπαστική: Πρώτα ο απομονωμένος ιός εγχέεται σε ένα αυγό. Αφού ο ιός πολλαπλασιάστηκε μέσα στο κέλυφος, το εμβρυϊκό υγρό αφαιρέθηκε, ο ιός θανατώθηκε και το επεξεργασμένο υγρό χρησιμοποιήθηκε ως εμβόλιο.
Οι πρώτες παρτίδες του εμβολίου κυκλοφόρησαν όσο ο καιρός ήταν ακόμα ζεστός, στα τέλη Αυγούστου αρχές Σεπτεμβρίου. Το εμβόλιο παράχθηκε γρήγορα, αλλά δεν επαρκούσε για να καλύψει ολόκληρο τον πληθυσμό και ούτε ήταν 100 τοις εκατό αποτελεσματικό.
Σε αντίθεση με τα μέτρα κατά του COVID-19, δεν υπήρχε γενική καραντίνα. Καθώς τα παιδιά επέστρεφαν στο σχολείο, ο αριθμός των ασθενών με γρίπη άρχισε να πολλαπλασιάζεται. Τον Νοέμβριο εκείνου του έτους, ο γενικός χειρουργός Leroy E. Burney εκτίμησε ότι «η επιδημία θα επιδεινωθεί τις επόμενες έξι εβδομάδες και στη συνέχεια θα μειωθεί». Ο Burney δεν επιβεβαιώθηκε εντελώς.
Ενώ αυτή η γρίπη φαινόταν να υποχωρεί μετά την Ημέρα των Ευχαριστιών, τέλη Νοεμβρίου, αναζωπυρώθηκε και τα κρούσματα αυξήθηκαν ξανά στις αρχές του 1958. Συνολικά η πανδημία προκάλεσε 110.000 θανάτους στις Ηνωμένες Πολιτείες και 1,1 εκατομμύριο σε όλο τον κόσμο.
Οι φωτογραφίες που δημοσιεύει η ιστοσελίδα “Rare Historical Photos”, προέρχονται από το φωτογραφικό αρχείο του περιοδικού Life.