People

Bjork: Υπάρχει μια δραματική αλλαγή στον αέρα

Η Bjork μιλά για τον ακτιβισμό, για το πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι να είσαι γυναίκα, για τη μουσική, για την γενναιότητα και τη δύναμη των κινημάτων

  • Επομένως, είναι σημαντικό για εσάς να μιλάτε με κυριολεκτικούς τρόπους και όχι μόνο μέσω της μουσικής σας;

Αυτή είναι μια πολύ καλή ερώτηση, και θα μπορούσα να την απαντήσω με επτά διαφορετικούς τρόπους… Θα μπορούσα εύκολα να πω ότι δεν είναι σημαντικό! Μια άλλη απάντηση θα μπορούσε να είναι ότι ως performer καταλαβαίνω και εκτιμώ τη δύναμη της δυναμικής και της έκπληξης.

  • Τι εννοείτε;

Αν εκφράζεσαι πάντα με τον ίδιο τρόπο σε όλη σου τη ζωή, μπορεί να χαθεί μέρος των δυνατοτήτων ή της δυναμικής σου. Πάντα μου άρεσε να τραγουδάω ήσυχα και μετά δυνατά, απολαμβάνω αυτή την technicolor αίσθηση που μου δίνει. Μου αρέσει η ποικιλία στις ταινίες, τη μουσική, το φαγητό, το σεξ, τα πάντα… Έτσι ίσως ο φεμινισμός πρέπει μερικές φορές να κρύβεται, όπως η φράση «η απόλαυση είναι όλη δική μου», ή με τη γενναιόδωρη αυτοθυσία των μητέρων… Αλλά ξαφνικά γράφω μια ωμή ανάρτηση στο #MeToo στο Facebook απλώς για να το αντικρούσω. Σαν ένα ρομαντικό τραγούδι χορωδίας και μια πανκ μελωδία αμέσως μετά.

  • Ανησυχείτε ποτέ μήπως δεν ακούγεστε σε αυτές τις περιπτώσεις;

Γενικά ως μουσικός, νιώθω ότι ακούγομαι. Και σαν μουσικός, απολαμβάνω να με καταλαβαίνουν και να μην με καταλαβαίνουν. Και είμαι πρόθυμη να ζήσω με αυτό. Υποθέτω ότι η φύση της μουσικής που φτιάχνω δεν έχει να κάνει με τηναπόλυτη ολοκληρωτική ένταξη. Από την άλλη πλευρά, σίγουρα ένιωσα όταν εκφράστηκα για την παρενόχληση στο #MeToo ότι με γελοιοποίησαν αμέσως — ειδικά όταν το ανέφερα για πρώτη φορά πριν από 17 χρόνια. Οι γυναίκες πολλές φορές νιώθουν ότι δεν αξίζουν να τις πάρουν στα σοβαρά. Επιτέλους, υπάρχει μια δραματική αλλαγή στον αέρα τώρα!

  • Είπατε κάποτε, «Αν ό,τι λέω βοηθάει τις γυναίκες, είμαι έτοιμος να συνεχίζω να το λέω». Είναι κάτι στο οποίο ακόμα πιστεύετε;

Νομίζω ότι υπάρχει ο χρόνος και ο τόπος γιατί υπάρχει μια διαφορετική ορμή τώρα. Νιώθω ότι το επόμενο καθήκον θα πρέπει να είναι οι άνδρες και πώς θα τους δημιουργήσουμε χώρο για να εκφράσουν τα συναισθήματά τους. Λαμβάνουν πολύ περίπλοκα μηνύματα: ότι δεν μπορούν να είναι συναισθηματικοί και στη συνέχεια ξαφνικά στήνονται στον τοίχο γιατί δεν είναι. Εμείς οι γυναίκες έχουμε ορίσει μια γλώσσα εδώ και δεκαετίες για να εκφραστούμε, και οι άντρες είναι πολύ πίσω από αυτή την άποψη.