Άγγλος, ποιητής, θεατρικός συγγραφέας, ηθοποιός και θεατρικός επιχειρηματίας. Θεωρείται ο κορυφαίος σεναριογράφος των νεωτέρων χρόνος και ο μόνος, ίσως, που είναι αντάξιος στους τρεις μεγάλους αρχαίους έλληνες τραγικούς ποιητές. Ο δημιουργός του «Άμλετ» Γουίλιαμ Σέξπιρ, του «Μάκθεβ», του «Βασιλιά Λιρ» και άλλων αριστουργημάτων ζωντάνεψε με τους ήρωές του, όχι μόνο το πνεύμα της εποχής του, αλλά όλων των αιώνων. Είναι γνωστός και ως «Βάρδος του Έιβον» (Bard of Avon) ή ως «Κύκνος του Έιβον» (Swan of Avon).
Σε ηλικία 18 ετών παντρεύτηκε την 26χρονη Αν Χάθαγουεϊ
Ο Γουίλιαμ Σέξπιρ γεννήθηκε στο Στράτφορντ-απόν- Έιβον (35 χιλιόμετρα νοτιοανατολικά του Μπέρμιχγαμ) σε άγνωστη ημερομηνία και βαπτίστηκε στις 26 Απριλίου 1564. Ο πατέρας του Τζον Σέξπιρ (1531-1601) ήταν εύπορος έμπορος και δημοτικός σύμβουλος και ζούσε με άνεση τη δεκαμελή οικογένειά του. Η μητέρα του Μαίρη Άρντεν (1537-1608) καταγόταν από πλούσια οικογένεια της περιοχής.
Πολύ λίγα πράγματα γνωρίζουμε για την παιδική ζωή του Γουίλιαμ Σέξπιρ. Το πιθανό είναι να φοίτησε στο τοπικό σχολείο. Πάντως, σε ηλικία 18 ετών παντρεύτηκε την 26χρονη Αν Χάθαγουεϊ (1556-1623), με την οποία τρία παιδιά: τη Σουζάνα (1583-1649) και τα δίδυμα Χάμνετ (1585-1596) και Τζούντιθ (1585-1662).
Οι θίασοί του που έγραψαν ιστορία
Το 1585 άφησε την πατρίδα του κι μετακόμισε με την οικογένειά του στο Λονδίνο, όπου πρέπει να ξεκίνησε καριέρα ηθοποιού και να έγραψε τα πρώτα του θεατρικά έργα. Η πρώτη αναφορά που γίνεται γι’ αυτόν στα θεατρικά πράγματα του Λονδίνου βρίσκεται σ’ ένα φυλλάδιο του δραματουργού Ρόμπερτ Γκριν (1558 – 1592), που τον περιγράφει «ως τυχάρπαστο κοράκι, στολισμένο με τα δικά μας φτερά, με καρδιά τίγρης τυλιγμένη σε προβιά ηθοποιού, που νομίζει ότι μπορεί να στομφάρει ανομοιοκατάληκτους στίχους, όπως οι καλύτεροι από εσάς».
Το 1594 ήταν μέλος του σημαντικότερου θιάσου του Λονδίνου «Lord Chamberlain’s Men», που αργότερα βαπτίστηκε σε «King’s Men», που είχε τη δική του θεατρική σκηνή με την επωνυμία «The Globe». Ο Σέξπιρ για 20 χρόνια συμμετείχε ενεργά στη συνεταιριστική επιχείρηση κι ενδιαφερόταν για την οικονομική επιτυχία των έργων που έγραφε για τον θίασο. Απέκτησε τεράστια αναγνωρισιμότητα και μεγάλη περιούσια.