Τι κι αν πέρασε μια βδομάδα, το trafico στην πόλη καλά κρατεί κι η τρέλα ανεβαίνει, όλοι μαζί στους δρόμους λες και βγήκαμε να γιορτάσουμε τη νίκη του Champions League (βρε μπας και το κερδίσαμε;) και οι κόρνες των αυτοκινήτων συνεχίζουν να χτυπούν σε ξέφρενους ρυθμούς το «Jingle bells» κι άλλα εορταστικά jingles, ακόμα περισσότερα αυτοκίνητα στολίστηκαν με κέρατα ταράνδου και λαμπιόνια, οι οδηγοί στολίζουν λεκτικά τους «γείτονες» οδηγούς ενώ αρκετοί πλέον παραγγέλνουν μέσω των γνωστών apps κάτι να τσιμπήσουν στο αμάξι τους αφού θα βρίσκονται στο ίδιο σημείο για κάνα μισάωρο, τσατάροντας και μιλώντας ασταμάτητα με την οικογένεια, την γκόμενα, το αφεντικό και εγώ διερωτώμαι…

1^ον Πού πάω χωρίς κεφτεδάκια;

2^ον Και καλά! Εγώ πάω προς ανεύρεση πατσά. Εσείς που πάτε;;;

Τι εννοείς, εάν μ’ αρέσει ο πατσάς;;; Όχι απλά μ’ αρέσει αλλά είμαι pazza (τρελή στα ιταλικά) για ένα καλό πατσά. Τον λατρεύω! Και θα κάνω 18km, δηλαδή κανα δυο ωρίτσες προς τιμή του (ναι, ναι εννοώ εντός πρωτεύουσας τόσο θα μου πάρει). Κι όλα αυτά για να φάω αυτή τη μαγική λευκή σουπίτσα από ποδαράκια που έχει σιγοβράσει στο καζάνι και είναι πηχτή και θρεπτική γιατί εάν δεν το ξέρεις περιέχει, ψευδάργυρο, σελήνιο, ασβέστιο και πολύ κολλαγόνο και την εμπλουτίζεις με μπόλικο σκορδοστούπι (φρέσκο σκόρδο και ξύδι) και καυτερό μπούκοβο. Όνειρο! Και με τέτοιο κρύο τι καλύτερο!

Ο Άντονι Μπουρντέν είχε πει ότι, είναι εντυπωσιακό κάποιος να μπορεί να φτιάξει κάτι πραγματικά νόστιμο από ένα κομμάτι ποδιού και συμφωνώ απόλυτα μαζί του.

Ευτυχώς στη Μέκκα του πατσά Θεσσαλονίκη, υπάρχει ένας σεφ που ένταξε τον πατσά στο εστιατόριο του 5*ξενοδοχείου Makedonia Palace και δεν είναι άλλος από τον σεφ Σωτήρη Ευαγγέλου. Τον σερβίρει ψιλοκομμένο, ντουσλαμά με αυγολέμονο.

Βέβαια το εν λόγω πιάτο είναι γνωστό στους ξενύχτηδες ως το απόλυτο hangover therapy αλλά για την ιστορία (και με τέτοια μυρωδιά) κάνει καλό και στο ανδρικό αναπαραγωγικό σύστημα. Ελπίζω να το βρίσκω συχνότερα και καλομαγειρεμένο και να μην χρειαστεί να πάω στη γειτονική Ιταλία για πατσά όπου εκεί ονομάζεται Τrippa, ενώ στην Αρμενία, στο Ιραν και στο Αζερμπαϊτζάν, Khash!!!

Λοιπόν ευτυχώς η ώρα πέρασε κι έφτασα στο πολυπόθητο μαγαζί!!! Σας φιλώ!!!

Τι εννοείς τελείωσε;;; Μα έκανα 2 ώρες για να έρθω!!! Τελικά έχει πολλούς fan ο πατσάς κι ας μη το πιστεύεις.

Ηθικό δίδαγμα: Πάντα να κάνεις κράτηση σε μια μερίδα πατσά.