Το διάγγελμα του Πρωθυπουργού για την πανδημία και τα μέτρα για την προστασία της Δημόσιας Υγείας αποτελούν μια πράξη ύψιστης πολιτικής ευθύνης, έκφραση μιας πρωτοφανούς ουμανιστικής αντίληψης, για το πως πρέπει να ασκείται μια διακυβέρνηση η οποία υπηρετεί τον άνθρωπο, δεν διακατέχεται από μικροκομματικά κόμπλεξ και πορεύεται με γνώμονα το κοινό καλό.
Το μήνυμα του Πρωθυπουργού ήταν προϊόν της αγωνίας, του προβληματισμού και του γόνιμου στοχασμού του από τους “ξεροκέφαλους” τρομακτικούς αριθμούς. Σήμερα τα νέα εργαστηριακά επιβεβαιωμένα νέα κρούσματα ήταν 7.317, οι θάνατοι ανήλθαν σε 63 και οι διασωληνωμένοι σε 556. Αυτή η δύσκολη συγκυρία της έκρηξης των κρουσμάτων σε συνδυασμό με την καθημερινή “βαβέλ” των τηλεοπτικών παραθύρων των ανευθυνο-υπεύθυνων που προκαλούν σύγχυση και ταραχή, οδήγησαν τον Πρωθυπουργό στη γενναία και υπεύθυνη απόφαση να θέσει τα πράγματα στην πραγματική τους βάση, να εξαγγείλει το νέο οδικό χάρτη προστασίας, ώστε τα Χριστούγεννα να μην είναι “μαύρα”, να ξεκαθαρίσει προς κάθε κατεύθυνση ποια είναι η οριοθέτηση των μέτρων.
Το μήνυμα του Κυριάκου Μητσοτάκη αρδεύει από το μέτωπο της κοινής λογικής και του ορθολογισμού και συγκρούεται με τους σεναριολόγους της εργαλειοποίησης του πόνου, τους “φαιά φορούντες και περί ηθικής λαλούντες”. Η πράξη του Πρωθυπουργού είναι μια πράξη ατομικής ευθύνης και αποτελεί πρότυπο μίμησης απ όλους. Πολιτικούς και πολίτες.
Μετά το σημερινό διάγγελμα δεν μπορεί κανείς να ψαρεύει σε θολά νερά και να δηλώνει ότι δεν γνώριζε. Κάθε κατεργάρης πλέον στον πάγκο του.
Η νευρωτική και απενοχοποιητική απόπειρα του Τσίπρα να στείλει “την μπάλα στην κερκίδα”
Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης Α. Τσίπρας, λειτουργώντας με τα εξαρτημένα αντανακλαστικά του, δημοσιοποίησε αμέσως μετά το διάγγελμα του Πρωθυπουργού το δικό του αφήγημα για το εγχειρίδιο του “καλού ηγέτη-ιατρού” για την αντιμετώπιση του τέταρτου πανδημικού κύματος και την έκρηξη των κρουσμάτων του κορονοιού. Η νευρωτική και απενοχοποιητική απόπειρα του να στείλει “την μπάλα στην κερκίδα” για να κρύψει την αντιδραστική πολιτική του τα τελευταία δύο χρόνια προτείνοντας μια σειρά μέτρων που στοχεύουν να φέρουν σε “δύσκολη θέση” την κυβέρνηση, δεν μπορεί να να σβήσει από τη μνήμη των πολιτών όλα όσα έχει πει και πράξει ως αρχηγός της αντιπολίτευσης.
Δέχθηκε το “ρίσκο υπερμετάδοσης του κορωνοιού από τις διαδηλώσεις”, κατήγγειλε την κυβέρνηση για “ξεστοκάρισμα εμβολίων”, πρότεινε Υπουργό υγείας και επιστημονική επιτροπή “κοινής αποδοχής”, χαρακτήρισε τον εμβολιασμό των υγειονομικών “διχασμό” και πρότεινε την “προαιρετική υποχρεωτικότητα!”, ανέχτηκε την επαμφοτερίζουσα και προκλητική στάση του Π. Πολάκη απέναντι στον εμβολιασμό. Και τώρα προτείνει “μέτρα σωτηρίας” μετανοώντας ίσως για το πρόσφατο αντιπολιτευτικό παρελθόν του.
Το καλύτερο όμως το κράτησε για το τέλος. “Αν δεν μπορούν και δεν θέλουν, ας αφήσουν εμάς που μπορούμε και θέλουμε”. Τι θέλει να μας πει ο ποιητής και ντρέπεται. Παράδοση-παραλαβή κυβέρνησης δεν έγινε ποτέ και σε καμία χώρα. Η αλλαγή γίνεται με την ψήφο των πολιτών. Δηλαδή με εκλογές. Ας τολμήσει να τις ζητήσει, αν έχει το κουράγιο. Αλλιώς όπως λέει και ο λαός είναι “τζάμπα μάγκας”.