Ο ειδικός επιστήμονας άμυνας και ασφάλειας και στρατηγικός αναλυτής Κωνσταντίνος Λαμπρόπουλος, μίλησε στο pagenews.gr και την εκπομπή Point Zero με τον Λάμπρο Καλαρρύτη, όπου αναφέρθηκε στις τελευταίες εξελίξεις στα σύνορα Πολωνίας-Λευκορωσίας, το ρόλο Ρωσίας και Τουρκίας, αλλά και το πως η Ευρωπαϊκή Ένωση αντιδρά σε αυτές τις εξελίξεις.
Κωνσταντίνος Λαμπρόπουλος στο pagenews.gr: Ο ρόλος της Τουρκίας στην Πολωνία
Αναφερόμενος στα τεκταινόμενα στην Πολωνία, ο κος Λαμπρόπουλος έκανε λόγο για μια δεύτερη υβριδική επίθεση κατά της Ευρώπης, με την πρώτη να είναι η χειραγώγηση των μεταναστευτικών ροών στα σύνορα της χώρα μας. Όπως τόνισε η Ευρωπαϊκή Ένωση πλέον «ανακαλύπτει» την υβριδική προσέγγιση (κάτι που είχε όπως είπε γνωρίσει πρωτίστως με την Κριμαία).
Για τον πρόεδρο της Λευκορωσίας Αλεξάντερ Λουκασένκο, δήλωσε πως χρησιμοποιεί τις πολύ καλές σχέσεις που έχει με την Ερντογάν και πολλοί μετανάστες μεταφέρθηκαν στα σύνορα μέσω της Turkish Airlines.
Όσον αφορά το ρόλο της Τουρκίας και το γιατί προχώρησε σε μια τέτοια ενέργεια κατά της Πολωνίας, μια χώρα με την οποία έχει καλές σχέσεις, εκτίμησε πως αποτελεί μέρος του υβριδικού της δόγματος μέσω των μεταναστών η οποία «υπενθυμίζει» στην Ευρώπη ότι η ασφάλειά της εξαρτάται από αυτήν και εκβιάζει εργαλειοποιώντας τις μεταναστευτικές ροές.
Κωνσταντίνος Λαμπρόπουλος στο pagenews.gr: Το δίπολο Ρωσίας-Τουρκίας και η αντίδραση της Ευρώπης
Ρωσία και Τουρκία επιδιώκουν η Ευρώπη να εξαρτάται από τις δικές τους «βουλές» στο πλαίσιο των δικών τους αναθεωρητικών πολιτικών, καθώς και οι δύο πλευρές θα ήθελαν την Ευρώπη εξαρτημένη. Από τη μία η Τουρκία για να δείχνει τη δύναμή της και να συνεχίσει να εκβιάζει την Ευρώπη και από την άλλη η Ρωσία διεκδικώντας την αναγνώριση της Κριμαίας.
Ο στρατηγικός αναλυτής πρόσθεσε ακόμη πως η Ευρώπη πλέον συνειδητοποιεί πως η απειλή αφορά και την ίδια και όχι μόνο την Ελλάδα. Αυτό όπως είπε είναι το αισιόδοξο σενάριο για τη χώρα μας, όμως υπάρχει και το απαισιόδοξο. Η Ευρώπη κινείται στη λογική των παραχωρήσεων και αυτό θα αποτελέσει «βούτυρο στο ψωμί» παικτών όπως ο Πούτιν, ο Ερντογάν και ο Λουκασένκο. Στην Ευρώπη υπάρχει ένα κενό ισχύος εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης και δεν υπάρχει μια ενιαία ηγεσία. Μάλιστα εκτίμησε πως το timing δεν είναι τυχαίο, καθώς δεν υπάρχει ακόμα σχηματισμός κυβέρνησης υπό τον Σολτς.
Η Γερμανία ακολουθεί μια λογική «διαμερισματοποίησης» με τη Ρωσία, όπου διαφωνεί στα σημεία που διαφωνεί, αλλά κινείται με βάση τα συμφέροντά της εκεί που συμφωνεί. Η σχέση Γερμανίας-Ρωσίας είναι δυναμική και εξελίσσεται με βάση τον ανταγωνισμό των δύο κρατών. Όμως αυτός ο ρόλος της Γερμανίας, δεν μπορεί να προστατεύει την Ευρωπαϊκή Ένωση από την υπονόμευση.
Κωνσταντίνος Λαμπρόπουλος στο pagenews.gr: Εύκολος στόχος η Πολωνία – Αυτόνομες ενέργειες στην εξωτερική πολιτική εντός Ευρώπης
Για την Πολωνία, εκτίμησε πως αποτελεί έναν «εύκολο» επιλεκτικό στόχο τόσο για τη Ρωσία, για να την αποσταθεροποιήσει και ενδεχομένως να αποτελεί και ένα κρυφό χαρτί της γερμανικής κυβέρνησης, ώστε η Πολωνία να είναι πιο δεκτική στη γερμανική παρέμβαση.
Για την Ευρώπη, δήλωσε πως είναι ένας γεωοικονομικός γίγαντας, όμως παραμένει ένας γεωπολιτικός νάνος και αν συνεχίσει να υφίσταται αυτό θα είναι πολύ ευάλωτη από πιέσεις και από μεσαίες δυνάμεις όπως η Τουρκία.
Όσον αφορά το μέλλον της Ευρώπης, δήλωσε πως θα υπάρξουν πολύ συγκεκριμένες πρωτοβουλίες συνεργασίας, πάνω σε πολύ ξεκάθαρα πεδία, όπως είναι λόγου χάρη και στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ (ως συμπληρωματικό κομμάτι του) και μιας ενιαίας ευρωπαϊκής στρατηγικής αυτονομίας. Αυτό το επιθυμούν χώρες όπως η Γερμανία, η οποία έχει επενδύσει σε μια στρατηγική από κοινού με τη Σουηδία.
Έχει ανοίξει ο δρόμος για διμερείς συνεργασίες, όπως έγινε στην περίπτωση της Ελλάδας με τη Γαλλία και δεν αποκλείεται να δούμε και ανταγωνισμό εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Πρόσθεσε δε, πως υπάρχουν πολλές απειλές που κινούνται κατά της Ευρωπαϊκής Ένωσης, κάτι που θα πρέπει να κάνει τη Γερμανία να αναθεωρήσει τις πολιτικές της, αλλιώς υπάρχει κίνδυνος δημιουργίας φυγόκεντρων τάσεων. Ακόμη, δήλωσε πως πολλές χώρες έχουν ξεκινήσει να κινούνται αυτόνομα, όσον αφορά το κομμάτι της εξωτερικής πολιτικής.