Ο Αναπληρωτής Καθηγητής Διεθνούς Ασφάλειας στο King’s College London και Πανεπιστήμιο Μακεδονίας, Μάνος Καραγιάννης, μίλησε στο pagenews.gr και την εκπομπή Point Zero με τον Λάμπρο Καλαρρύτη, όπου αναφέρθηκε στις προοπτικές δημιουργίας μιας κοινής ευρωπαϊκής στρατηγικής και αμυντικής «αυτονομίας», τις προκλήσεις που υπάρχουν ως προς αυτή την κατεύθυνση, τη στάση της Ευρώπης απέναντι σε Ρωσία και Κίνα, το ρόλο των ΗΠΑ, αλλά και το πως κινείται η Ελλάδα σε αυτό το πλαίσιο.
Ο καθηγητής τόνισε πως θα γίνει μια προσπάθεια προς τη δημιουργία μιας ως προς μία Ευρωπαϊκή στρατηγική και αμυντική «αυτονομία», καθώς είναι τέτοιες οι εξελίξεις, μετά το Brexit αλλά και της υπογραφή της AUKUS, καθώς κινητοποιεί τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, όμως υπάρχει και το ζήτημα της κινεζικής κινητικότητας στη νοτιοανατολική Ασία. Όπως ανέφερε ο κος Καραγιάννης η υπόθεση εργασίας που είχε η Ευρωπαϊκή Ένωση για την Κίνα, ότι δηλαδή θα εκδημοκρατιστεί εκ τω έσω, καθώς η αναδυόμενη αστική τάξη θα διεκδικήσει τη συμμετοχή της στην εξουσία, δεν επιβεβαιώθηκε.
Ο κος Καραγιάννης μίλησε και για τη στάση της Ρωσίας στον άμεσο περίγυρο της Ευρώπης. Υπάρχουν προκλήσεις όπως είπε, οι οποίες φέρνουν στο προσκήνιο αυτή τη συζήτηση. Εκτίμησε δε, πως κάτι τέτοιο είναι δύσκολο να συμβεί αυτή τη στιγμή, καθώς κατά τον ίδιο δεν υπάρχουν οι απαραίτητες εσωτερικές προϋποθέσεις.
Αρχικά ανέφερε πως, πολλές χώρες δεν έχουν τη βούληση να αυξήσουν τις αμυντικές δαπάνες αντί για δαπάνες στην υγεία ή το κοινωνικό κράτος διότι είχαν «καλομάθει» εδώ και δεκαετίες να παρέχουν οι ΗΠΑ τις απαραίτητες στρατιωτικές εγγυήσεις. Ενώ, υπάρχουν και χώρες που δεν επιθυμούν η Ευρωπαϊκή Ένωση να αναλάβει έναν ενεργητικό ρόλο εκτός των συνόρων της, κυρίως λόγω των αντιλήψεων που έχουν επικρατήσει σε πολλές ευρωπαϊκές κοινωνίες.
Για πολλές χώρες της Ευρώπης όπως η Σουηδία, η Σλοβενία και η Αυστρία είναι δύσκολο να κατανοήσουν για είναι απαραίτητες οι κινήσεις ως προς αυτή την κατεύθυνση, ενώ χώρες όπως η Γαλλία, η Ιταλία και η Ισπανία, είναι πιο δραστήριες. Έχουμε πολλές εξελίξεις που μπορούν να μας οδηγήσουν στο συμπέρασμα ότι ορισμένες χώρες θέλουν και μπορούν να αναπτύξουν στρατιωτικές δυνατότητες στην περιοχή της Μεσογείου, εκτίμησε. Είναι πολύ δύσκολο όμως να φτάσουμε σε έναν συγκερασμό συμφερόντων.
Μιλώντας για τη μεταναστευτική πολιτική της Ευρώπης τη χαρακτήρισε «καταστροφική» με βασική ευθύνη της Γερμανίας. Όπως είπε με βάση την επιστήμη της δημογραφίας, οδηγούμαστε σε βιολογική εξαφάνιση, μίλησε για υπαρξιακή απειλή, που κάποιοι έχουν χρωματίσει ιδεολογικά.
Η μετανάστευση όπως είπε, υπάρχει από όταν υπάρχουν άνθρωποι και δεν πρόκειται να σταματήσει, αυτό όμως που πρέπει να γίνει κατά τον ίδιο, είναι να υπάρξει μια διαχείριση των μεταναστευτικών ροών, όπως κάνουν χώρες σαν τον Καναδά και την Αυστραλία που αποτελούν κοιτίδες φιλελεύθερης σκέψης.
Σχετικά με την προσέγγιση των ευρωπαϊκών κρατών απέναντι στην Κίνα και τη Ρωσία, δήλωσε πως είναι δύσκολο να υπάρξει και εκεί μια ενιαία πολιτική. Φέρνοντας το παράδειγμα της Γερμανίας, χαρακτήρισε «διπρόσωπη» της στάση απέναντι σε αυτές τις δύο χώρες, είπε πως ναι μεν υποστηρίζουν τις κυρώσεις για την προσάρτηση της Κριμαίας στη Ρωσία και αυτές για την καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Κίνα, όμως από την άλλη έχει μια δικιά της εγωιστική πολιτική σε θέματα ενέργειας με την πρώτη και εμπορικά με τη δεύτερη.
Η Γερμανία -και ειδικότερα- η κυβέρνηση Μέρκελ χρεώνεται αυτή την πολιτική. Ξεκαθάρισε πάντως πως έρχεται μια εποχή ανταγωνισμού με την Κίνα, κάτι που κάποιοι χαρακτηρίζουν ως νέο «Ψυχρό Πόλεμο», ο οποίος όμως δεν θα έχει τα ίδια χαρακτηριστικά με τον προηγούμενο. Παράλληλα, δήλωσε πως υπάρχουν κάποιες ψύχραιμες φωνές στην Ευρώπη που αναφέρουν πως δεν μπορούν να υπάρξουν δύο κοινά μέτωπα, ένα με τη Ρωσία και ένα με την Κίνα.
Όπως είπε ο κος Καραγιάννης δεν υπάρχει χώρος για «ουδέτερους» αυτή τη στιγμή και πως η ΕΕ πρέπει να στηρίξει τις ΗΠΑ απέναντι στην Κίνα. Πρόσθεσε όμως πως δεν χρειάζεται να οδηγηθούμε σε μία πλήρη σύγκριση με την Κίνα, πρέπει όμως να υπάρχει μια ανάσχεση της κινεζικής επιθετικότητας. Πρέπει να υπάρξει μία ενιαία πολιτική απέναντι στην Κίνα, κατέληξε.
Σχετικά με την εσωτερική ιδεολογική διαμάχη στις ΗΠΑ, τόνισε πως η νίκη των Ρεπουμπλικανών στη Βιρτζίνια, έχει μεγαλύτερη σημασία από ότι ίσως καταλαβαίνουμε εμείς εδώ στην Ευρώπη.
Υπάρχει μια μεγάλη διαμάχη σχετικά με τη διαχείριση του κορωνοϊού και τις οικονομικές του επιπτώσεις, αλλά και την άτακτη υποχώρηση από το Αφγανιστάν, μια κατάσταση που έπληξε το κύρος των ΗΠΑ.
Εκτίμησε πως οι σκηνές από το Αφγανιστάν ενόχλησαν τους Αμερικανούς πολίτες. Μπορεί ο πόλεμος στο Αφγανιστάν να μην ήταν τόσο δημοφιλής στην Αμερική, όμως θέλουν πάντα να βρίσκονται στο στρατόπεδο των νικητών.
Όσον αφορά την Ελλάδα και το στρατόπεδο το οποίο έχει επιλέξει, τόνισε πως συντάσσεται παραδοσιακά με τις ναυτικές δυνάμεις και πως για μας υπάρχει μόνο μία επιλογή. «Δεν είμαστε απλά με τη Δύση, είμαστε με τις ναυτικές δυνάμεις», είπε. «Δεν μπορούμε να υποστηρίζουμε χερσαίες δυνάμεις, οι χερσαίες δυνάμεις ποτέ δεν υποστήριξαν τη χώρα μας», πρόσθεσε. Είπε ακόμη πως αν η Γερμανία προχωρήσει στην πώλησω υποβρυχίων στην Τουρκία, αυτή θα είναι μια δυσμενής εξέλιξη για τη χώρα μας.