Δεν έχουν ανησυχία για τους ελληνικούς εξοπλισμούς. Πανικό έχουν

Μία είδηση από τις επαφές του Τούρκου προέδρου Ταγί Ερντογάν στη Σύνοδο των G20 πέρασαεστα ψιλά και σχολιάστηκε, δικαιολογημένα, μόνο με περιπακτική διάθεση, ωστόσο φανερώνει πολλά περισσότερα από μία ατάκα που προσφέρεται για δούλεμα.

Ο ίδιος Ερντογάν αποκάλυψε ότι έθεσε το θέμα των ελληνικών εξοπλισμών στους προέδρους των ΗΠΑ και της Γαλλίας, κυρίως το θέμα των Rafale και των Belharra εκφράζοντας την…ανησυχία του.

Ας προσπεράσουμε το ότι είναι αστείο από μόνο του να διαμαρτύρεται για ελληνικούς δήθεν υπερεξοπλισμούς ο Τούρκος πρόεδρος, ο οποίος καθημερινά τα τελευταία χρόνια κομπορρημονεί για τα εξοπλιστικά προγράμματα της Τουρκίας και για την τουρκική αμυντική βιομηχανία. Εκτός και αν τα πράγματα δεν είναι όπως τα παρουσιάζει και έχει λόγους να ανησυχεί. Είναι πρόσφατες οι υπεροπτικές δηλώσεις του υπουργού Άμυνας Χουλουσί Ακάρ ο οποίος αναφερόμενος στα Rafale δήλωνε απαξιωτικά ότι η Ελλάδα δεν μπορεί να ανατρέψει τους συσχετισμούς «αγοράζοντας πέντε-έξι μεταχειρισμένα αεροσκάφη».

Βέβαια, από τότε αρκετά πράγματα έχουν αλλάξει. Τα Rafale έγιναν 24, ο εκσυγχρονισμός των 84 F-16 σε επίπεδο Viper προχωρά, η απόφαση για ισχυρή αναβάθμιση άλλων 38 F-16 από τα απάρτια αυτών που θα γίνουν Viper ελήφθη, η επανέναρξη ροής των ανταλλακτικών αυξάνει τις διαθεσιμότητες των Mirage και έχει ξεκινήσει η συζήτηση για την απόκτηση μιας μοίρας F-35.

Η Τουρκία από την άλλη έχει εκδιωχθεί από το πρόγραμμα των F-35 και το αίτημα για αγορά 40 F-16 Viper και αναβάθμιση άλλων 80 δεν φαίνεται να έχει τύχη στο Κογκρέσο. Αν έτσι παραμείνει η κατάσταση, η μεν Ελλάδα θα αποκτήσει μία από τις ισχυρότερες πολεμικές αεροπορίες στον κόσμο και θα είναι η μοναδική με αυτόν τον συνδυασμό μαχητικών, η δε Τουρκία δεν θα μπορεί να σηκώσει ούτε τα μισά από τα γηρασμένα F-16. Που σημαίνει, τουρκική αεροπορία στο Αιγαίο τέλος, ούτε για βόλτα δεν θα βγαίνει, η Ελλάδα θα ελέγχει απολύτως το Αρχιπέλαγος.

Οπότε, δικαιολογημένη η ανησυχία του Ερντογάν γιατί ακόμα και στην αμφίβολη διανοητική κατάσταση που φέρεται να βρίσκεται, αυτό το έχει αντιληφθεί. Να σημειώσουμε πάντως ότι όταν ο Ερντογάν εκλείψει βιολογικά ή πολιτικά, τα πράγματα μπορεί να αλλάξουν αν αποκατασταθεί η σχέση με τις ΗΠΑ και αυτό είναι κάτι που πρέπει να το έχουμε υπόψιν μας.

Προσώρας πάντως την Τουρκία δεν την διακατέχει απλά ανησυχία για τους δρομολογούμενους ελληνικούς εξοπλισμούς και τις αμυντικές Συμφωνίες που συνάπτει η χώρα μας. Άλλη είναι η λέξη. Επανερχόμαστε σε αυτό που αναφέρθηκε στην αρχή του κειμένου. Αυτό που ο ίδιος ο Ερντογάν ισχυρίζεται ότι είπε στον Μακρόν: «Μην δώσεις τα Rafale στου Έλληνες, δεν έχουν λεφτά, χρωστάνε 400 δισ στη Δύση, δεν θα σε πληρώσουν»…

Όταν το επιχείρημα που βρίσκει ο Ερντογάν να πει στον Μακρόν για να «κόψει» τους εξοπλισμούς που κορόιδευε ως ασήμαντους είναι «θα σε φεσώσουν», η λέξη που περιγράφει την κατάσταση στην Τουρκία δεν είναι «ανησυχία».

Είναι «πανικός».