Κι ενώ της «ενθουσιώδης παρακμής το χειροκρότημα, μπιζάρουν μέλισσες και άλλα βομβώδη μελιστάλακτα κεντριά, αιώρησης κάνιστρα με φρεσκοκομμένες πεταλούδες, ραίνουν την πρωταγωνίστρια ερμηνεία τους (Κική Δημουλά, Γας Ομφαλός) κι ενώ βρισκόμαστε στην εποχή του γρήγορου φαγητού, του γρήγορου ίντερνετ και του γρήγορου σεξ, η γαστρονομία τραβάει χειρόφρενο, επαναφέροντας άλλη μια ξεχασμένη συνήθεια και επιτάσσει το farm de la table(δηλαδή από τη φάρμα στο τραπέζι).

Έχοντας θαυμάσει λοιπόν χρόνια την εργατικότητα και την αφοσίωση που έχει η Μάγια η μέλισσα στο έργο της, τα ταξίδια της (τρέχει με 30χιλ./ώρα και με 28γρ. μέλι κάνει το γύρω του κόσμου με τα φιλαράκια της) για την συλλογή του νέκταρ από τον κάθε πολύτιμο ανθό για τον οποίο μπορεί να διανύσει και 8Km για να το βρει, την δύναμη της ομαδικής εργασίας αλλά και την θνησιμότητα των συντρόφων της από την άσκοπη χρήση των λιπασμάτων που χρησιμοποιεί αλόγιστα ο άνθρωπος, κάποιοι chef επιλέγουν να μαγειρέψουν σκεπτόμενοι ότι θέλουν να αλλάξουν το στίχο από το ποίημα, «Μακρυά σου» της Μαρίας Πολυδούρη «Δημιουργώ σαν τη μέλισσα που έχει ξεχάσει πως γίνεται το μέλι». Αυτοί οι chef θέλουν να δημιουργήσουν με αγάπη, για έναν έρωτα, για ένα Ρωμαίο και μια Ιουλιέτα που ξέρουν να εκτιμήσουν τη στιγμή! Έχοντας βρει λοιπόν παλιούς σπόρους, καλλιεργούν σε δικά τους κτήματα εποχιακά φρούτα, λαχανικά και βότανα, τα μεγαλώνουν με αγάπη και «προδέρμ» βάση βιολογικής καλλιέργειας, χρησιμοποιούν τα άνθη, τους μίσχους, τους σπόρους, τους καρπούς και τις ρίζες με απόλυτο σεβασμό κι ευλάβεια δημιουργώντας το δικό τους farm de la table κάθε πρωινό όπως αυτό του Γιώργου Σεφέρη όπου «εδώ είναι τα τρεχούμενα νερά εδώ είναι ο κήπος, εδώ βουίζουν ο μέλισσες μες τα κλωνάρια».

Και τότε θα σου πουν ότι «γνώρισα τη φωνή των παιδιών την αυγή σε πράσινες πλαγιές ροβολώντας χαρούμενα σαν μέλισσες και σαν τις πεταλούδες με τόσα χρώματα» (Γιώργος Σεφέρης, Υστερόγραφο).

Έτσι «το τραπέζι με λινόν ευωδιασμένον εστρώθει, απάνω του οι χλωροί καρποί, απάνω κι η κερήθρα, κι η ελιά γλυκιά στα στόματα, καθώς το φως στα μάτια»(Δείπνος, Άγγελος Σικελιανός).

Ρωμαίος: «Γυναίκα μου, Μέλισσά μου με τη χρυσή καρδιά, Μέλισσά μου με τα μάτια πιο γλυκά από το μέλι» (Γιάννης Ρίτσος, Μονάκριβη μου).

Ιουλιέτα: «Όπως η μέλισσα γύρω από ένα άγριο λουλούδι, όμοια κι’ εγώ. Τριγυρίζω διαρκώς γύρω από τη λέξη.» (Νικηφόρος Βρεττάκος, Ο αγρός των λέξεων).

Ν’ αγαπάς τις μέλισσες και να τις θαυμάζεις για το έργο τους. Θα μάθεις πολλά απ’ αυτές.