Ελληνικοί εξοπλισμοί – Η θηριώδης ισχύς των Ενόπλων Δυνάμεων στο εγγύς μέλλον

Μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας συμβαίνει το εξής παράδοξο. Η Τουρκία έχει εξαγγείλει μία σειρά από φιλόδοξα εξοπλιστικά προγράμματα πολλά από τα οποία όμως και μάλιστα κάποια από τα κομβικά είτε «ναυάγησαν» είτε αντιμετωπίζουν προβλήματα. Χωρίς να υποτιμάται η δυναμική της εγχώριας αμυντικής βιομηχανίας της Τουρκίας, ιδιαίτερα στον τομέα των βαλλιστικών όπλων, κάθε άλλο.

Αλλά εξελίξεις όπως η αποπομπή από το πρόγραμμα των F-35, επέφεραν συντριπτικό πλήγμα διότι η γείτων κινδυνεύει να μείνει  ξαφνικά δίχως αεροπορία και πάντως χωρίς μαχητικό νέας γενιάς, ενώ ο ήδη ο γηρασμένος στόλος της των F-16 πάσχει επιπλέον από χαμηλές διαθεσιμότητες λόγω του εμπάργκο ανταλλακτικών που έχουν επιβάλλει οι ΗΠΑ.

Παρόμοια προβλήματα έλλειψης ανταλλακτικών ή κρίσιμων εξαρτημάτων και τεχνολογιών αντιμετωπίζει και με άλλα υπό ανάπτυξη οπλικά συστήματα με αποτέλεσμα να καθυστερούν ή να βαλτώνουν.

Από την άλλη, η Ελλάδα, οι Ένοπλες Δυνάμεις της οποίας μαστίζονταν από μία δεκαπενταετή παύση εξοπλισμών και η οποία δεν είχε εξαγγείλει κανένα μείζων εξοπλιστικό πρόγραμμα, ξεκίνησε να ανακοινώνει το ένα εξοπλιστικό μετά το άλλο και μάλιστα με σοβαρές εκπλήξεις εκτός πεπατημένης δημιουργώντας συνθήκες θεαματικής ανατροπής των συσχετισμών με την Τουρκία.

Ο αιφνιδιασμός με την απόκτηση των Rafale στην κυριολεξία από το «πουθενά» και η παράδοσή τους σε χρόνο που δεν έχει προηγούμενο στη διεθνή πρακτική, η αύξηση του αρχικού αριθμού της παραγγελίας κατά έξι, ανεβάζοντας τον συνολικό  αριθμό σε 24, οπλισμένα «μέχρι τα δόντια» με ό,τι παίρνουν και με όπλα που τα καθιστούν κυρίαρχους σε Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο, ήταν ισχυρό σοκ για τους απέναντι. Αλλά και για  εταίρους και συμμάχους… Το πιθανότερο είναι δε ότι θα δούμε στα επόμενα χρόνια τον αριθμό τους να ανεβαίνει ακόμα περισσότερο, στα 40, ώστε να συγκροτηθούν δύο πλήρεις μοίρες.

Είχε προηγηθεί η απόφαση για αναβάθμιση 84 F-16 σε επίπεδο Viper και ακολούθησε πρόσφατα, μετά την συμφωνία για τα Rafale, η απόφαση για αναβάθμιση άλλων 38 F-16 Block 50 στο επόμενο επίπεδο με χρήση και απαρτίων από αυτά που θα μετατραπούν σε Viper. Σύνολο 122 εκσυγχρονισμένα F-16 και μένει να δούμε τι θα γίνει με τα υπόλοιπα 31 Block 30.

Παράλληλα με τα Rafale υπεγράφη επιτέλους με τους Γάλλους η συμφωνία υποστήριξης – FOS (Follow on Support)-  για τα 24 Mirage 2000-5 που διαθέτει η ΠΑ με αποτέλεσμα να αρχίσει ήδη, με την επαναρροή των ανταλλακτικών,  να αυξάνεται η διαθεσιμότητά τους. Περισσότερα  Mirage στον αέρα σημαίνει περισσότεροι εφιάλτες για τους Τούρκους. Επίσης η χώρα έχει ανοίξει βηματισμό για την εγχώρια ανάπτυξη και κατασκευή μη επανδρωμένων οχημάτων σε αέρα, θάλασσα και ξηρά επιχειρώντας να καλύψει ταχέως το κενό.

Στον Στρατό Ξηράς επίσης γίνεται κοσμογονία με πολλά προγράμματα και υποπρογράμματα να τρέχουν και την απόκτηση οπλικών συστημάτων υψηλής επιχειρησιακής αξίας όπως το ισραηλινό Iron Dome να προσδίδουν νέες δυνατότητες στον βασιλιά των όπλων. Το διπλό σοκ για τους Τούρκους είναι ότι, όπως έγινε γνωστό, Iron Dome πρόκειται να προμηθευτεί και η Κύπρος, η οποία αποκτά επίσης νέες συστοιχίες πυραύλων Exocet αυξημένου βεληνεκούς και αντικαθιστά τα γηρασμένα ρωσικά επιθετικά ελικόπτερα  με νέα, ευρωπαϊκά…

Στο Πολεμικό Ναυτικό επίσης έγινε μία τεράστια ανατροπή με την απόκτηση όχι μόνο των Belharra τις οποίες όλοι είχαν ξεγράψει λόγω των Rafale καθώς φαινόταν υπερβολή να πάνε όλα τα πακέτα στους Γάλλους,  αλλά και με την απόφαση για τις κορβέτες Gowind  και μάλιστα αμφότερες οι αγορές σε αριθμούς 3 + 1 option.  Οκτώ νέες κύριες μονάδες επιφανείας που  εισάγου το ΠΝ σε άλλη εποχή καθώς αυτά τα πλοία  είναι το αντίστοιχο των Rafale στη θάλασσα.

Επίσης επιτέλους προχώρησε η ανάθεση για την προμήθεια των τορπιλών βαρέως τύπου για τα υποβρύχια, που θα αυξήσουν εντυπωσιακά τη φονικότητά τους καθώς θα εκτοξεύονται από πολύ μεγάλη απόσταση, δεκάδων χιλιομέτρων. Η δε απόκτηση από το ΠΝ επτά αμερικανικών ελικοπτέρων MH–60R Seahawk Romeo τα οποία είναι τα κορυφαία ανθυποβρυχιακά ελικόπτερα στον κόσμο – θεωρούνται οι πιο αποτελεσματικοί κυνηγοί υποβρυχίων που υπάρχουν σε υπηρεσία διεθνώς- στην ουσία ακυρώνουν την ύπαρξη των τουρκικών υποβρυχίων στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο.

Μετά από χρόνια καθυστερήσεων έπεσαν στο νερό η μία μετά την άλλη και οι πυραυλάκατοι τύπου Roussen οι οποίες αυξάνουν κατακόρυφα στις δυνατότητες γρήγορης επιχειρησιακής παρουσίας του ΠΝ, το οποίο πρέπει να σημειωθεί ότι είναι ένα μεγάλο σε αριθμό πλοίων ναυτικό, χρειάζεται πολλά και πολλών διαφορετικών τύπων πλοία για τις επιχειρήσεις τις οποίες καλείται να φέρει πέρας, οπότε οι πιεστικές ανάγκες αντικατάστασης δεν εξαντλούνται στις νέες γαλλικές φρεγάτες και κορβέτες.

Επίκειται κάποια στιγμή, όχι πολύ μακριά, η απόκτηση επιπλέον υποβρυχίων, τέσσερα κατά πάσα πιθανότητα,  αναερόβιας πρόωσης όπως τα τέσσερα αθόρυβα «stealth» τύπου 214 που έχουμε συν το ένα εκσυγχρονισμένο με ανάλογο σύστημα πρόωσης τύπου 209, το «Ωκεανός».

Τα επόμενα γνωστά μέσο-μακροπρόθεσμα μεγάλα βήματα είναι η αγορά μίας μοίρας 20-24 αμερικανικών μαχητικών 5^ης γενιάς F-35, που θα προστεθεί στο οπλοστάσιο της ΠΑ

Προωθείται παράλληλα από το ΠΝ η συμμετοχή, με ανάληψη μικρού έστω μέρους της ναυπήγησης, στη νέα μεγάλη αμερικανική φρεγάτα (FFGX) κλάσης Constellation που στην ουσία είναι η ιταλική εκδοχή των Fremm (οι Ιταλοί κέρδισαν τον αμερικανικό διαγωνισμό) και είναι το πλοίο που πάντα ήθελε το ΠΝ. Ένα πλοίο βαριά οπλισμένο, πλήρες, με υψηλή επάρκεια σε όλους τους ρόλους.

Επίσης η Ελλάδα συμμετέχει ως συμπαραγωγός μαζί με τη Γαλλία και την Ιταλία στο πλαίσιο της ευρωπαϊκής Μόνιμης Διαρθρωμένης Συνεργασίας (Permanent structured Cooperation – PESCO) στην ευρωκορβέτα, «European Patrol Corvette», η οποία θα βγει σε τρεις εκδοχές με τη πιο βαριά οπλισμένη να είναι η ελληνική, οπότε εκτιμάται ότι θα αποκτηθούν τρία με προοπτική για έξι τέτοια πλοία.

Να σημειωθεί ότι η συμφωνία στρατηγικού επιπέδου με τη Γαλλία για τους εξοπλισμούς και την αμυντική συνεργασία ανοίγει τον δρόμο, με γαλλική «πρόσκληση», για τη συμμετοχή της Ελλάδας στο πρόγραμμα για το νέο ευρωπαϊκό μαχητικό έκτης γενιάς το οποίο αφορά στον πόλεμο του μέλλοντος στον αέρα…

Καταλαβαίνει κάποιος ότι όταν όλα αυτά πρώτα ο Θεός υλοποιηθούν, η Πολεμική Αεροπορία θα είναι η μοναδική στον κόσμο που θα διαθέτει αυτόν τον συνδυασμό αεροσκαφών και από τις πιο ισχυρές παγκοσμίως, το ίδιο και το Πολεμικό Ναυτικό, με αμφότερα τα όπλα να κυριαρχούν σε Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο.

Οι ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις θα αποκτήσουν τρομακτικές δυνατότητες, θα διαθέτουν θηριώδη ισχύ, τέτοια που έχουν ελάχιστες χώρες παγκοσμίως. Το μόνο που μπορεί να σταθεί εμπόδιο σε αυτό είναι η ανακοπή της πολιτικής βούλησης, που επιτέλους εκφράζεται στην πράξη, από κάποιο πολιτικό δυστύχημα τύπου ΣΥΡΙΖΑ και την επαναφορά του δόγματος « θα το ρισκάρουμε» (χωρίς εξοπλισμούς, ο μέγας Γιάννης Μπαλάφας), «η θάλασσα δεν έχει σύνορα» και «Πρέσπες στο Αιγαίο». Πιστεύω ότι δεν θα αφήσουμε στους εαυτούς μας να συμβεί αυτό.