Και η Σταχτοπούτα έτρωγε χαβιάρι

Το καστέλο είναι σκοτεινό και ένα αχνό φως  από κερί φωτίζει τη διαδρομή μιας γυναικείας  φιγούρας , που εμφανίζεται στα μεγάλα παράθυρα και χάνεται.  Ακολουθώντας τα βήματα της μέσα στον κάστρο, την βρήκα να κάθεται κατάχαμα στην κουζίνα και να τρώει  με το χέρι χαβιάρι, μέσα από ένα βάζω που είχαν στείλει στον πρίγκιπά της από τη Ρωσία. Τα μικροσκοπικά μαύρα μπαλάκια έτρεχαν από δω κι από εκεί να ξεφύγουν, ενώ άλλα είχαν κολλήσει στα δάχτυλά της.

Έκλεισε τα μάτια και έγινε η μικρή γοργόνα που τρώει το νέκταρ από τα χέρια του Ποσειδώνα. Εν ελλείψη συνοδευτικού, άρπαξε ένα καρβέλι ζυμωτό ψωμί πάνω από το τραπέζι και το έκοψε άκομψα. Τα ψίχουλα ζωγράφισαν ένα γαλαξία κι εκείνη τα χάιδεψε και τα έβαλε κάτω από το χαλάκι όπου δίπλα του υπήρχε ένα τσουκάλι με νερόβραστα φασόλια.

Η Σταχτοπούτα θυμήθηκε τις μαύρες μέρες που περνούσε στο σπίτι με τη μητριά της και θέλοντας να τις απεμπολήσει, άρχισε νευρικά να τρώει ένα- ένα φασόλι. Με την αστείρευτη παιδικότητα της και σύμμαχο την αγαπημένη της μοναχικότητα, σηκώθηκε από το πάτωμα, βούτηξε ένα μαχαίρι κι έκοψε δυο φέτες ψωμί.

Πήρε ένα μπολ, πολτοποίησε τα φασόλια με τη βοήθεια ενός κουταλιού και τα άλειψε στο ψωμί. Βούτηξε τα εναπομείναντα μαύρα μπαλάκια χαβιάρι και τα σκόρπισε από επάνω. Ακούστηκαν βήματα στη σκάλα κι ένα αεράκι, έσβησε το κερί. Εκεί την βρήκε ο πρίγκιπάς της.

Τον τάισε το αμαρτωλό πιάτο που μοιάζει με την αγάπη τους. Εκείνη φτωχή όπως το φασόλι κι αυτός ένας πρίγκιπας όπως το χαβιάρι. Ο συνδυασμός είναι μοναδικός. Στο πιάτο αυτό δεν υπάρχουν δοσολογίες. Το μόνο μειονέκτημα του είναι ότι μπορεί να σου στοιχήσει λίγο παραπάνω, οπότε κοίτα να βρεις τον πρίγκιπα σου.