Ο Μίκης Θεοδωράκης μπορεί να μην είναι πλέον κοντά μας, όμως το κύρος του ζει όχι μόνο στα σύνορα της χώρας, αλλά και εκτός αυτών. Ήδη τα ξένα ΜΜΕ μεταδίδουν την είδηση της απώλειας του Μίκη Θεοδωράκη, ενώ και στο Twitter γίνονται αναφορές από απλούς χρήστες στη ζωή και στο έργο του.
Έχει συνδέσει τη ζωή του με τις σημαντικότερες στιγμές της ιστορίας της Ελλάδας, όπως η συναυλία μετά την πτώση της χούντας.
Μίκης Θεοδωράκης: Δεκάδες αφιερώματα από μέσα ενημέρωσης του εξωτερικού
https://twitter.com/afpfr/status/1433325617991323648?ref_src=twsrc%5Etfw%7Ctwcamp%5Etweetembed%7Ctwterm%5E1433325617991323648%7Ctwgr%5E%7Ctwcon%5Es1_&ref_url=https%3A%2F%2Fpublish.twitter.com%2F%3Fquery%3Dhttps3A2F2Ftwitter.com2Fafpfr2Fstatus2F1433325617991323648widget%3DTweet
Μίκης Θεοδωράκης: Η ψυχή της Ρωμιοσύνης πέρασε στην αθανασία
Η Ελλάδα θρηνεί γιατί έχασε ίσως το πιο σημαντικό κομμάτι του πολιτισμού και της σύγχρονης ιστορίας της σε καλλιτεχνικό κι όχι μόνο επίπεδο. Ένας αστείρευτος μουσικοσυνθέτης κι ένας ακατάβλητος αγωνιστής. Η είδηση έγινε γνωστή πριν από λίγο και σκόρπισε τη θλίψη στον απανταχού ελληνισμό. Ο άνθρωπος που έχει συνδέσει το όνομά του με την τέχνη, τον πολιτισμό, την πολιτική κι επαναστατική του δράση, που έχει εμπνεύσει χιλιάδες κόσμου, βρίσκεται πια στην γειτονιά των αγγέλων και θα τους συντροφεύει με τις μελωδίες του.
Ο Μίκης Θεοδωράκης υπήρξε πάντα ένας άνθρωπος βαθιά πολιτικός. ΕΠΟΝίτης στην Κατοχή, μαχητής στα Δεκεμβριανά, είχε τη βασανιστική εμπειρία της Μακρονήσου. Ως ηγέτης της Δημοκρατικής Νεολαίας Λαμπράκη και ως βουλευτής της ΕΔΑ θα είναι και ως συνθέτης και ως πολιτικός τμήμα της ελληνικής «Χαμένης Άνοιξης» της δεκαετίας του 1960. Θα λάβει ενεργό μέρος στον αντιδικτατορικό αγώνα από την πρώτη στιγμή, θα ηγηθεί του ΠΑΜ, θα συλληφθεί, θα φυλακιστεί και θα εξοριστεί με μεγάλα προβλήματα υγείας.
Όταν βρέθηκε στο εξωτερικό, μετά την αμνηστία που του χορηγήθηκε ύστερα από τη διεθνή κατακραυγή, θα συνεχίσει τον αντιδικτατορικό αγώνα και θα είναι ένα από τα σύμβολα μιας αγωνιζόμενης Ελλάδας. Στην μεταπολίτευση θα είναι πάλι ενεργός πολιτικά, στις τάξεις της Αριστεράς, εκλεγόμενος βουλευτής με το ΚΚΕ, όμως το 1989 θα συμπορευτεί με τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη, διατελώντας και υπουργός Επικρατείας, χωρίς ωστόσο να απωλέσει την πολιτική του ανεξαρτησία. Στα χρόνια των Μνημονίων θα φτιάξει τη «Σπίθα», έναν σχηματισμό που δεν θα συμμετέχει τελικά στις εκλογές και στις 12 Φεβρουαρίου 2012 δεν θα διστάσει να κατέβει στη μεγάλη διαδήλωση μαζί με τον Μανώλη Γλέζο.