Ο πρέσβης ε.τ., Γιώργος Πουκαμισάς, μίλησε στο pagenews.gr και την εκπομπή Point Zero για το δίπολο μεταξύ ΗΠΑ και Ρωσίας και πως αυτό επηρεάζει τις εξελίξεις τόσο στην Ουκρανία, όσο και στη Λιβύη εκτιμώντας πως οι Ηνωμένες Πολιτείες οδηγούνται σε μια οριοθετημένη συνεννόηση με τη Ρωσία, ενώ παράλληλα εστιάζουν περισσότερο στην Κίνα.
Ο κ. Πουκαμισάς στο ξεκίνημα της εκπομπής εξέφρασε τη θλίψη του για το θάνατο του Georgi Ciamba, πρέσβη στην Αθήνα και πρώην υπουργού Ευρωπαϊκών Υποθέσεων της Ρουμανίας τον θάνατο του, έναν «σπουδαίο» άνθρωπο, όπως τον χαρακτήρισε.
Ο καθηγητής εκτίμησε πως βασικό μέλημα των ΗΠΑ όσον αφορά τη διπλωματία δεν είναι η Ρωσία, αλλά η Κίνα. Μιλώντας για τη συνάντηση Μπάιντεν-Πούτιν, συνάντηση που όπως είπε πολλοί καταδίκασαν ότι απέτυχε, έδειξε ότι έρχεται μια συνεννόηση μεταξύ των δύο χωρών. Οτιδήποτε έχει να κάνει με τη Ρωσία πρέπει να το βλέπουμε σε σχέση με την Κίνα, εκτίμησε ο πρέσβης επί τιμή.
«Υπάρχουν δύο διαφορετικές σχολές σκέψεις στην Ουάσινγκτον. Η μία που είναι μειονοτική, λέει να αφήσουν Κίνα και Ρωσία να φαγωθούν μεταξύ τους. Η άλλη είναι να οδηγηθούμε σε μια πολύ περιορισμένη επανεκκίνηση σχέσεων με τη Ρωσία, χωρίς αυτό να οδηγήσει στην αναθεώρηση της πολιτικής της Δύσης γενικότερα».
«Από όταν ανέλαβε ο Μπάιντεν είχαμε δύο σημαντικές εξελίξεις. Την αποκλιμάκωση της κατάστασης στην Ουκρανία, αλλά και την απόφαση των Ηνωμένων Πολιτειών να μην επιβάλουν κυρώσεις στις εταιρείες που συμμετέχουν στην κατασκευή του Nord Stream 2», πρόσθεσε ο κ. Πουκαμισάς.
Όσον αφορά το ρωσο-βρετανικό επεισόδιο στη Μαύρη Θάλασσα, δήλωσε πως η Αγγλία είναι πλέον μέλος του ΝΑΤΟ και όχι της Ευρωπαϊκής Ένωσης και εκτίμησε πως αναζητά έναν ιδιαίτερο ρόλο στα παγκόσμια πράγματα, ενώ είπε ακόμη πως το ΝΑΤΟ θα μπορούσε να έχει και μια έστω και λίγο διαφορετική πολιτική από αυτή του Τζο Μπάιντεν. Πρόσθεσε όμως, πως η πολιτική Μπάιντεν στην προσέγγιση με τη Ρωσία ήταν ξεκάθαρη, αν και έγινε με «άτεχνο» τρόπο.
Όσον αφορά την Ελληνική παρουσία με το πλοίο Δανιόλος στη Μαύρη Θάλασσα, τόνισε πως δεν πρέπει να καταδικάσουμε την ενέργεια αυτή τόσο γρήγορα, εκτίμησε δε πως η παρουσία όχι μόνο του ελληνικού, αλλά και άλλων πλοίων στην περιοχή, έχει θορυβήσει τη Ρωσία.
«Δεν διέγνωσα διάθεση με οποιονδήποτε νατοϊκό συνομιλητή να υπάρξει ένταση της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ», εκτίμησε ο πρέσβης επί τιμή, τονίζοντας πως Γάλλοι και Γερμανοί ζητούν την ενίσχυση της χώρας, αλλά μέχρι εκεί.
«Ένα ζήτημα που θέτουν οι Αμερικανοί και όχι μόνο αυτοί όσον αφορά την Ουκρανία, είναι η τεράστια διαφθορά που μαστίζει τη χώρα. Υπάρχουν πολλά ζητήματα στην Ουκρανία», δήλωσε και εκτίμησε πως θα πρέπει να υπάρξει συνέχεια των κινήσεων υπεράσπισής της. Όσον αφορά την ίδια τη χώρα δήλωσε πως υπάρχουν διαφορές γλωσσικές και κουλτούρας, προσθέτοντας πως μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης επιβλήθηκε ένα συγκεντρωτικό μοντέλο και όχι ομοσπονδιακό.
«Οι διαιρέσεις στη Λιβύη είναι ως επί το πλείστον φυλετικές. Η διαφοροποίηση μεταξύ δυτικής και ανατολικής Λιβύης έχει και άλλους λόγους», εκτίμησε, όπως το ότι μεγάλο μέρος των φυσικών πόρων της χώρας βρίσκονται στο ανατολικό μέρος της.
«Η Ρωσία είδε ένα κενό και εισχώρησε», είπε και συνέχισε τονίζοντας πως η Μόσχα θεωρεί μεγάλη δική της αποτυχία ότι δεν κατάφερε να αποσοβήσει την επιχείρηση του ΝΑΤΟ κατά του Καντάφι. Για την ίδια την επιχείρηση δήλωσε πως το μόνο το οποίο πέτυχε, ήταν η εξόντωση του Καντάφι, όμως τάξη δεν επανήλθε.
Για την επαναφορά της Ρωσίας στη Λιβύη, είπε πως Οι Ρώσοι επανήλθαν στην Ανατολική Λιβύη και σε συνεννόηση με την Τουρκία. Στην ανατολική Λιβύη, τα συμφέροντα Ρωσίας και Αιγύπτου, βαίνουν παράλληλα, εκτίμησε, λέγοντας πως η Αίγυπτος αυτό που θέλει, είναι να μην επέλθει υπό τον έλεγχο των Τούρκων.
Για τη χώρα μας εκτίμησε πως «η Ελλάδα μπορεί να έχει αποτύχει χάρη και στις επιλογές του Βερολίνου να συμμετάσχει στις συνομιλίες για τη Λιβύη, έχει όμως καταφέρει να θεωρηθεί ως μια σημαντική διπλωματική δύναμη στην Ανατολική Μεσόγειο».
Στην ερώτηση αν θα ήταν πιθανή μια διχοτόμηση της Λιβύης, είπε πως θα ήταν φυσικό να δούμε τη δημιουργία μιας περιφερειακής Βουλής στη Βεγγάζη, τη Μπέιντα ή το Τομπρούκ, με μεγαλύτερες εξουσίες από τις παλιότερες διοικητικές επαρχίες επί Καντάφι, μετά και τις εκλογές τις οποίες είπε πως πρέπει να στηρίξουμε.
Παράλληλα, φάνηκε ιδιαίτερα απαισιόδοξος για το αν θα μπορούσε η Λιβύη να γίνει ένα «κανονικό» κράτος, δηλώνοντας πως υπάρχουν αυτοί οι παράγοντες που θα έκαναν ότι περνούσε από το χέρι τους ώστε να μην ωριμάσουν οι συνθήκες για τη διενέργεια των εκλογών.