Το άρθρο αυτό είναι αφιερωμένο στις απανταχού «I want to be a Lady»(θέλω να γίνω μια Κυρία, με το Ρο επιμήκη τονισμένο) που θα βγουν στις παραλίες με ύφος Καρντάσιανς, eyeliner και φρύδι γραμμένο, λεύκανση δοντιού(κι όχι μόνο), νύχι κουφέτο, μαλλί κομμωτηρίου, μαγιουδάκι με  wonderbra να τονίζει το bra και βρακάκι να τονίζει το ποπουδάκι, κορμί φιδίσιο που το καλύπτει το κεντητό με βελονάκι της γιαγιάς( που τόσα χρόνια σνόμπαρες αλλά τώρα έγινε της μοδός  γιατί κάποιος μόδιστρος το έκανε ρομπίτσα), προς αναζήτηση άρρεν όμορφου, ξάδερφου του Μπραντ Πιτ, με κοιλιακούς φέτες και μπράτσα μποξέρ,πλούσιο, με προίκα μαχαραγιά έτοιμο προς σύναψη «σοβαρής» σχέσης.

Κι εγώ σου λέω, άντε και τον βρήκες, άντε και σε βρήκε και… σε πάει για δείπνο σε καλό εστιατόριο! Τώρα να σε δω μανίτσα μου!

Λοιπόν ξεκινάει το μάθημα.

Αφού κατέφθασες θεά στο καλό εστιατόριο και όλα τα λιγούρια σε χάζεψαν(λέμε τώρα) κάτσε στο τραπέζι με το συνοδό σου και…

Μην βγάλεις το κινητό από την τσάντα κι αρχίσεις τη συνομιλία στο messenger με τις φίλες σου.

Μην βγάλεις  τσιγάρα, αναπτήρα και τ’ απλώσεις τραχανά.

Πάρε το μενού στα χέρια σου και προσπάθησε να βρεις κάτι γνώριμο  να φας(ένα πιάτο κι όχι όλο το μενού) χωρίς να ζαλίσεις το μετρ.Η γαλλική φινετσάτη Κυρία, έχει ένα μότο που λέει  « Να τρως το πρωί σαν βασίλισσα, το μεσημέρι σαν πριγκίπισσα και το βράδυ σαν φτωχή».Κανόνισε.

Άσε την επιλογή κρασιού στον καβαλιέρο σου. Και θυμήσου όταν σηκώνουμε το ποτηράκι του κρασιού, το μικρό δαχτυλάκι το μαζεύουμε, ε!

Παράξενα φαγητά προς αποφυγήν.

Στρείδια… τι κι αν είναι trendy και ήταν τ’ αγαπημένα του Ωνάση και του Καζανόβα, εάν δεν τα έχεις δοκιμάσει προσπάθησε να τα αποφύγεις γιατί δεν είναι για όλους. Επίσης εάν έχεις επισκεφθεί τη Γαλλία και γνωρίζεις ότι είναι must να τα ρουφάς και να κάνεις θόρυβο επιβεβαιώνοντας το μέγιστο της απόλαυσης, άστο για όταν ξαναπάς.

Μελάνι σουπιάς. Μια πάστα ή ένα ριζότο με αυτό το υλικό είναι θεσπέσιο αλλά μην ξεχνάς ότι μετά, το διαμαντένιο σου χαμόγελο θα βαφτεί μαύρο έστω και για λίγα λεπτά.

Σούζι sushi… ναι αλλά πως τα πας με τα chopsticks; Εάν δεν έχεις κάνει practiceστο σπίτι μην το κάνεις στο τραπέζι.

Ταρτάρ… Μμμμμ, μόσχου ή ψαριού είναι υπέροχο αλλά θα το αντέξεις;

Παϊδάκια… γαλλικής κοπής. Εάν κατ’ απόκλιση δε βρέθηκες στα Βλάχικα της Βάρης, μη βάλεις χέρι και μην κάνεις παράπονο που αφαιρέθηκε από τον παλαβό σεφ το τσιτσί. Ακόμα και η Μέριλιν Μονρόε που τα λάτρευε τα παϊδάκια, τα έτρωγε με το χέρι στο δωμάτιο της!

Παπάρα ή λαδομπούκι… ξέρω ότι λαχταράς να πάρεις μια φρατζόλα και να βουτήξεις όλη τη σαλτσούλα από το πιάτο, αλλά ξέχασε το για σήμερα.

Ελπίζω ναμασάς χαλαρά το φαγάκι σου, να μην «χτυπάς» τα χείλια σου και να μην μιλάς με γεμάτο στόμα(αυτά είναι basic). Εάν κολλήσει κάτι στο δόντι, μην το βγάλεις με το υπέροχο νύχι σου(υπάρχει και η επιλογή του, «πάω στο μπάνιο μια στιγμή κι έρχομαι»).

Οι συζητήσεις που επιτρέπονται είναι περί ανέμων και υδάτων, ταξίδια και όχι για τις κολλητές σου, νύχια, παπούτσια ή τη θεότητα Καρντάσιαν.

Άντε μανίτσα μου, ελπίζω να σε βοήθησα. Καλό βόλι!