Σε μια σημαντική ανακάλυψη προχώρησαν μηχανικοί του ΜΙΤ, οι οποίοι κατάφεραν να δημιουργήσουν ηλεκτρισμό με μία διάταξη που αντλεί σωματίδια από το περιβάλλον. Μικρά σωματίδια άνθρακα μπαίνουν στην πειραματική διάταξη του MIT, δημιουργούν μία ροή, η οποία καταλήγει σε παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας.
Ερευνητές του MIT δημιούργησαν πρόσφατα και την πρώτη ψηφιακή ίνα υφάσματος. Παράλληλα ερευνητές του Χάρβαρντ επιχειρούν να δημιουργήσουν μπαταρία για ηλεκτροκίνητα οχήματα που θα φορτίζει πολύ γρήγορα.
ΜΙΤ: Δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί για απαιτητικές εφαρμογές ακόμα
Ένα ειδικό υγρό είναι υπεύθυνο για την προσέλκυση των ηλεκτρονίων από το περιβάλλον, με τη δημιουργία συνεχούς απλώς και μόνο με την αλληλεπίδραση του υγρού με το περιβάλλον. Με τη διάταξη αυτή θα μπορούσαν να αντλήσουν ενέργεια μικροσκοπικά ρομπότ νανοτεχνολογίας, δημιουργώντας έναν εντελώς νέο τρόπο ηλεκτροπαραγωγής από το περιβάλλον.
Όπως αναφέρει το techblog o τρόπος αυτός παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας μπορεί να προσφέρει περίπου 0.7 volt για κάθε σωματίδιο που εμπλέκεται στη διαδικασία, επομένως δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί για πολύ απαιτητικές ενεργειακά εφαρμογές, αλλά η μελέτη του νέου τρόπου παραγωγής ενέργειας βρίσκεται σε εμβρυϊκό στάδιο.
Το σίγουρο είναι ότι έχει ανακαλυφθεί ένας ακόμα τρόπος διαχείρισης ενέργειας και μάλιστα χωρίς καμία περιβαλλοντική επίπτωση. Οι ερευνητές του MIT μελετούν περαιτέρω τις ιδιότητες της συγκεκριμένης ηλεκτροχημικής αντίδρασης, μαζί με τις πιθανές παραλλαγές της.
ΜΙΤ: Η πρώτη ψηφιακή ίνα υφάσματος
Την πρώτη ίνα υφάσματος που διαθέτει ψηφιακές δυνατότητες δημιούργησαν Ερευνητές του Ινστιτούτου Τεχνολογίας της Μασαχουσέτης (ΜΙΤ) των ΗΠΑ (δύο εξ αυτών είναι ελληνικής καταγωγής). Η συγκεκριμένη ίνα μπορεί να «αισθανθεί», να αποθηκεύσει αρχεία μουσικής ή βίντεο και να αναλύσει δεδομένα, όταν υφανθεί σε ένα ρούχο.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον καθηγητή του τμήματος επιστήμης των υλικών και ηλεκτρολόγων μηχανικών Γιοέλ Φινκ, οι οποίοι έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «Nature Communications», δήλωσαν ότι οι ψηφιακές ίνες επεκτείνουν τις δυνατότητες των «έξυπνων» υφασμάτων, έτσι ώστε τα τελευταία να μπορούν να παρακολουθούν τη σωματική κατάσταση και την υγεία του οργανισμού, ανιχνεύοντας έγκαιρα κάποια νόσο, π.χ. των πνευμόνων ή της καρδιάς. Θα καταστήσουν επίσης εφικτές άλλες εφαρμογές, όπως π.χ. να αποθηκεύουν οι νιόπαντροι στα ρούχα τους τη μουσική που θα θέλουν να παίξει τη μέρα του γάμου τους. Οι καινοτόμες ψηφιακές κλωστές περιέχουν υπολογιστική μνήμη, αισθητήρες θερμότητας και δυνατότητα προγραμματισμού με τη βοήθεια της τεχνητής νοημοσύνης.