Έφυγε νωρίς, αλλά παραμένει αξέχαστη. Ο λόγος για τη Μαλβίνα Κάραλη την οποία χάσαμε μόλις στα 50 της χρόνια ύστερα από σκληρή μάχη με την επάρατο νόσο.
Στις 4 Ιουνίου του 2021, πέρασαν και 14 χρόνια από την ημέρα που «έφυγε» ο «μεγάλος» Σωτήρης Μουστάκας. Πρόσφατα η Φίνος Φίλμ τίμησε τη μνήμη του Θανάση Βέγγου.
Μαλβίνα Κάραλη: Σκόρπισε θλίψη ο θάνατός της
Έφυγε από τη ζωή στις 7 Ιουνίου του 2002 βυθίζοντας στο πένθος όλου εκείνους που αγάπησαν και πίστεψαν στη χαρισματική, έξυπνη, σαρκαστική και ευαίσθητη γυναίκα. Δεκαοχτώ χρόνια πέρασαν από το θάνατό της και ήταν σαν χθες που καυτηρίαζε με τον δικό της μοναδικό τρόπο τα κακώς κείμενα της πολιτικής και όχι μόνο επικαιρότητας. Η Μαλβίνα Κάραλη η οποία γεννήθηκε στον Πειραιά στις 3 Φεβρουαρίου του 1952 ως Μαρία Σακκά, διέγραψε μία εκπληκτική πορεία στην δημοσιογραφία και στην λογοτεχνία δημιουργώντας πάρα πολλούς φίλους αλλά και σημαντικούς εχθρούς καθώς ήταν ασυμβίβαστη.
Καταγόταν από τα Ψαρά από τον πατέρα της και από την πλευρά της μητέρας της από την Πύλο. Η Ψαριανή οικογένεια από γιαγιά της είχε ρίζες από τους “Λεοντή”, από την οποία οικογένεια Λεοντή και ο Ιωάννης Λεοντής, μετ’ ονομαζόμενος με το ψευδώνυμο Ιωάννης Βαρβάκης. Η Μαλβίνα ήταν το πρώτο από δεύτερο γάμο παιδί του πατέρα της.
![](data:image/svg+xml;charset=utf-8,<svg height="1841" width="1397" xmlns="http://www.w3.org/2000/svg" version="1.1"/>)
Ο Ψαριανός παππούς της Γιώργης Σακκάς, ήταν ναύαρχος του Πολεμικού Ναυτικού (τότε Β.Ν.) και η μητέρα της δασκάλα, το γένος Ιωάννη Χαρίτου, την οποία γνώρισε ο πατέρας της σε μετάθεσή του από την “Τράπεζα της Ελλάδος” στην Πύλο το 1950. Ο αδελφός της Γιώργης-Αλκίνοος Σακκάς, ως παλαίμαχος της Λυρικής Τέχνης, απαντάται ευρέως στο διαδίκτυο, στην προσπάθεια καθιέρωσης της ΛΑ.ΤΗ.Ο. (Λαϊκή Τηλεπιμόρφωση Όπερας), παιδαγωγικού μέσου για την ενημέρωση του νεολαίου Ελληνικού κοινού πάνω στην Όπερα.
Εργάστηκε επί χρόνια ως δημοσιογράφος σε εφημερίδες όπως η Απογευματινή και η Ελευθεροτυπία και ως αρθρογράφος στα περιοδικά Φαντάζιο, Επίκαιρα, Γυναίκα, Κλίκ, 01. Βιβλία της, όπως το Επ’ αυτοφόρω (με κείμενα στο περιοδικό Γυναίκα) και “Σαββατογεννημένη” (με κείμενά της από το περιοδικό Symbol της εφημερίδας Επενδυτής), κυκλοφόρησαν μετά το θάνατό της.
Η τηλεοπτική της καριέρα ξεκίνησε στην ΕΡΤ και συνέχισε στους τηλεοπτικούς σταθμούς Seven, ANT1, ΣΚΑΪ, Mega Channel, Star Channel κ.α. Οι πιο δημοφιλείς εκπομπές της ήταν το Mea Culpa (Seven X), Malvina Live (ΣΚΑΪ), Μalvina Hostess (Mega Channel), Malvina Rixten (Star Channel). Ο χαρακτήρας αυτών των τηλεοπτικών σόου, που συνήθως προβάλλονταν πριν ή μετά το κεντρικό δελτίο ειδήσεων, ήταν επιθεωρησιακός.
Παράλληλα, ως σεναριογράφος, τιμήθηκε με δύο κρατικά βραβεία σεναρίου για τις ταινίες «Ξένια» (1989) του Πατρίς Βιβάνκος και «Κρυστάλλινες Νύχτες» (1992) της Τώνιας Μαρκετάκη. Συνυπέγραψε επίσης τα σενάρια στις ταινίες «Αρχάγγελος του Πάθους» (1987) του Νίκου Βεργίτση και «Ζωή Χαρισάμενη» (1993) του Πατρίς Βιβάνκος.
Έγραψε τα βιβλία «Αθώος σαν αγαπημένος» (εκδ. Καστανιώτη), «Τα κορίτσια της Σαβάνα» (εκδ. Νεφέλη), «Πιο πολύ, πιο πολλοί» (εκδ. Αστάρτη), τη συλλογή δημοσιευμάτων «Ο έρωτας και άλλες πολεμικές τέχνες» από την περίοδο 1989-1996 (εκδ. Κάκτος) και σειρά πέντε βιβλίων μαγειρικής υπό τον γενικό τίτλο «Η κουζίνα της Μαλβίνας-Μαλβινέζικα» (εκδ. Αστάρτη). Επίσης, έγραψε την μυθιστορηματική βιογραφία της Αλίκης Βουγιουκλάκη («Γλυκό κορίτσι»).
Έκανε τρεις γάμους και απέκτησε τρία παιδιά. Ο πρώτος γάμος της ήταν με τον βιβλιοχαρτοπώλη Ευάγγελο Κάραλη, ο δεύτερος με τον σκηνογράφο Γιώργο Πάτσα και ο τελευταίος με τον συγγραφέα Διονύση Χαριτόπουλο.
