Τα pomodorini της Sophia Loren

Με τα πόδια γυμνά και τα πέδιλα στο χέρι περπατάει το καλντερίμι που ανεβαίνει από το μικρό λιμανάκι των ψαράδων, που επευφημούν τη θηλυκή της αλμύρα. Με το μαγιό ακόμα βρεμένο από τη θάλασσα και το φόρεμα να της γλύφει την αλμυρή της σάρκα, η Sophia Loren περπατάει και οι πέτρες του Λίπαρι σείονται από 10 Ρίχτερ…! Λες και αυτό το μικρό ηφαιστιογενές νησάκι των Αιολιδών νήσων της Ιταλίας χρειάζεται κι άλλο «κούνημα». Περνώντας από τη νόνα (γιαγιά) Τζίνα την καλησπερίζει χαρίζοντας της ένα υπέροχο χαμόγελο.

-Ciao bella!!!

-Νόνα έφτιαξες; Και του χρόνου!

Βουτάει ένα άνυδρο pomodoro, δηλαδή ντοματίνι από αυτά που έχει απλώσει περίτεχνα η νόνα πάνω στην φθασμένη πολύχρωμη κουρελού, που πλέον αναβαθμίστηκε και θα την πατάνε μόνο pomodorini. Εκεί θα λιάζονται μέχρι να χάσουν το 88% του νερού που έχουν μέσα τους. Η διαδικασία μπορεί να είναι τεμπέλική μα για να παραχθεί ένα κιλό λιαστής ντομάτας χρειάζονται 15 κιλά pomodorini! Η διατροφική τους αξία παραμένει η ίδια. Όμως η νοστιμιά τους είναι μοναδική! Στη νότια Ιταλία κάθε νόνα έχει τη δική της συνταγή και θεωρείται παραδοσιακό έθιμο.

Συνεχίζοντας τη γνωστή διαδρομή προς το σπίτι, η Sophia πετυχαίνει τη νόνα Σοφία την κουτσομπόλα που έχει βάλει μια καρέκλα στο σταυροδρόμι των «σοσκακίων» και είναι η γραφική κάμερα παρακολούθησης της γειτονιάς. Κι αυτή έβαλε να αποξηραίνει pomodorini, αλλά όχι στο δρόμο. Στα κεραμίδια! Για να μην τα βλέπουν οι άλλοι! Παρόλα αυτά είναι παραδοσιακός τρόπος αποξήρανσης της λιαστής τομάτας στην Ιταλία. Να τα λέμε κι αυτά. Στα μικρά σοκάκια μια χαρούμενη νότα δίνουν οι απλωμένες μπουγάδες.

Φτάνοντας σπίτι, κοιτάζει το πεζούλι της αυλής της που είναι μουτρωμένο γιατί δεν έχει pomodorini να λιάζονται. Ανοίγει το πορτέλο και μπαίνει στην κουζίνα. Η θάλασσα της άνοιξε την όρεξη. Βάζει νερό να βράζει σε μια κατσαρόλα με μπόλικο αλάτι και ανάβει κι άλλο μάτι. Ένα τηγάνι κάθεται πάνω στο γκάζι. Το λούζει με λάδι. Και πετάει μια ολόκληρη σκελίδα σκόρδο. Κόβει άναρχα ένα κομμάτι από φιλέτο κοτόπουλο και λίγο κρεμμύδι. Το λάδι τσιτσιρίζει και η μυρωδιά του σκόρδου γέμισε όλο το σπίτι, αφήνοντας τη γεύση του στο λάδι. Το αφαιρεί και προσθέτει το κοτόπουλο και το κρεμμύδι. Μόλις πήραν χρώμα, άνοιξε ένα βάζο με περσινής λιαστής ντομάτας και πρόσθεσε μερικά κομματάκια.

Το νερό έβρασε και ρίχνει πέννες να χορέψουν. Επιστρέφοντας στο τηγάνι, όπου όλα τα υλικά κάνουν παρεούλα, τα μπουγελώνει με λευκό κρασί και τους βάζει φόκο. Παίρνει μια ζουμερή ντομάτα και τον τρίφτη και μόλις χαλαρώσει το παρεάκι από τη φωτιά και φύγει το αλκοόλ, την τρίβει. Τα αφήνει λίγο σε σιγανή φωτιά και μεταφέρει τις πέννες με μια τρυπητή κουτάλα. Βουτάει από το ψυγείο την παρμεζάνα και την φρεσκοτρίβει. Κόβει μερικά φυλλαράκια φρέσκο βασιλικό, ανακατεύει και σερβίρει αυτήν την πανδαισία, σε ένα βαθύ πιάτο και απολαμβάνει το ιταλικό καλοκαιρινό!