Σε ιστορική κίνηση προχώρησε η Γερουσία της Ιταλίας που επικύρωσε τη συμφωνία με την Ελλάδα για την οριοθέτηση θαλασσίων ζωνών μεταξύ των δύο κρατών, την πρώτη που υπέγραψε η χώρα μας για τη δημιουργία ΑΟΖ.
«Η εν λόγω συμφωνία, η οποία αναμένεται να τεθεί σε ισχύ στο σύντομο μέλλον, υποδηλώνει εκ νέου την προσήλωση τόσο της Ελλάδας, όσο και του συνόλου σχεδόν των γειτονικών της χωρών, στο Διεθνές Δίκαιο και ιδιαίτερα στη Σύμβαση του ΟΗΕ για το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας (UNCLOS), η οποία αντικατοπτρίζει εθιμικό δίκαιο, και την οποία έχουν υποχρέωση να σέβονται και να εφαρμόζουν όλες οι χώρες», προστίθεται στην ανακοίνωσε.
Η Συμφωνία
Η Συμφωνία επιβεβαιώνει το δικαίωμα των νησιών σε θαλάσσιες ζώνες, καθώς και τη μέση γραμμή της συμφωνίας του 1977 για την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας μεταξύ Ελλάδας – Ιταλίας ως οριογραμμή της ΑΟΖ Ελλάδας – Ιταλίας. Με τη Συμφωνία, η μέση αυτή γραμμή θα ισχύει και για τα υπερκείμενα της υφαλοκρηπίδας ύδατα.
Η βασική από τις πάρα πολλές λεπτομέρειες που δεν επέτρεπε τη μετατροπή της ελληνοϊταλικής συμφωνίας του 1977 για οριοθέτηση της ηπειρωτικής υφαλοκρηπίδας σε συμφωνία για προσδιορισμό της ΑΟΖ των δύο χωρών στο Ιόνιο πέλαγος ήταν οι μεγάλες κόκκινες γαρίδες.
Τα οστρακόδερμα που πωλούνται πανάκριβα στις ιχθυαγορές, με τιμή που μπορεί να ξεπεράσει ακόμη και τα 40 ευρώ το κιλό είναι ο βασικός στόχος των ιταλικών αλιευτικών που μέχρι σήμερα κινούνται ανεξέλεγκτα στο Ιόνιο πέλαγος.
Βάσει της συμφωνίας οριοθέτησης των θαλασσίων ζωνών η Ιταλία αποδέχεται και αναγνωρίζει την ελληνική κυριαρχία στο ελληνικό τμήμα της ΑΟΖ όπου και επιβάλλονται συγκεκριμένοι όροι για την κίνηση και δραστηριοποίηση των ιταλικών αλιευτικών.
Για παράδειγμα, τίθεται συγκεκριμένη οροφή στον αριθμό των αλιευτικών μέσων από την Ιταλία που μπορούν να ψαρεύουν εντός της οριοθετημένης ΑΟΖ, ενώ μέχρι σήμερα ούτε περιορισμός στον αριθμό των αλιευτικών προβλεπόταν ούτε και όρια στις περιοχές όπου εντόπιζαν τα αλιεύματά τους οι Ιταλοί.