Παγκόσμια Ημέρα Αδελφών Νοσηλευτών: Πώς καθιερώθηκε

Η Παγκόσμια Ημέρα Αδελφών Νοσηλευτών γιορτάζεται κάθε χρόνο από το 1965 στις 12 Μαΐου, με πρωτοβουλία του Διεθνούς Συμβουλίου Αδελφών Νοσηλευτών, την ώρα η ανθρωπότητα τους χρειάζεται πολύ ευχαριστώντας τους για τη βοήθεια που παρέχουν μαζί με το υγειονομικό προσωπικό στο σύνολό του καθώς εδώ και έναν χρόνο όλος ο πλανήτης ταλαιπωρείται από την πανδημία του κορωνοϊού με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας να είναι ανήσυχος λόγω των μεταλλάξεων.

Αυτή η μέρα, αποτελεί την ελάχιστη πράξη ηθικής ανταμοιβής στο έργο και την προσφορά των νοσηλευτών. Αυτή η μέρα τιμά τη Φλόρενς Νάιτινγκεϊλ, την Αγγλοϊταλίδα φιλάνθρωπο που θεωρείται η ιδρύτρια της σύγχρονης νοσηλευτικής και προσέφερε πολλά στον τομέα, αναδεικνύοντάς την τελικά σε επιστήμη. Η ημέρα αυτή θέλει να θυμίσει σε όλους μας την ανεκτίμητη συνεισφορά των νοσοκόμων σε κάθε κοινωνία καθώς η νοσηλευτική, γενικώς, θεωρείται ένα από τα πιο υποεκτιμημένα και κακοπληρωμένα επαγγέλματα.

Φλόρενς Νάιτινγκεϊλ, η πρωτοπόρος της σύγχρονης νοσηλευτικής

Η Φλόρενς Νάιτινγκεϊλ λοιπόν, γεννημένη στις 12 Μαΐου του 1820, έμεινε στην ιστορία με το προσωνύμιο «Η Κυρία με το Φανάρι» αν και στην εποχή της ήταν γνωστή ως η «Κυρία με το Σφυρί». Ήταν Βρετανίδα πρωτοπόρος της σύγχρονης νοσηλευτικής, με σημαντικό έργο κοινωνικής αναμόρφωσης, αλλά και αξιοσημείωτη παρουσία στον τομέα της στατιστικής. Γεννήθηκε σε μια πλούσια βρετανική οικογένεια σε μια βίλα στη Φλωρεντία στην ιταλική επαρχία της Τοσκάνης, από την οποία έλαβε το όνομά της. Ήταν γόνος εύπορης αγγλικής οικογένειας που είχε εγκατασταθεί εκεί.

«Η Κυρία με το Φανάρι»

Όταν γύρισε με τον πατέρα της στην Αγγλία, έκανε αξιόλογες σπουδές και έμαθε λατινικά και ελληνικά. Στα 20 της δήλωσε στους γονείς ότι επιθυμούσε να γίνει νοσηλεύτρια, αλλά εκείνοι της το αρνήθηκαν τονίζοντας ότι ένα τέτοιο επάγγελμα δεν άρμοζε στη δική τους κοινωνική τάξη. Όταν όμως, έγινε 30 χρονών, η Φλόρενς αποφάσισε να μείνει ανύπαντρη και να σπουδάσει νοσηλευτική στο Κάιζερσβερτ, κοντά στον Ρήνο, αλλά και σε διάφορα νοσοκομεία της Αγγλίας και της Γαλλίας. Στη διάρκεια του Κριμαϊκού πολέμου (1854 – 1855) ανέλαβε τη θέση προϊσταμένης στο νοσοκομείο Κινγκς Κόλλετζ. Σε λίγο καιρό όμως, αναχώρησε για το μέτωπο επικεφαλής 28 νοσηλευτριών, και μάλιστα, παρόλες τις δυσκολίες, κατόρθωσε να αυξήσει τον αριθμό τους σε 100.

Εργαζόταν σε ένα νοσοκομείο στο Σκούταρι, κοντά στην Κωνσταντινούπολη, το οποίο στέγαζε 1.500 ασθενείς κάτω από πραγματικά απαίσιες συνθήκες. Το ποσοστό θνησιμότητας του νοσοκομείου είχε φτάσει το 42%, γιατί νοσηλεύονταν εκεί ασθενείς με βαριά περιστατικά από επιδημίες (τύφο, χολέρα, δυσεντερία κλπ.). Παρόλα αυτά η Φλόρενς κατέβαλε υπεράνθρωπες προσπάθειες για να σώσει τους ασθενείς και έκανε ό,τι περνούσε από το χέρι της για να τους απαλύνει τον πόνο. Η εικόνα της Νάιτινγκεϊλ να κυκλοφορεί ανάμεσα στα κρεβάτια των ασθενών τη νύχτα κρατώντας ένα φανάρι ήταν τόσο αντιπροσωπευτική της ευσυνειδησίας της και της ακούραστης προσπάθειάς της να ανακουφίσει τον πόνο των ασθενών που της χάρισε το προσωνύμιο «Κυρία με το Φανάρι».

Πώς έγινε και η «Κυρία με το Σφυρί»;

Όμως, την εποχή που εργάζονταν στον Κριμαϊκό Πόλεμο είχε μείνει γνωστή με το προσωνύμιο «Κυρία με το Σφυρί» γιατί κάποτε που της είχαν αρνηθεί πρόσβαση σε μία κλειδωμένη φαρμακαποθήκη εκείνη, αντίθετα από ότι θα περίμενε κανείς από μία τρυφερή νοσηλεύτρια ευγενικής καταγωγής, πήρε ένα σφυρί και έσπασε την κλειδαριά. Μετά το τέλος του πολέμου επέστρεψε στην Αγγλία και αποσύρθηκε στην προσωπική της ζωή. Πέθανε στις 13 Αυγούστου του 1910. Σήμερα στο Γουότερλου Πλέις στο Λονδίνο υπάρχει άγαλμά της που τη δείχνει να κρατά το φανάρι με το οποίο έμεινε γνωστή.