Μαρία Αλιφέρη: Η εξομολόγηση για την καριέρα της

Η Μαρία Αλιφέρη ήταν καλεσμένη στο Dot και μίλησε στη Νάνσυ Ζαμπέτογλου και τον Θανάση Αναγνωστόπουλο για τη καριέρα της, αλλά και για την μακρόχρονη απουσία της από την τηλεόραση. Να θυμίσουμε ότι καλεσμένη στην ίδια εκπομπή ήταν το Σάββατο η Ζωζώ Σαπουντζάκη.

“Το τηλεοπτικό μου “κόψιμο” ήταν σαν να με έβαλαν στη λαιμητόμο”

«Με εξαφάνισαν τηλεοπτικά γιατί θεωρήθηκα σύμβολο του κατεστημένου. Το τηλεοπτικό μου “κόψιμο” ήταν σαν να με έβαλαν στη λαιμητόμο. Δεν φανταζόμουν ότι ένα αυθόρμητο «σας αγαπώ» θα γινόταν viral. Αυτό το θεωρώ το μεγαλύτερό μου παράσημο. Υπήρξα πολύ κλειστό παιδί, γεμάτο ερωτηματικά. Ο άνθρωπος πρέπει να παλεύει και για την εξωτερική και για την εσωτερική του διαδρομή. Η αναζήτησή μου στη ζωή είναι το φως. Όταν κοιτάζομαι στον καθρέφτη βλέπω μια κυρία 70 ετών που κρατιέται καλά. Η ψυχή δεν γερνάει, δεν μεγαλώνει», είπε αρχικά η Μαρία Αλιφέρη και πρόσθεσε επίσης:

«Η εμπειρία ενός ανθρώπου 70 ετών είναι χρήσιμο να επικοινωνηθεί. Η επαφή με τους μαθητές μου δημιουργεί μια διαρκή ανανέωση. Δεν πέρασα ποτέ κρίση ηλικίας. Δεν τόκισα ποτέ στην ομορφιά μου. Η Αλιφέρη τελειώνει στο στούντιο ή όταν κλείσει η αυλαία. Θεωρώ ηλίθιο το σταριλίκι. Δούλευα 48ωρα και έπαθα τρεις υπερκοπώσεις. Ότι έχω κάνει στη ζωή μου το έκανα με κέφι. Η “Κραυγή των λύκων” ήταν μια μαζική επιτυχία».

Από που βγήκε το περίφημο «σας αγαπώ» που μας λέγατε τηλεοπτικά πώς προέκυψε;

«Καλύτερο παράσημο δεν θα μπορούσα να έχω στη δουλειά μου. Αυτό της αγάπης. Μου το επιστρέφει συνέχεια ο κόσμος και χαίρομαι αφάνταστα γι’ αυτό. Κίνητρο γι’ αυτή τη δουλειά, από κοριτσόπουλο που ξεκίνησα, ήταν η ανταλλαγή αγάπης και συναισθημάτων και αυτό έγινε και γίνεται. Για μένα είναι το κορυφαίο της δουλειάς μου. Μετά έρχονται η δόξα, το χρήμα, η αναγνώριση. Άνοιξε αυτός ο δίαυλος επικοινωνίας και αγάπης. Αυτό ήθελα, ανάγκη να επικοινωνήσω είχα.

Το “σας αγαπώ” βγήκε σε κάποια εκπομπή, δεν ήταν κατασκευασμένο. Κάποια στιγμή, πλημμυρισμένη από όλη αυτή την αγάπη του κόσμου, θέλησα να το ανταποδώσω. Με ακολουθεί ακόμα και σήμερα, από τα νεότερα παιδιά, που δεν πρόλαβαν τις εποχές τις δικές μου. Τους το έχουν μεταφέρει οι γονείς και οι παππούδες τους και το βρίσκω καταπληκτικό».