Σε ηλικία 97 ετών πέθανε ο Παύλος Ιωαννίδης, ο οποίος υπήρξε ένας από τους πλέον στενούς συνεργάτες και φίλους του αείμνηστου Αριστοτέλη Ωνάση.
Θλίψη σκόρπισαν και οι ειδήσεις για το θάνατο της Μαρίας Τσάκος, καθώς και της Τζένης Δρόσου.
Παύλος Ιωαννίδης: Ποιος ήταν
Γεννήθηκε στο Βερολίνο το 1924. Γόνος αγωνιστών για την ελευθερία της πατρίδας. Το 1943 έλαβε μέρος στην Αντίσταση, αρχικά με την ομάδα του “Νικηφόρου” του ΕΛΑΣ και, εν συνεχεία, με τη FΟRCE 133, μια Συμμαχική μονάδα που δρούσε στα βουνά της κατεχόμενης Ελλάδας.
Τον Ιούνιο του 1944, κατόπιν εντολής του Συμμαχικού αρχηγείου της Μέσης Ανατολής, διέφυγε από την Ελλάδα μαζί με δύο Άγγλους αξιωματικούς και, μέσω Τουρκίας, έφτασε στο Κάιρο. Τιμήθηκε για ανδρεία κατά τη διάρκεια του πολέμου από τον Βασιλέα της Αγγλίας Γεώργιο ΣΤ ́ με το King’s Medal fοr Cοurage (K.M.C.) της Βρετανικής Αυτοκρατορίας και με δίπλωμα τιμής από τον Άγγλο Στρατάρχη Lοrd Alexander.
Τις διακρίσεις αυτές επέστρεψε, σε ένδειξη διαμαρτυρίας, στον Charles Peake, Άγγλο Πρέσβη στην ΑΘΗΝΑ, στις 10 Μαΐου 1956, ημέρα απαγχονισμού των Κυπρίων αγωνιστών της ΕΟΚΑ, Καραολή και Δημητρίου, ως στερούμενες οιασδήποτε αξίας δεδομένου ότι και αυτοί πολέμησαν για την απελευθέρωση της πατρίδας τους.
Το 1944 εκπαιδεύτηκε ως πιλότος καταδιωκτικών αεροπλάνων στο εκπαιδευτικό κέντρο της RAF στη Νότια Ροδεσία. Αρχικά υπηρέτησε στην Ελληνική Βασιλική Αεροπορία (ΕΒΑ) έως το 1947. Κατόπιν προσελήφθη στην Ελληνική Αεροπορική Εταιρεία ΤΑΕ και συνέχισε στην Ολυμπιακή Αεροπορία το 1957, όπου παρέμεινε έως το 1984. Εκεί διετέλεσε διαδοχικά εκπαιδευτής,αρχιεκπαιδευτής, αρχιχειριστής, Διευθυντής Πτητικής Εκμετάλλευσης και εν τέλει από το 1971 έως το 1974 Γενικός Διευθυντής.
Ο Αριστοτέλης Ωνάσης τον όρισε ως ισόβιο μέλος του Ιδρύματος “Αλέξανδρος Σ. Ωνάσης” το 1975. Από το 1975 ασχολήθηκε επιπροσθέτως με τις εμπορικές δραστηριότητες του Ιδρύματος Ωνάση, όπου εν τέλει έγινε εκτελεστικός Διευθυντής των εμπορικών και ναυτιλιακών επιχειρήσεών του, καθώς και Αντιπρόεδρος των κοινωφελών δραστηριοτήτων του.
Διετέλεσε επίσης πρόεδρος όλων των εταιρειών της Χριστίνας Ωνάση, ένας από τους εκτελεστές της διαθήκης της, καθώς και μέλος της επιτροπής διαχείρισης της περιουσίας της ανήλικης κόρης της, Αθηνάς. Την 1η Ιουλίου 2005 ανακηρύχθηκε επίτιμος αντιπρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου του Ιδρύματος Ωνάση και μέλος της Συμβουλευτικής Επιτροπής. Έγραψε τη βιογραφία “Κι αν δεν είσαι… θα γίνεις”, για τον Αριστοτέλη Ωνάση (εκδ. Α.Α. Λιβάνης, 2007).