Ανησυχητικές διαστάσεις λαμβάνει η αύξηση των νεκρών στην Μεσόγειο, με την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ και τον ΔΟΜ να απευθύνουν έκκληση στη διεθνή κοινότητα προκειμένου να αναλάβει δράση για να μπει ένα τέλος στους θανάτους στη θάλασσα.
Ειδικότερα, η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες και ο Διεθνής Οργανισμός Μετανάστευσης (ΔΟΜ) εκφράζουν τη βαθιά θλίψη τους για την είδηση ενός τραγικού ναυαγίου στα ανοιχτά της Λιβύης. Υπάρχουν φόβοι ότι μέχρι και 130 άνθρωποι μπορεί να έχουν χάσει τη ζωή τους στο περιστατικό αυτό. Η φουσκωτή βάρκα που φέρεται να αναχώρησε από την περιοχή Al Khoms ανατολικά της Τρίπολης, αναφέρεται πως ανετράπη εξαιτίας της κακοκαιρίας και της φουρτουνιασμένης θάλασσας.
Η Μη Κυβερνητική Οργάνωση SOS Méditerranée ανέφερε ότι το πρώτο σήμα κινδύνου έφτασε στις αρχές την προηγούμενη Τετάρτη (21/4) το πρωί.
Η SOS Méditerranée και εμπορικά σκάφη έκαναν έρευνα στην περιοχή την Πέμπτη, όπου και εντόπισαν πολλά πτώματα να επιπλέουν γύρω από την ξεσκούφωτη βάρκα χωρίς να βρουν κανέναν επιζώντα. Πρόκειται πιθανόν για το μεγαλύτερο ναυάγιο που έχει καταγραφεί στην Κεντρική Μεσόγειο από την αρχή του έτους. Μέχρι στιγμής μόνο μέσα στο 2021 τουλάχιστον 300 ακόμα άνθρωποι έχουν χάσει τη ζωή τους ή αγνοούνται στην Κεντρική Μεσόγειο.
![](data:image/svg+xml;charset=utf-8,<svg height="1250" width="2222" xmlns="http://www.w3.org/2000/svg" version="1.1"/>)
Είναι μια σημαντική αύξηση σε σύγκριση με την ίδια περίοδο της περασμένης χρονιάς, όπου περίπου 150 άνθρωποι είχαν πνιγεί ή ήταν αγνοούμενοι κατά μήκος αυτής της οδού. Στη Λιβύη, οι μετανάστες και οι πρόσφυγες συνεχίζουν να υφίστανται αυθαίρετη κράτηση, κακομεταχείριση, εκμετάλλευση και βία, συνθήκες που τους ωθούν να ακολουθήσουν ριψοκίνδυνα ταξίδια, ιδίως μέσω θαλάσσης, τα οποία μπορεί να καταλήξουν να έχουν θανάσιμες συνέπειες. Ωστόσο, οι νόμιμες οδοί προς την ασφάλεια είναι περιορισμένες και συχνά γεμάτες δυσκολίες.
Να επανεκκινήσουν οι επιχειρήσεις έρευνας και διάσωσης στη Μεσόγειο
Η Ύπατη Αρμοστεία και ο ΔΟΜ επαναλαμβάνουν την έκκλησή τους στη διεθνή κοινότητα να αναλάβει επείγουσα δράση για να βάλει ένα τέλος στους θανάτους στη θάλασσα που μπορούν να αποφευχθούν. Κάτι τέτοιο θα πρέπει να περιλαμβάνει την επανεκκίνηση των επιχειρήσεων έρευνας και διάσωσης στη Μεσόγειο, τη ενίσχυση του συντονισμού με όλους όσοι κάνουν διασώσεις, τον τερματισμό των επιστροφών σε μη ασφαλή λιμάνια και τη θέσπιση ενός ασφαλούς και προβλέψιμου μηχανισμού αποβίβασης.