Ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης μπορεί να ξεκίνησε την καριέρα του από ένα ταβερνάκι, αλλά ακόμα και σήμερα όλοι τον γνωρίζουν ως τον «Σερ» του ελληνικού τραγουδιού. Τρία χρόνια πριν από τον θάνατό του ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης είχε ερωτηθεί σε μια συνέντευξή του για το αν φοβάται τον θάνατο. Τότε απάντησε: «Οχι, είναι νόμος. Σήμερα που μιλάμε, πιστεύω ότι η ζωή μας είναι σαν μαραμένο φύλλο από δέντρο, που το παίρνει ο αέρας και το πάει τσάρκες. Αυτή είναι η τσάρκα της ζωής. Τόσο λίγο κρατάει στο διάστημα των αιώνων και των εκατομμυρίων χρόνων».
Ήταν και θα είναι για πάντα ο «Σερ» του ελληνικού πενταγράμμου. Πριν από 16 χρόνια, σαν σήμερα, στις 7 Απριλίου 2005, ο μεγάλος Γρηγόρης Μπιθικώτσης περνούσε στη σφαίρα της αθανασίας.
Γεννήθηκε στο Περιστέρι στις 11 Δεκεμβρίου 1922, από φτωχή οικογένεια, εργάστηκε αρχικά ως υδραυλικός και παράλληλα έπαιζε κιθάρα. Ήταν το μικρότερο παιδί οκταμελούς οικογένειας.
Στα Δεκεμβριανά κρυβόταν σε πηγάδι στο σπίτι του στο Περιστέρι, αργότερα πήγε φαντάρος το 1945 μέχρι το 1947 όπου συμμετείχε στην ορχήστρα της Μακρονήσου με σκοπό την ψυχαγωγία των αξιωματικών.
Ως συνοδός στρατιώτης κρατουμένων, σε μεταγωγή αριστερών το 1948 γνώρισε τον Μίκη Θεοδωράκη με τον οποίο συνεργάστηκε. Το 1967, όμως, τραγούδησε τον ύμνο της χούντας μαζί με τη Βίκυ Μοσχολιού παρά τις έντονες διαμαρτυρίες του Θεοδωράκη για να μην το κάνει.
Έκανε δύο γάμους και απέκτησε 3 παιδιά. Ο γιος του, Γρηγόρης, που έχει το όνομα του πατέρα του, έγινε επίσης τραγουδιστής. Ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης απεβίωσε έπειτα από βραχύχρονη περίοδο νοσηλείας, στις 7 Απριλίου 2005 σε ηλικία 82 ετών.
Μπήκε στη δισκογραφία το 1949 σε ηλικία 27 ετών ως συνθέτης με το τραγούδι “Το καντήλι τρεμοσβήνει” σε στίχους Χαράλαμπου Βασιλειάδη. Συνέθεσε περισσότερα από 200 τραγούδια, πολλά από τα οποία έγιναν μεγάλες επιτυχίες, όπως τα “Του Βοτανικού ο μάγκας”, “Σε τούτο το στενό”, “Επίσημη αγαπημένη”, “Τρελοκόριτσο”, “Στου Μπελαμή το ουζερί”, “Ένα όμορφο αμάξι με δυο άλογα” και πλήθος άλλων.
Η συνεργασία του με τον Μίκη Θεοδωράκη (τον οποίο γνώρισε ενώ ο Θεοδωράκης στελνόταν εξόριστος στην Μακρόνησο, και ο Μπιθικώτσης υπηρετούσε ως στρατιώτης μεταγωγών) αλλά και με το Μάνο Χατζιδάκι “γέννησε” τα καλύτερα ίσως τραγούδια του.
Με την ερμηνεία του στον «Επιτάφιο» του Μίκη Θεοδωράκη και του Γιάννη Ρίτσου χάραξε νέους δρόμους στο λαϊκό τραγούδι, ενώ σημαντική ήταν η ερμηνεία του στο «Άξιον Εστί» των Ελύτη – Θεοδωράκη. Επίσης, ερμήνευσε τραγούδια του Μάρκου Βαμβακάρη, του Βασίλη Τσιτσάνη, του Γιώργου Μητσάκη, του Γιάννη Παπαϊωάννου και του Άκη Πάνου.
Στις συνεργασίες του αξίζει επίσης να αναφερθούν αυτές με τον Σταύρο Ξαρχάκο, τον Δήμο Μούτση και το ντουέτο του με τον Τάσο Λειβαδίτη.
Τιμήθηκε από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κωνσταντίνο Στεφανόπουλο τον Ιανουάριο του 2003 με το Χρυσό Σταυρό του Τάγματος του Φοίνικα, καθώς και με το Χρυσό Μετάλλιο της Πόλης των Αθηνών. Επίσης, έχουν γίνει πολλές συναυλίες προς τιμήν του.
Τον Ιούνιο του 1997 οργανώθηκε λαϊκή συναυλία για να τιμηθούν τα 50 χρόνια προσφοράς του στο λαϊκό τραγούδι, ενώ σημαντική είναι η συναυλία που διοργανώθηκε από το υπουργείο Πολιτισμού στις 11 Μαρτίου 2002 στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας, με πρωτοβουλία του Γιώργου Νταλάρα και τη συμμετοχή δεκάδων σημαντικών καλλιτεχνών.