Ο χυμός από ρόδι βγαίνει από το στύψιμο φρέσκων ροδιών. Υπάρχουν πολλές ποικιλίες που κάνουν για χυμό. Ο ιδανικός όμως, γίνεται στύβοντας το ρόδι μαζί με τα κουκούτσια και την ψίχα, διατηρώντας έτσι όλα τα θρεπτικά συστατικά του ροδιού. Πρόσφατα, μάλιστα, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ενέκρινε την αίτηση εγγραφής για το «Ρόδι Ερμιόνης» από την Ελλάδα στο μητρώο προστατευόμενων ονομασιών προέλευσης (ΠΟΠ).
Το «Ρόδι Ερμιόνης» είναι ένα ρόδι που καλλιεργείται στον δήμο Ερμιονίδας, στην περιοχή της Πελοποννήσου. Ο καρπός χαρακτηρίζεται από μια γλυκιά γεύση και ελαστικό δέρμα που κυμαίνεται από ανοιχτό κίτρινο έως κόκκινο. Οι περιβαλλοντικές συνθήκες της Ερμιονίδας και η τοπική τεχνογνωσία που απορρέουν από έναν πολυετή πολιτισμό έχουν δώσει στο «Ρόδι Ερμιόνης» τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του που το έχουν ξεχωρίσει από άλλα ρόδια.
Η ροδιά είναι φυτό του γένους πουνική της οικογένειας πουνικίδες. Ανήκει στην τάξη μυρτώδη. Το γένος πουνική περιλαμβάνει δύο είδη, με σημαντικότερη την Πουνική τη ροιά ή Ροιά η κοινή. Αυτή είναι γνωστή με τα κοινά ονόματα ροδιά, ροϊδιά, ρογδιά και ρωβιά στην Κύπρο. Καλλιεργείται κυρίως για τους καρπούς της, από τους οποίους παρασκευάζονται δροσιστικά ποτά και σιρόπια (γρεναδίνη), όπως επίσης και για καλλωπιστικούς σκοπούς (νάνες και διπλανθείς ποικιλίες κυρίως).
Καλλιεργείται σε όλο τον κόσμο και ευδοκιμεί σε θερμές περιοχές, στα νησιά και στις εσωτερικές πεδιάδες. Στη Θεσσαλονίκη καλλιεργείται στην περιοχή 40 Εκκλησιές. Είναι φυλλοβόλος και αγκαθωτός θάμνος μέχρι 1 με 1,5 μέτρο ύψος ή μικρό δέντρο, που δεν ξεπερνά τα 5 μέτρα. Έχει μεγάλα μονήρη άνθη και βγαίνουν είτε στην άκρη των βλαστών από ένα, είτε πολλά μαζι. συνήθως κόκκινα και σπανιότερα λευκά. Τα φύλλα της είναι πράσινα, ωοειδή, γυαλιστερά. Η ροδιά απαντάται σε διάφορες μορφές, οι κυριότερες από τις οποίες είναι: οι οξύκαρπες (ξινόρροδα) και οι γλυκόκαρπες (γλυκόρροδα) καθώς και σε μορφή νάνου. Δέντρο ανθεκτικό, σπάνια προσβάλλεται από παράσιτα. Πολλαπλασιάζεται με μοσχεύματα ή παραφυάδες.
Ο καρπός της είναι το ρόδι και είναι σωροκάρπιο ή συγκάρπιο από πολλές δρύπες. Παλαιότερα ονομαζόταν σίδιο. Από τα ρόδια παράγεται το αναψυκτικό ροδάδα. Ο χυμός του ροδιού αντιπροσωπεύει τα τρία τέταρτα του βάρους του. Ο φλοιός των καρπών είναι πλούσιος σε ταννίνη και χρησιμοποιείται στην κατεργασία των δερμάτων, ακόμα και στη βαφή των μαλλιών. Αφέψημα του φλοιού του καρπού και της ρίζας χρησιμοποιείται ως ανθελμινθικό και ιδίως κατά της ταινίας, γιατί περιέχει ένα αλκαλοειδές. Οι καρποί της ωριμάζουν το φθινόπωρο και συλλέγονται πριν αρχίσουν οι βροχές. Έπειτα, αποθηκεύονται σε ξηρό περιβάλλον. Επίσης, το ρόδι έχει κουκούτσια.
Δεν υπάρχει μόνο ένας τρόπος πάντως, για να πάρουμε τον χυμό από ρόδι. Ανοίγουμε το ρόδι και κόβουμε μια φέτα από την πάνω και κάτω πλευρά. Το χαράζουμε περιφερειακά, το αφήνουμε σε ένα μπολ με νερό που ίσα ίσα το καλύπτει για δέκα λεπτά, ανοίγουμε το ρόδι με ευκολία μέσα στο νερό και ξεχωρίζουμε τα σπόρια από τις φλούδες. Αφού τα στραγγίσουμε, τα τοποθετούμε μέσα στη σακούλα και σφραγίζουμε.
Με τον πλάστη λιώνουμε τους σπόρους χωρίς όμως να τους συνθλίψουμε και γίνουν πολλά μικρά κομμάτια. Εφαρμόζουμε το σουρωτήρι στην κανάτα και ρίχνουμε μέσα το εσωτερικό της σακούλας. Με τη σπάτουλα πατάμε ελαφρά τα εναπομείναντα σπόρια έτσι ώστε να στάξει στην κανάτα όσος χυμός έχει μείνει. Και είναι έτοιμο! Διαφορετικά κάντε τον τρόπου που φαίνεται στο βίντεο:
https://www.youtube.com/watch?v=1tNKDs-VK_M