Ο Κωνσταντίνος Φίλης, Εκτελεστικός Διευθυντής του Ινστιτούτου Διεθνών Σχέσεων, μίλησε στο pagenews.gr και στην εκπομπή Point Zero με τον Λάμπρο Καλαρρύτη. Ο κος Φίλης ξεκίνησε αναφερόμενος στις διερευνητικές με την Τουρκία, τονίζοντας ότι, ως Ελλάδα, χρειαζόμαστε χρόνο για εξοπλισμούς και διπλωματικές κινήσεις. Άλλωστε, όπως ανέφερε, η Τουρκία βάζει τα πάντα στο τραπέζι και δεν υπάρχει περιθώριο για ουσιαστική εξέλιξη συνομιλιών.
Όπως σχολίασε ο Κωνσταντίνος Φίλης, η χώρα μας πρέπει να θέσει δική της ατζέντα «μαστιγίου και καρότου» στην ΕΕ για την Τουρκία, εξηγώντας πως απαιτούνται θεσμικά εργαλεία στην ΕΕ που θα δεσμεύουν την Τουρκία γιατί δεν μπορεί η Ευρώπη να επιβάλλει κυρώσεις στη Ρωσία και να κάνει «στραβά μάτια» στις τουρκικές παρανομίες. Επίσης, προέταξε πως πρέπει να διαμορφώσουμε συνεργασίες και συμμαχίες που θα μας διασφαλίζουν την «εξωτερική νομιμοποίηση» κινήσεων στο πλαίσιο του Διεθνούς Δικαίου και δεν θα αφήσουν περιθώριο αντίδρασης στην Τουρκία.
Πηγαίνουμε στις διερευνητικές για δύο λόγους: Ο ένας είναι για να κερδίσουμε χρόνο διότι είναι σαφές ότι χρειάζεται προκειμένου να θωρακιστούμε αμυντικά αλλά και να ενδυναμωθούμε διαπραγματευτικά. Όταν έχεις απέναντί σου μια χώρα όπως η Τουρκία η οποία είτε με τη βία είτε με την απειλή της προσπαθεί να ορίσει τις επιδιώξεις της, αν μη τι άλλο το να είσαι ισχυρός αμυντικά είναι ένα μήνυμα αλλά και ένα εργαλείο. Ο δεύτερος λόγος για τις διερευνητικές είναι για να μην δείξει η Ελλάδα ότι είναι αντίθετη σε αυτή τη διαδικασία. Εξάλλου, η ελληνική πλευρά δεν έχει να χάσει τίποτα.
Όλες αυτές οι συμμαχίες έχουν σημασία και μέλλον. Ξέρουμε ότι το ΝΑΤΟ τηρεί μια ουδέτερη στάση την ώρα που και η ΕΕ δεν μπορεί να πάει πολύ μακριά. Για αυτό αντιλαμβανόμαστε ότι πρέπει να κάνουμε εμείς κάποια βήματα. Το ένα από αυτά οι διμερείς και πολυμερείς συνεργασίες και συμμαχίες, και εκτός ΕΕ και ΝΑΤΟ. Το δεύτερο είναι να έχουμε λόγο και ρόλο στις εξελίξεις. Και το τρίτο είναι οι συμμαχίες μέσα στις συμμαχίες, δηλαδή η σχέση με τη Γαλλία και οι επαφές με τις ΗΠΑ. Και το θέμα είναι να βρούμε μια ισορροπία και με τον αμερικανικό και τον γαλλικό παράγοντα. Όμως, υπάρχει και ένα τέταρτο βήμα και έχει να κάνει με το Διεθνές Δίκαιο το οποίο πρέπει να εφαρμόζουμε, όχι μόνο να το επικαλούμαστε.
Η Αίγυπτος αντιλαμβάνεται ότι υπάρχουν συμφέροντα και τουρκικά και κυπριακά. Έχει συμφωνία με την Ελλάδα, έχει συμφωνία με την Κύπρο και μένει η Τουρκία. Πάντως, οι όροι της Αιγύπτου προς την Τουρκία δεν μπορούν να εκπληρωθούν, αλλά πρέπει να είμαστε σε εγρήγορση διότι το πρόβλημα, σύμφωνα με την Αίγυπτο, είναι ο Ερντογάν. Κάποια στιγμή όμως, οι σχέσεις Αιγύπτου – Τουρκίας θα αποκατασταθούν.
Ο Μπάιντεν δεν θέλει να χάσει την Τουρκία αλλά δεν έχει κανένα πρόβλημα να χάσει τον Ερντογάν. Και αυτό το γνωρίζει ο Ερντογάν από το 2016 με το πραξικόπημα. Και επίσης, ο Μπάιντεν δεν θα του δώσει τον χώρο να «είναι σε δύο βάρκες», τη ρωσική και την αμερικανική, χωρίς να υποστεί καμία συνέπεια. Και δεν θα του είναι καθόλου εύκολο να «αδειάσει» τον Πούτιν. Από την άλλη, ρισκάρει οικονομικά. Και το πρόβλημα γίνεται ακόμα μεγαλύτερο λόγω των δημοσκοπήσεων.