Ο Στάθης Λιβαθινός παραιτήθηκε πρόσφατα από το Εθνικό Θέατρο, ενώ ο ηθοποιός Παναγιώτης Μπουγιούρης τον είχε κατηγορήσει για όσα πέρασε στη δραματική σχολή που βρισκόταν. Τώρα, η Κίνηση Ανάπηρων Ηθοποιών με μια μακροσκελή της ανάρτηση έρχεται να καταγγείλει τις πρακτικές του γνωστού σκηνοθέτη.
Με βάση την καταγγελία της Κίνησης, η οποία κατατέθηκε στις 11 Μαρτίου στο ΣΕΗ, αφορμή της συνάντησης τους, τον Δεκέμβριο του 2017, με τον τότε καλλιτεχνικό διευθυντή του Εθνικού Θεάτρου ήταν ο αποκλεισμός κωφού υποψηφίου από τις εισαγωγικές εξετάσεις της δραματικής σχολής παρά το γεγονός ότι έχει καταργηθεί ο όρος της «αρτιμέλειας», που προβλεπόταν ως τότε με Προεδρικό Διάταγμα, για τις ιδιωτικές δραματικές σχολές.
Οι ανάπηροι καλλιτέχνες αναφέρουν πως παρότι μετά από κινητοποιήσεις που πραγματοποιήθηκαν η ηγεσία του Εθνικού Θεάτρου, με τη σύμφωνη γνώμη του υπουργείου Πολιτισμού, δεσμεύθηκε να δεχτεί τις αιτήσεις ΑμεΑ και να συμβάλει στην επεξεργασία των αναγκαίων λειτουργικών και εκπαιδευτικών προσαρμογών που απαιτούνται για την απρόσκοπτη ένταξη των ΑμεΑ στο πλαίσιο της θεατρικής εκπαίδευσης, οι προθέσεις του Στάθη Λιβαθινού, έτσι όπως εκφράστηκαν στην κατ΄ιδίαν συνάντησή τους, αποδείχτηκαν αποδείχτηκαν εντελώς διαφορετικές.
Ο ίδιος φέρεται να ήταν κάθετα αντίθετος στην προοπτική της συμμετοχής ατόμων με αναπηρία τόσο στα μαθήματα όσο και στις παραστάσεις του Εθνικού Θεάτρου.
«O σκοπός του εθνικού είναι να βγάζει επαγγελματίες από τη σχολή του σε μια δύσκολη αγορά εργασίας κι ότι ο ανάπηρος ηθοποιός δεν θα μπορεί να γίνει επαγγελματίας κι ούτε να βρει δουλειά ως καλλιτέχνης, άλλο να είσαι ερασιτέχνης κι άλλο επαγγελματίας» τούς απάντησε μεταξύ άλλων στην προσπάθειά του να εξηγήσει τη στάση του.
Όταν τον ενημέρωσαν ότι πολλές σχολές του εξωτερικού διαθέτουν πρακτικές για τους ανάπηρους ηθοποιούς εκείνος απάντησε κυνικά: «Το θέμα δεν είναι το δικαίωμα αλλά το πώς θα ανταπεξέλθει στις πιέσεις των μαθημάτων, όταν υπάρχουν σπουδαστές που φτάνουν με τις πρόβες να είναι έως και 12 ώρες στη σχολή πώς θα ανταπεξέλθει ένας ανάπηρος σε αυτές τις πιέσεις.
Άλλωστε το θέατρο δεν είναι δημοκρατικό, είναι φασιστικό και επιλέγει τους πιο ικανούς…! Εμείς στο Εθνικό ψάχνουμε πρωταθλητές. Δεν εφαρμόζουμε δικαιώματα, αλλά αναζητούμε ικανότητες».
Σύμφωνα με το μακροσκελές κείμενο της καταγγελίας, ο πρώην καλλιτεχνικός διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου αντιμετώπισε με πεισματικό αρνητισμό, δυσπιστία, απαξίωση αλλά επιθετικότητα, κάποιες στιγμές, τα επιχειρήματα που του έθεσαν οι εκπρόσωποι της Κίνησης Αναπήρων Ηθοποιών.
Σε μία από τις προτάσεις τους όπου αναφερόταν στην ετήσια εισαγωγή στη δραματική σχολή του Εθνικού Θεάτρου ατόμων με αναπηρία με το σύστημα της ποσόστωσης ο κ. Λιβαθινός εξερράγη λέγοντας: «Τι είναι αυτά που λέτε; Θα γεμίσει το Εθνικό ανάπηρους! Με το σύστημα της ποσόστωσης, αν ο άλλος δεν αξίζει, θα μπει δηλαδή στο Εθνικό επειδή είναι ανάπηρος, δίπλα στους άλλους που κάνουν πρωταθλητισμό;».
Απέκλεισε μάλιστα κάθε περίπτωση να γίνει επαγγελματίας καλλιτέχνης ένας ανάπηρος εκφράζοντας την σκληρή άποψη πως «ο ανάπηρος ηθοποιός δεν θα μπορεί να γίνει επαγγελματίας κι ούτε να βρει δουλειά ως καλλιτέχνης». Στην επίμονη προσπάθειά του δε να δικαιολογήσει τη στάση του έφθασε στο σημείο να προβεί σε μια ατυχέστατη παρομοίωση η οποία, δικαίως, προκάλεσε έντονες αντιδράσεις: «Aν βάλω έναν ανάπηρο πάνω στη σκηνή και δίπλα του έναν ηθοποιό, τον καλύτερο ηθοποιό να βάλεις, όλοι θα κοιτάνε τον ανάπηρο. Πώς είναι όταν βάζεις ένα ζώο στη σκηνή. Κανένας δεν κοιτάει τον ηθοποιό όσο καλός κι αν είναι, όλοι κοιτάνε το ζώο…».
Όπως χαρακτηριστικά αναφέρουν «ο πρώην καλλιτεχνικός διευθυντής του Εθνικού, κ. Στάθης Λιβαθινός, μας έδειξε όχι μόνο ότι δε διαθέτει πνεύμα ανοιχτό και προοδευτικό, αλλά και ότι είναι προσκολλημένος σε ρατσιστικά στερεότυπα περασμένων εποχών, υποτιμώντας τις/τους ανάπηρους/ες καλλιτέχνιδες/ες με έναν βαθιά ριζωμένο μισαναπηρισμό και χωρίς καμία διάθεση για συνεργασία σε ισότιμη βάση. Απαξίωσε την εκπαίδευσή μας, τις γνώσεις μας και υποτίμησε την ικανότητα κάθε ανάπηρου καλλιτέχνη να σταθεί ως αυτό ακριβώς που είναι, καλλιτέχνης».
Το κείμενο της καταγγελία της Κίνησης Αναπήρων Καλλιτεχνών ολοκληρώνεται με την γεμάτη συμβολισμούς φράση «Έφτασε η στιγμή ο φόβος να αλλάξει πλευρά».