Τι κι αν σου έλεγα ότι στα Ομηρικά Έπη, ο Αχιλλέας έψηνε σουβλάκια; Κι όμως το σουβλάκι είναι μια πανάρχαια απόλαυση. Το τρώμε τόσο συχνά αλλά δεν ξέρουμε την ιστορία του. Ο «οβελίσκος» είναι από τη λέξη «όβελος» που σημαίνει σούβλα από ξύλο ή μέταλλο, και τον αναφέρουν ο Αριστοφάνης , ο Ξενοφών και ο Αριστοτέλης.

Στην ανασκαφή που έλαβε χώρα στο Ακρωτήρι της Σαντορίνης, βρέθηκε μια πολύ εργονομική ψησταριά ονόματι «κρατευτής» πάνω στην οποία έψηναν σουβλάκια. Υπάρχουν εγκοπές για τους οβελίσκους και περιμετρικά τρύπες για να κυκλοφορεί ο αέρας και να μη σβήνουν τα κάρβουνα. Δεδομένου ότι το κρέας που χρησιμοποιούσαν ήταν από αιγοπρόβατα, το είχαν σχεδιάσει έτσι ώστε το λίπος να πέφτει κάτω.

Σε κάθε γωνιά του κόσμου θα βρούμε διάφορα να φέρουν οι «οβελίες»!

Στο Περού θα βρούμε τα «anticuchos». Εδώ στον οβελία ψήνεται μοσχαρίσια καρδιά που έχει μαριναριστεί σε ξύδι, σκόρδο, κύμινο, καυτερή πιπεριά και στη συνέχεια περνιέται εναλλάξ με πιπεριά, κρεμμύδι, μανιτάρι και καρότο.

Στην Κίνα θα βρούμε τα «chuan». Μικρά κομμάτια αρνίσιου κρέατος, με μπόλικο μαύρο πιπέρι, σπόρους κύμινου, νιφάδες κόκκινης πιπεριάς ή σουσάμι. Θα τα απολαύσουμε ψητά ή τηγανιτά. Για τους πιο τολμηρούς υπάρχει και η επιλογή του οβελία που φέρει σκορπιούς διαφόρων μεγεθών και ηλικιών και μπορεί να τους απολαύσεις τηγανιτούς.

Κι άλλο ένα ιδιαίτερο σουβλάκι θα βρούμε στην Κίνα. Το όνομα αυτού «tangulu». Αποτελείται από φρούτα περασμένα σε ένα οβελία από μπαμπού, επικαλυμμένα με σιρόπι ή σοκολάτα.

Στη νότια Κορέα θα βρούμε «hoeori gamja» ή αλλιώς μια ολόκληρη πατάτα να στροβιλίζεται γύρω από έναν οβελία. Τηγανίζεται και στολίζεται με τυρί, μέλι ή κρεμμύδι.

Στην Τζαμάικα θα βρεις αρνίσιο κρέας μαριναρισμένο σε ξύδι και μέλι(το γνωστό μας οξύμελο) ψημένο με ανανά και σερβιρισμένο με λαχανικά.

Στη Μάλαγα της Ισπανίας θα βρεις «espeto de sardinas», δηλαδή 6 ωραιότατες σαρδελίτσες ψημένες στα κάρβουνα περασμένες στον οβελία, για να συνεχίσεις τη βόλτα σου στην Costa den Sol.

Λοιπόν, εσύ τι σουβλάκι θα φτιάξεις σήμερα;