Από τότε που ο άνθρωπος ανακάλυψε τη φωτιά, ο βρασμός ήταν από τους πρώτους τρόπους για την επεξεργασία τροφής. Από εκείνους τους αρχέγονους ζωμούς που ήταν γεμάτοι καρπούς και λαχανικά δημιουργήθηκαν οι πρώτες σούπες.
Η αλιεία και η ναυτιλία ήταν ιδιαίτερα διαδεδομένη στον ελλαδικό χώρο και οι πρώτοι που μαγείρεψαν την κακαβιά, ήταν οι ψαράδες, ανάβοντας φωτιά στην παραλία, χρησιμοποιώντας το σκεύος κακάβι, μια μεγάλη χάλκινη χύτρα.
Μαζί τους, εκτός από το άγαλμα της θεάς Άρτεμης, πήραν και φύτεψαν ελιές και αμπέλια και μετέφεραν τις γαστρονομικές τους συνήθειες μια εκ τον οποίον και την ελληνική κακαβιά. Αρχικά την έφτιαχναν προς τιμή της θεάς Αφροδίτης η οποία λέγετε ότι με αυτό το πιάτο έστελνε το σύζυγό της Ήφαιστο ικανοποιημένο και γαλήνιο για ύπνο, για να μπορέσει να συναντήσει τον εραστή της Άρη.
Το όνομα «μπουγιαμπέσα» προέρχεται από το γαλλικό ρήμα «bouillonner» (κοχλάζω) και » baisser» (χαμηλώνω τη φωτιά). Η μπουγιαμπέσα σε ένα καλό εστιατόριο στην Μασσαλία μπορεί να κοστίσει έως και 200 ευρώ. Το 1980 συντάχθηκε μία χάρτα, στην οποία καθορίζεται επακριβώς η συνταγή, τα ψάρια που χρησιμοποιούνται και το ειδικό σερβίρισμα της με πρώτο κανόνα το ψάρι να εμφανίζεται ολόκληρο στο πιάτο και να κόβεται σε κομμάτια από τον πελάτη.
Σε μια κατσαρόλα βράζεις τα ψάρια για 10 λεπτά και στη συνέχεια προσθέτεις όστρακα και μαλάκια. Βράζεις για άλλα 10 λεπτά. Σουρώνεις τα ψάρια και τα θαλασσινά και τα εναποθέτεις σε μια πιατέλα. Για να διατηρήσεις τα ψάρια ζεστά μπορείς να τα βάλεις στο φούρνο στους 60 βαθμούς Κελσίου.
Στο ζωμό προσθέτεις τα υπόλοιπα υλικά και αφήνεις να βράσουν μέχρι να μαλακώσουν. Στη συνέχεια τα περνάς όλα από το μπλέντερ. Τη σερβίρεις ζεστή, ακολουθώντας τους κανόνες που είπαμε νωρίτερα. Και καλή απόλαυση σε ό,τι κι αν φτιάξεις!