Σε μια μέρα που έγιναν διαδηλώσεις σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη και αλλού απέναντι στο νομοσχέδιο που ετοιμάζει το υπουργείο Παιδείας, ο υφυπουργός Άγγελος Συρίγος, αρμόδιος για τα ΑΕΙ, μίλησε στο pagenews.gr και στην εκπομπή «Opinion Leader» με τον Δημήτρη Τάκη για το νέο σχέδιο νόμου του υπουργείου, για τις βάσεις εισαγωγής στα Πανεπιστήμια, για την ίδρυση πανεπιστημιακής αστυνομίας, ενώ ενημέρωσε ότι μέχρι τα μέσα Φεβρουαρίου θα ψηφιστεί ο νόμος.
Ο κ. Συρίγος αναφέρθηκε ακόμα και στις αποκαλύψεις για τα αδικήματα σεξουαλικής παρενόχλησης. Διαβάστε τι είπε ο Άγγελος Συρίγος στον Δημήτρη Τάκη:
«Είναι γεγονός ότι σε κάποιες από αυτές τις περιπτώσεις, νομίζω και η περίπτωση Μπεκατώρου ανήκει σε αυτή την κατηγορία, έχουν παραγραφεί τα αδικήματα από ποινικής πλευράς. Υπάρχει, όμως, η ηθική πλευρά του θέματος. Νομίζω ότι αυτός είναι ο λόγος που η Εισαγγελία έχει ανοίξει τον φάκελο και τον μελετά. Επομένως, υπάρχουν δύο στοιχεία. Το πρώτο ως πρόσκληση σε όσες περιπτώσεις υπήρξαν να βγουν και να πουν ευθέως τι ακριβώς έχει συμβεί στο παρελθόν. Ασχέτως, και αυτό είναι το δεύτερο σημείο, αν κρίνουν ότι έχει παραγραφεί το αδίκημα. Γιατί υπάρχει η ποινική απαξία, υπάρχει και η ηθική, η κοινωνική απαξία.
Νομίζω ότι από ένα σημείο και μετά όταν δεν μπορείς να κινηθείς νομικά εναντίον κάποιου, η ηθική απαξία έχει και αυτή τη σημασία της.
«Αυτή την στιγμή ετοιμάζει το υπουργείο -το ετοίμαζε ούτως ή άλλως- τις διατάξεις για το πειθαρχικό των καθηγητών, των μελών ΔΕΠ και των διοικητικών υπαλλήλων. Ήταν πρόθεσή μας να συμπεριληφθούν διατάξεις για σεξουαλική παρενόχληση και για κατάχρηση εξουσίας που έχει ένας διδάσκων απέναντι σε ένα διδασκόμενο.
Ως έγκλημα αυτό έχει ιδιαίτερα απαξία και στο ποινικό δίκαιο. Η φυσιολογική εμπιστοσύνη που τρέφει κάποιος μαθητής ή φοιτητής προς τον δάσκαλό του και πώς κάποιος εκμεταλλεύεται αυτή την εμπιστοσύνη, την καταχράται και καταλήγουμε σε άλλες καταστάσεις. Ήταν η πρόθεσή μας να κινηθούμε σε αυτή την κατεύθυνση, επιβεβαιώνεται ότι είναι η σωστή κατεύθυνση».
«Το νομοσχέδιο έχει πολλά σημεία. Κάποια από αυτά εγώ τα θεωρώ αιχμή για τον τρόπο λειτουργίας της πανεπιστημιακής εκπαιδεύσεως τα επόμενα πολλά χρόνια. Για παράδειγμα, το ότι προσπαθεί να αντιμετωπίσει το πρόβλημα των εισαγωγών στο Πανεπιστήμιο με βάσεις κοντά στο μηδέν. Είναι ένα πολύ σοβαρό πρόβλημα του ελληνικού πανεπιστημίου και είναι και υποκρισία από ένα σημείο και μετά του συστήματος. Το οποίο λέει σε κάποιους ανθρώπους που έχουν γράψει για μηδέν κόμμα κάτι στα είκοσι, ή για 1, 2, 3, μπες στο πανεπιστήμιο, γνωρίζοντας ότι αυτοί οι άνθρωποι είναι σχεδόν αδύνατο να το τελειώσουν.
Ως προς το θέμα της πανεπιστημιακής αστυνομίας, των ομάδων που αντιμετωπίζουν τα ποινικά αδικήματα στον χώρου του Πανεπιστημίου, πληροφορήθηκα και εγώ ότι δεν θα φέρουν σπρέι πιπεριού γιατί όπως είπε ο κ. Χρυσοχοΐδης απαγορεύεται από τη νομοθεσία. Από εκεί και πέρα, σίγουρα δεν θα φέρουν πυροβόλα όπλα, θα έχουν μόνο ατομικό οπλισμό, απλώς για την προσωπική τους φύλαξη, αστυνομικό γκλομπ και χειροπέδες.
Αντιδράσεις θα υπάρξουνε. Αλλά νομίζω η κοινωνία είναι απολύτως ώριμη για κάτι τέτοιο. Έχουμε δει όλα τα πιθανά σχήματα. Υπεύθυνους τους καθηγητές, υπεύθυνους τους φοιτητές, υπεύθυνες τις πρυτανικές Αρχές. Κατά καιρούς, διάφοροι λέγανε ότι το πρόβλημα θα το λύσει το φοιτητικό κίνημα ή θα το λύσουνε οι πρυτανικές Αρχές. Δεν έχει κατορθωθεί να λυθεί.
Με ρωτάνε πολλοί: είναι ανάγκη στα Πανεπιστήμια; Θεωρώ ότι είναι ανάγκη στα Πανεπιστήμια, πρωτίστως. Διότι τα πανεπιστήμια είναι ο κατ’ εξοχήν χώρος ελευθερίας. Αν σε αυτόν τον χώρο, δεν έχεις δυνατότητα να σκεφτείς ελεύθερα διότι φοβάσαι, τότε υπάρχει πρόβλημα για την ίδια την κοινωνία μας. Εδώ ας προτάξουμε τον Ρήγα Φεραίο: “Όποιος ελεύθερα συλλογάται, συλλογάται καλά”. Μέσα στα ελληνικά Πανεπιστήμια πολλές φορές, είμαστε υποχρεωμένοι να μην συλλογιζόμαστε ελεύθερα».
«Να διευκρινίσουμε κάτι. Η ελεύθερη διακίνηση ιδεών δεν προστατεύεται μόνο για τα Πανεπιστήμια, αλλά για ολόκληρη την κοινωνία. Στα Πανεπιστήμια υπάρχει η ακαδημαϊκή ελευθερία. Η ακαδημαϊκή ελευθερία έχει τρεις πυλώνες. Έχει την ελευθερία επιστήμης, την ελευθερία έρευνας και την ελευθερία διδασκαλίας. Η παρουσία της αστυνομίας για την καταστολή ποινικών αδικημάτων έχει ως στόχο να προστατεύσει την ελευθερία διδασκαλίας και την ελευθερία έρευνας.
Με τον κ. Πανούση έλεγα ότι το πρόβλημα δεν ήταν ο κ. Πανούσης, αλλά ήταν ότι δίδασκε Εγκληματολογία. Η οποία δεν αντιμετωπιζόταν ως επιστήμη από αυτούς που του επιτέθηκαν διότι για να ασχολείσαι με την Εγκληματολογία αποδέχεσαι τον ορισμό του κράτους για το έγκλημα και συνεργάζεσαι με την Αστυνομία. Δηλαδή ο απόλυτος παραλογισμός του πράγματος και η απόλυτη έλλειψη ελευθερίας».
«Θα προτιμούσα να χρησιμοποιήσω τον όρο του άβατου της Αστυνομίας μέσα στα πανεπιστημιακά ιδρύματα. Αυτό έγινε τον Ιούλιο του 2019. Επετράπη η παρουσία της Αστυνομίας μέσα στα πανεπιστημιακά ιδρύματα. Σας θυμίζω ότι βιώναμε πριν καταστάσεις εξωφρενικές. Κάποιος έκλεβε κάτι στην Καισαριανή, έτρεχε και χωνόταν στον αυλόγυρο της Πανεπιστημιούπολης και η Αστυνομία δεν μπορούσε να τον κυνηγήσει γιατί ήταν μέσα στο άβατο.
Τα αποτελέσματα πιστεύω είναι σαφή για όλους. Χαρακτηριστικά, πρέπει να δούμε το Οικονομικό Πανεπιστήμιο. Στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο επικρατούσε μια χαοτική κατάσταση, στην οποία διάφοροι πουλούσαν λαθραία μέσα από τα κάγκελα του Πανεπιστημίου, υπήρχαν ομάδες που διακινούσαν ναρκωτικά ή φύλαγαν ναρκωτικά μέσα στον χώρο. Από εκεί και πέρα χρειάζεται αυτό να βελτιωθεί ακόμα περισσότερο. Για αυτό προβλέπεται η παρουσία ενός σώματος με ειδικές σχολές που θα βρίσκεται στους χώρους και θα αντιμετωπίζει τα ποινικά εγκλήματα».
«Εγώ δεν ξέρω κανένα Πανεπιστήμιο στον κόσμο να χτίζονται οι καθηγητές μέσα στα γραφεία τους, δεν ξέρω κανένα Πανεπιστήμιο στον κόσμο όπου να προπηλακίζονται οι καθηγητές, δεν ξέρω κανένα Πανεπιστήμιο στον κόσμο που να υπάρχουν περιφερόμενες ομάδες τραμπούκων, οι οποίοι απειλούν εκείνους που δεν συμφωνούν με τη γνώμη τους και να γυρίζουν από αίθουσα σε αίθουσα για να τους λιντσάρουν. Αυτά τα πράγματα είναι μοναδικά. Επομένως, αντιμετωπίζουμε μία μοναδική κατάσταση. Τι να πούμε αν υπάρχουν παρόμοιες πρακτικές, δεν υπάρχουν ανάλογες καταστάσεις σε άλλες χώρες για να αντιμετωπιστούν. Η Αστυνομία μπορεί να μπαίνει μέσα στα Πανεπιστήμια. Αυτό το αδιανόητο ότι η Αστυνομια είναι εκτός, πώς θα αντιμετωπίσει τότε το ποινικό αδίκημα».